กูรูทางการเมืองส่วนใหญ่ต่างออกมาวิเคราะห์ เรื่อง “การจัดตั้งรัฐบาล” แบบ “ล็อกสเปก” อย่าง “เอาจริง” และ
“เอามัน” ว่า

“สูตรการจัดตั้งรัฐบาล” จากผลการเลือกตั้งครั้งนี้ “พรรคสีส้ม” ได้ชัยชนะอันดับ 1 มีสส. 151 ราย พรรคสีแดงได้อันดับ 2 มีสส. 141 ดังนั้น “สองพรรคนี้จะต้องร่วมกันจัดตั้งรัฐบาล” โดยรวมเอาพรรคไซส์ S และ ไซส์ SS จากฝ่ายค้านเดิมเข้ามาสนับสนุนด้วย

แต่ดูเหมือนกูรูทางการเมืองบางท่านออกมา “วิเคราะห์” ที่แตกต่างกันออกไป โดย “มองต่างมุม” ว่า “สุดท้ายของท้ายสุด” นั้น พรรคสีแดงที่ได้สส. 141 ราย โดยมากเป็นอันดับ 2 นั้น “น่าจะเป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาล” โดยชักแม่น้ำทั้ง 5 ลำธารอีก 10 และคลองขุดอีก 100 มาสนับสนุนแนวคิดของฝ่ายนี้ ดังนี้

1. ถ้าพรรคสีแดงจับมือกับพรรคสีส้มจัดตั้งรัฐบาล พรรคสีแดงก็จะ “ตกเป็นเบี้ยล่าง” ของพรรคสีส้มหลายประการทันที จากการต้อง “เซ็น MOU กับพรรคสีส้ม” โดยพรรคสีแดงจะ“ถูกผูกมัดด้วยสัญญาและเงื่อนไขที่เซ็นไป” ทำให้ “คิดอิสระไม่ได้” และ “เล่นการเมืองตามแผนและแนวทางของตนเองไม่ได้”

2. ตำแหน่งนายกฯ ที่ “โทนี่คาดหวังจะให้ทายาทของตนได้ครอง” นั้น ก็จะต้องเป็นของ “หัวหน้าพรรคสีส้ม” ซึ่งน่าจะเป็น “เงื่อนไข” ที่พรรคสีแดงไม่ต้องการ

3. เสียงสนับสนุนจากสว.ในการเลือกนายกฯ “ถ้าพรรคสีส้มเป็นแกนนำ” คงจะไม่มีสว.ท่านใด ยอมยกมือหนุนผู้ที่ “ด้อยค่า” สว.ต้องการ “ปิดสวิตช์” และ “กระทืบ” พวกตนให้เป็น “ฮีโร่”

4. “ความคิดต่าง” และ “จุดยืนคนละขั้ว” ระหว่างพรรคสีส้มและพรรคสีแดงนั้น “มีมากมาย” ยากจะเคลียร์กันง่ายๆได้ทุกเรื่อง เช่น “กรณี ม.112” และกรณี “โทนี่กลับบ้าน” โดยไม่ต้องนอนคุกแต่ขอนอนโรงพยาบาลอย่างยาวนาน เป็นต้น

5. พรรคสีแดง สามารถ “ออมชอม” กับพรรคร่วมรัฐบาลเดิมได้ทุกพรรค (ยกเว้นลุงตู่) เพราะพรรคส่วนใหญ่เคยร่วมรัฐบาลกับพรรคสีแดงมาก่อน

6. ยังมี “จุดตาย” อีกมากมาย ที่พรรคสีแดงกับพรรคสีส้มไปกันไม่ได้ และมีโอกาสที่ต่างฝ่ายจะ “หักด้ามพร้าด้วยเข่า” ตามมา

สรุป คงเป็นหน้าที่ของคุณผู้อ่าน ที่จะ “เชื่อแนวคิดของกูรูการเมืองฝ่ายไหน?” ว่า จบท้าย “พรรคเสื้อแดง จะเลือกสูตรตั้งรัฐบาลแนวใด?”

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม