'เกิดก็เกิดเต็มแผ่นดิน ตายก็ตายเต็มแผ่นดินอยู่ เกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิดอยู่นี้แหละ'

"...ความเกิดมีมาแล้ว ความแก่ ความตายมันก็มีอยู่ ไม่มีใครพ้นตาย เกิดก็เกิดเต็มแผ่นดิน ตายก็ตายเต็มแผ่นดินอยู่ เกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิดอยู่นี้แหละ ความตายเต็มแผ่นดินอยู่ เป็นเป็ด ไก่ หมู หมา เขาก็ตาย มนุษย์ชายหญิงก็ตาย ใครหล่ะ เกิดมาแล้วไม่ตาย ถ้าเกิดมาขวางโลกเขา เกิดมาแล้วไม่ตาย ไม่เฒ่า ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย ขวางบ้าน ขวางแผ่นดิน ขวางโลกเขาอยู่ได้อย่างไร ให้ภาวนา มรณานุสติอยู่อย่างนี้แหละ

ความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย มันครอบงำเราอยู่ทุกเมื่อ พิจารณาให้รู้แจ้งเห็นจริงเสีย แม้อบายโลก เขาก็ฆ่ากันกินกันอยู่ ความตายจึงไม่มีที่จะหลีกเร้นซ่อนหนี ที่พึ่งอย่างอื่นไม่มีนอกจาก พุทธัง ชีวิตัง ยาว นิพพานัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมัง ชีวิตัง ยาว นิพพานัง สรณัง คัจฉามิ สังฆัง ชีวิตัง ยาว นิพพานัง สรณัง คัจฉามิ ที่พึ่งอย่างอื่นของข้าพเจ้าไม่มีนอกจากพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เราต้องหาที่พึ่งอันประเสริฐไว้เสียแต่บัดนี้ แต่ยังมีชีวิตอยู่อย่างนี้ ยังแข็งแรงอยู่อย่างนี้..."

โอวาทธรรม "หลวงปู่แหวน สุจิณโณ" วัดดอยแม่ปั๋ง จังหวัดเชียงใหม่