ในบรรดาแกนนำม็อบ 3 นิ้ว ที่ถูกคำสั่งศาลหรือ ถูกคำพิพากษาให้อยู่ในมหา’ลัยเรือนจำกำแพงสูงนั้น“ผู้ที่สุดเดียวดาย น่าสงสารและน่าเห็นใจที่สุด” น่าจะเป็น “เจ๊ตุ๊ยนุ้ย” ผู้ใฝ่ฝันจะเป็น “นักบินอวกาศหญิงคนแรกของไทย”

ที่ระบุว่า “เดียวดาย น่าสงสารและน่าเห็นใจ” ตรงที่ชีเป็นแกนนำที่ “กล้านำตัวเข้าแลก” เพื่อช่วยแกนนำคนอื่นๆ ที่อยู่ในเรือนจำได้รับอิสรภาพ

เห็นได้จากพฤติกรรม “สุดห้าว” ของชีที่พาม็อบหลายสิบคนไปประท้วงที่หน้าบันไดทางเข้าศาลอาญาเมื่อหลายเดือนก่อน พร้อมกับตะโกนเสียงดัง “ปล่อยเพื่อนเรา”

จากนั้นมีการโปรยกระดาษที่เป็นแถลงการณ์ของกลุ่มม็อบ และมีการปราศรัยด้อยค่าศาลด้วยคำพูดที่รุนแรงตามมา ก่อนที่ชีจะพาม็อบสลายการชุมนุม

หลังจากนั้น “ว่าที่นักบินอวกาศ” ก็ถูกตำรวจดำเนินคดีและถูกอัยการส่งฟ้องศาลในหลายข้อหา เช่น ทำผิด ม.112 และละเมิดอำนาจศาล เป็นต้น

จบท้าย ชีถูกส่งเข้าเรือนจำเพราะศาลไม่ให้ประกันตัวปรากฏว่า “ว่าที่นักบินอวกาศ” อยู่ในเรือนจำมากว่า 50 วัน“ต้องอยู่อย่างเดียวดาย” โดยไม่มีเพื่อนม็อบคนไหน ออกมาเรียกร้องให้ “ปล่อยเพื่อนเรา”

ยิ่งกว่านั้น ยังไม่มีอาจารย์ นักการเมืองที่ชอบแอบหลังม็อบ หรือแกนนำม็อบคนไหน “ไปเยี่ยมชีในคุก”

ล่าสุด “ม็อบคนอื่นๆ” ได้รับความช่วยเหลือจากอาจารย์ ขอให้ศาลให้โอกาสได้ปล่อยชั่วคราวเพื่อไปสอบวิชาต่างๆ ในมหาวิทยาลัย

แต่ว่าที่นักบินอวกาศต้อง “เคาะลูกกรงอยู่ในเรือนจำอย่างเดียวดาย” พร้อมกับโอดครวญว่า “อาจารย์ไม่ช่วยหนู”

“อาจารย์ช่วยคนอื่นๆ ให้ออกจากคุกชั่วคราวได้ แต่ทำไมอาจารย์ไม่ช่วยหนู อาจารย์ลืมช่วยหนูได้อย่างไร?”

น่าเห็นใจนะครับ “ที่ว่าที่นักบินอวกาศ” ต้องจ๊ะเอ๋กับ “สภาพเดียวดาย” เช่นนี้

กมลศักดิ์  ตั้งธรรมนิยม