ปัญหาระหว่างชายแดนประเทศไทยกับประเทศกัมพูชาจะยังยืดเยื้อไปอีกนาน เป็นที่น่าสังเกตได้อย่างชัดเจนว่า ผู้กุมอำนาจฝ่ายเขมรได้แสดงออกถึงลักษณะประจำชาติ

ปัญหาระหว่างชายแดนประเทศไทย กับประเทศกัมพูชาจะยังยืดเยื้อไปอีกนานเท่านาน ตราบใดที่ผู้บริหารประเทศไทยถืออัตราส่วนแผนที่อาณาเขต 1 ต่อ 50,000 ฝ่ายกัมพูชา 1 ต่อ 200,000 นอกจากนั้นแล้ว ผู้นำ หรือผู้บริหารประเทศทั้งสอง บางคนถือโอกาสแสวงหาผลประโยชน์ เพื่อตัวเองและบริวาร โดยไม่คำนึงถึง ความมั่นคงของชาติและทุกข์สุขของประชาชน

ในกรณีการที่ฝ่ายทหารของประเทศไทยบางคน ต้องการจะสร้างรั้วถาวรตามแนวชายแดน ไทย-กัมพูชา ที่ยาวถึง 700 กิโลเมตร ภูมิประเทศเป็นป่าเขาลำเนาไพร ร่องน้ำ ฯลฯ เวลาเขมรจะสร้างปัญหาให้กับไทย แค่กำแพงไม่พอที่จะหยุดยั้งอะไรได้แม้แต่น้อย และมันก็เกิดขึ้นกับประเทศอื่นๆ แล้ว ทางทหารอยากจะสร้างรั้วกันพวกเขมรไม่ให้บุกรุกเข้ามาเท่าไร น่าจะศึกษาจากประเทศต่างๆ เช่น ประเทศอิสราเอล และประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นต้น ประเทศเขาประสบความสำเร็จ ในการป้องกันข้าศึกหรือการลักลอบเข้าเมืองแค่ไหน แล้วเอาความเป็นจริงทั้งหมดมาพิจารณาบนพื้นฐานของความซื่อสัตย์ รักษาประโยชน์ของประชาชน

บางประเทศที่เขามีผู้นำที่ฉลาด ซื่อสัตย์ และมองการณ์ไกล เขาใช้พลังมนุษย์เป็นกำแพงตามแนวชายแดน โดยจัดที่ทำกิน เช่น สวนเกษตร โรงงานอุตสาหกรรมขนาดย่อม บ้านพัก ตลาด โรงพยาบาล หลุมหลบภัย โรงเรียน ทุกคนได้รับการฝึกป้องกันตนเอง เชื่อมโยงกับทหารอย่างใกล้ชิด รัฐให้การสนับสนุนทางด้านการเงิน วิชาการ ความปลอดภัย หมู่บ้านเหล่านั้นเป็นรั้วที่ดีที่สุดของประเทศ ประชาชนก็อยู่ดีกินดีผู้เขียนเคยได้รับเชิญไปดูหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เขามีโรงงานขนาดกลาง ผลิตท่อน้ำส่งไปขายในต่างประเทศ รวมทั้งประเทศไทยด้วย เอาน้ำทะเลเปลี่ยนเป็นน้ำจืดเลี้ยงปลาคราฟขาย แม้กระทั่งคนญี่ปุ่นเองยังมาซื้อเลย ผู้เขียนได้รับเชิญไปรับประทานอาหารที่หมู่บ้านชายแดน ปรากฏว่าอาหารที่เขารับประทานมีคุณภาพ และหรูหรากว่าที่โรงแรม 5 ดาว ในเมืองไทยเสียอีก ทุกคนในหมู่บ้านมีความสุข พร้อมที่จะรับมือผู้บุกรุกอย่างเต็มที่ แทนที่จะต้องนำเงินมหาศาลไปทำรั้ว เอาเงินมาทำหมู่บ้านชายแดน และเอาทหารที่ทำเกษตร หรือออกประจำการ ไม่มีที่ทำกินมาอยู่ในหมู่บ้านก็จะดีกว่า

