ฟุตบอลโลก เดินทางมาถึงรอบ 8 ทีมสุดท้าย พร้อมกับประเดิมด้วย 2 คู่ที่มีทักษะพื้นฐานการเล่นที่น่าสนใจ และมีเอกลักษณ์ส่วนตัวให้โลกจดจำบราซิล ที่เปี่ยมไปด้วยทักษะลีลาสวยงามและทรงประสิทธิภาพจะดวลกับ โครเอเชีย สายเลือดจอมเทคนิคตั้งแต่ยุคของสลาฟยังไม่แยกร่าง

ขณะที่ อาร์เจนตินา ในการเล่นเลี้ยงบอลเร็ว มีจอมทัพตัวเอ้ ปะทะกับ เนเธอร์แลนด์ ที่ถูกพะยี่ห้อ “โททัลฟุตบอล” ไปตลอดกาล ทั้งที่เลิกเล่นแบบนี้ไปนานแล้ว

แต่ภาพจำเหล่านี้ยังคงอยู่กับพวกเขา แน่นอนว่า 2 จาก 4 ชาตินี้ได้เข้าสู่รอบตัดเชือก

เอาเข้าจริงคู่ของ บราซิล กับ โครเอเชีย ตามคัมภีร์ฟุตบอลฉบับของจริงแล้ว ไม่ได้มีประวัติศาสตร์อะไรกันมากนัก เจอกันมาน้อยนิดเพียง
4 ครั้ง ปรากฏว่า กองทัพเซเลเซา เอาชนะได้ถึง 3 ครั้งและยังไม่แพ้ที่สำคัญคือเจอกันในบอลโลก บราซิล ก็กินไปทั้งสองแมทช์ในรอบแรก คือปี 2006 กับ 2014

น่าสนใจตรงที่ บอลสไตล์บราซิล ไม่แพ้ทางบอลสลาฟ แม้ในยุค“รวมชาติ” ซึ่ง ยูโกสลาเวีย ถูกมองว่าเป็น “บราซิลแห่งยุโรป” แต่ถ้าลองนับไปถึงการพบกันในประวัติศาสตร์ ถึง ยูโกฯ จะเคยถลุง บราซิล ถึง 8-4 ในการเตะกระชับมิตรสร้างศัตรูกันเมื่อปี 1934 แต่นั่นคือชัยชนะครั้งสุดท้ายของพวกเขาที่มีเหนือต่อแข้งแดนกาแฟ

จากนั้นเป็นต้นมา 14 นัดที่เจอกัน รวมถึงในบอลโลก 3 เกม บราซิล ไม่เคยแพ้ และเกือบจะได้พบกันในบอลโลก 1990 แต่ บราซิล สะดุดแพ้
อาร์เจนตินา ตกรอบไปก่อน ที่จะได้ดวลกันในรอบ 8 ทีมสุดท้าย

คู่นี้จึงไม่ค่อยมีบทบาทอะไรมากนักในตำราลูกหนังโลก ตรงกันข้ามกันอาร์เจนตินา กับ เนเธอร์แลนด์ อย่างสิ้นเชิง เพราะเจอกันในรอบสุดท้าย
บอลโลก มากว่าเกมอุ่นเครื่อง

สองทีมนี้มีส่วนได้ส่วนเสียกันโดยตรง แม้จะพบกันเพียงน้อยนิด 9 เกมเท่านั้น แต่ฉะในบอลโลกถึง 5 นัด และสิ่งที่ได้ประสบพบเจอ มันมีผลจนถึงทุกวันนี้

โมเมนต์ฟุตบอลโลก จะถูกนำมาฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่าในเทศกาลลูกหนัง และนำภาพจากการที่ทั้งสองทีมนี้เจอกัน 2 เกมสำคัญมาอยู่ในม้วนฟิล์มที่ถูกนำเสนอไปตลอดกาล

ที่แน่ๆ ก็คือ ไม่ใช่เกมจืดชืดในรอบตัดเชือก ปี 2014 ก่อนที่ อาร์เจนตินาจะยิงจุดโทษชนะไปได้ ซึ่ง เนเธอร์แลนด์ ตอนนั้นก็คุมทีมโดย หลุยส์ ฟาน กัล เทรนเนอร์คนปัจจุบันนี่แหล่ะ

.....ภาพจำสุดงดงามของคู่นี้ นั่นคือเกมที่ เนเธอร์แลนด์ เอาชนะได้ 2-1ในรอบ 8 ทีมสุดท้าย ปี 1998 ด้วยช็อตการเล่นมหัศจรรย์ประตูชัยของ เดนนิสเบิร์กแคมป์ ที่เกี่ยวบอลลงมาอย่างเหนือชั้นหนี โรแบร์โต้ อยาล่า และดีดไซด์ก้อยหนีมือ การ์ลอส โรอา เสียบตาข่ายในนาทีสุดท้าย  

กับอีกหนึ่งภาพนั่นคือการบุกตะลุยเข้าไปในเขตโทษก่อนที่ไอ้หนุ่มผมยาวอย่าง มาริโอ เคมเปส กองหน้าอาร์เจนตินา จะตวัดบอลเข้าไปเสียบตาข่าย เนเธอร์แลนด์ ในนัดชิงปี 1978 ก่อนที่ อาร์เจนไตน์ จะครองโลกเป็นสมัยแรก