การทำรั้วทั่วไป ตามแนวชายแดนไทย-กัมพูชา จะต้องมีหน่วยลาดตะเวนตลอดแนว ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายที่สูงมาก เวลานี้เราสามารถมีเครื่องมือที่ทันสมัย ไว้ติดตามผู้บุกรุกได้ ผู้เขียนมีบ้านแถวสุขุมวิท รั้วรอบขอบชิด สูงประมาณ 5-6 เมตร และมีลวดหนาม ขโมยยังปีนขึ้นเข้ามาในบ้านได้ นับประสาอะไรกับรั้วชายแดน

รั้วตามชายแดน ถ้าจะทำให้มีความมั่นคง ก็เท่ากับเรายอมรับเขตแดนของเรา ถ้าต่อไปเขมรยังปีนเข้ามาเราก็ต้องพังกำแพงออก ไปสู่การขับไล่ทหารเขมรอีก และตัวกำแพงนั้นก็ไม่สามารถรับแรงกระสุนปืนที่มีอานุภาพได้ แต่ถ้าเป็นหมู่บ้านชายแดน ข้าศึกรุกมา สามารถแจ้งทหารให้รุกเข้ามาช่วยได้ ภายในไม่กี่นาที และสามารถรุกบุกเข้าไปถึง 50-100 กิโลเมตร โดยไม่มีใครอ้างได้ ว่าเราออกมาจากกำแพง

การเมืองระหว่างประเทศ ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ไทยเราไม่ควรจะเอาตัวเองไปมัด โดยการสร้างกำแพง เอาเงินนั้นมาสร้างที่อยู่ที่ทำกิน ที่มีมาตรฐานให้แก่คนไทย ทหารและพลเรือนที่ยังไม่มีที่อยู่ที่ทำกินที่ซุกหัวนอนกันดีกว่า ถ้าหน่วยงานทหารใดต้องการให้ผู้เขียนติดต่อเพื่อพวกท่านทั้งหลายจะได้มีโอกาสศึกษาความจริง ในอันที่จะทำสิ่งใดเพื่อความมั่นคง และความผาสุกของประชาชน ก็ยินดีให้ความร่วมมือ เพราะบางประเทศผมก็ไปไม่น้อยกว่า 30 ครั้ง และหลายประเทศไปไม่ต่ำกว่า 10 ครั้ง ทำให้นึกเสมอว่าเมื่อใดประชาชนคนไทยส่วนใหญ่จะเลือกนักการเมือง ผู้บริหารประเทศที่มีความซื่อสัตย์ อุทิศตนเองเพื่อความมั่นคงของประเทศ และความอยู่ดีกินดีของประชาชน ไม่ใช่มีแต่ส่วนใหญ่เล่นละครไร้สาระ ทำเป็นยึดมั่นในระบอบประชาธิปไตย มาเกือบร้อยปีแล้ว

ทำไมนักการเมือง ผู้บริหารประเทศ ข้าราชการ พ่อค้า ประชาชนส่วนใหญ่ไม่ยึดมั่นในความซื่อสัตย์ ประเทศชาติ สถาบันมั่นคง ประชาชนคนไทยทำมาหากิน ครอบครัวสร้างความแข็งแรง สืบไปจากนี้แล้ว เลือกตั้งใหม่หรือแก้รัฐธรรมนูญใหม่ ก็มีพวกเดิมๆ เข้ามาทำร้ายประเทศชาติ ประชาชนอีก จากกรณีเขมร ทำให้คนไทยได้รู้หรือยังว่าที่ผ่านมาเรามีรัฐบาลเลวๆ มาแทบตลอดเวลา

อัมรินทร์ คอมันตร์