ถือเป็นการเจอกันครั้งสำคัญที่ช่วยให้โลกใบนี้ได้รับรู้ว่า ประเทศอาร์เจนตินา ในเวลานั้นเกิดอะไรขึ้น ก็มาจากฝั่งของ เนเธอร์แลนด์

บอลโลก 1978 อาร์เจนตินา รับบทเป็นเจ้าภาพ พวกเขาเกือบจะไม่ได้จัดการแข่งขัน เพราะมีปัญหาเกี่ยวกับการเมืองภายในประเทศ ที่อยู่ใน
กำมือของ พลโทฮอร์เก้ ราฟาเอล บิเดล่า

รัฐบาลเผด็จการทหารของ อาร์เจนตินา พยายามใช้ฟุตบอลโลกให้เป็นเครื่องมือโฆษณาชวนเชื่อชาตินิยม จนเกลี้ยกล่อมให้ ฟีฟ่า มาจัดตามนัดหมาย แต่หลายชาติไม่ค่อยพอใจ หนึ่งในนั้นคือ เนเธอร์แลนด์

เนเธอร์แลนด์ เป็นชาติที่ประกาศอย่างเปิดเผยว่า ควรเข้าร่วมฟุตบอลโลกหรือไม่ แม้จะผ่านการคัดเลือกมาแล้วก็ตาม สุดท้ายพวกเขาก็เข้าร่วม
ทัวร์นาเมนท์นี้ แต่ที่สำคัญคือ โยฮัน ครัฟฟ์ แกนหลักจากการเป็นรองแชมป์โลกเมื่อปี 1974 ยุคของโททั่ลฟุตบอล ปฏิเสธที่จะเดินทางมาด้วย

ครัฟฟ์ ให้เหตุผลในตอนแรกว่า ที่เขาไม่อยากเข้าร่วมเพราะไม่มีความเชื่อมั่นการเมืองของประเทศอาร์เจนตินา แต่ในอีก 30 ปีต่อมา เขาเปิดเผยความจริงว่า ณ เวลาดังกล่าว ครอบครัวถูกขู่ฆ่า มีความรุนแรงถึงขั้นถูกจับตัวไปเรียกค่าไถ่ ในช่วง 2-3 เดือนก่อนเริ่มทัวร์นาเมนท์

คนร้ายใช้ปืนบุกเข้ามาในอพาร์ทเมนต์ใจกลางนครบาร์เซโลน่า ถูกมัดมือมัดเท้า และเอาปืนจ่อหัว หลังจากนั้นคนร้ายได้พยายามเดินไปขึ้นหาลูกๆ ของเขา ในตอนนั้น ภรรยาของเขา ใช้จังหวะที่คนร้ายเผลอวิ่งออกไปขอความช่วยเหลือเพื่อนบ้านจนสามารถจับกุมคนร้ายเอาไว้ได้

หลังจากนั้นชีวิตก็ไม่เหมือนเดิม รู้สึกหวาดระแวงอยู่ตลอดเวลา ทำให้สภาพจิตใจไม่พร้อมกับการไปเล่นฟุตบอลโลก เพราะลำพังจะให้พาครอบครัวไปอาร์เจนตินา ประเทศที่ไม่มีความปลอดภัย จะทิ้งภรรยาและลูกเอาไว้ก็ไม่ได้อีก

สุดท้ายเขาเลือกอยู่กับภรรยาและลูกไม่ไปเล่นฟุตบอลโลก และเลือกย้ายออกจาก บาร์เซโลน่า ไปค้าแข้งในลอนแองเจลลิส สหรัฐอเมริกา ที่มีความปลอดภัยมากกว่า

ใครจะบอกได้ว่า เกิดจากอะไรกันแน่?!?! มาจากเผด็จการ หรือมาจากโจรทั่วไป แต่ เนเธอร์แลนด์ ที่บินไปเล่นฟุตบอลโลกแบบงงๆ เพราะกัปตันทีมไม่ได้มาด้วย ก่อนจะเข้าชิงฯ และแพ้ให้กับ อาร์เจนตินา ในช่วงต่อเวลา 1-3

สิ่งที่โลกได้เห็นในเวลานั้นก็คือ ฟุตบอลในแบบฉบับใหม่ของ อาร์เจนตินาที่รู้จักอัตตา และลดวรรณะ ลงมาอย่างพอดิบพอดี

บุก 5 รับ 5 รู้จักรับผิดชอบในหน้าที่ ไม่ต้องเร็วเกินไป แต่เร็วให้รู้จักพอดี สำคัญสุดคือเรื่องที่ไม่มีใครคิดว่าพวกเขามาจากที่ไหนกันบ้าง สโมสรไหนกันบ้าง รู้แค่ว่ามาเล่นฟุตบอลในฐานะนักเตะทีมชาติอาร์เจนตินา

ทำให้ฟุตบอลในแบบฉบับของพวกเขาก็คือ เลี้ยงบอลเร็ว กับ อาศัยความสามารถเฉพาะตัว แต่ไม่รู้จักพัฒนาตามกาลเวลา ทำให้พวกเขาไม่ได้เข้าชิงอีกเลยนับตั้งแต่ปี 1930 ก็สามารถคืนชีพ และผงาดเป็นแชมป์โลกได้

อย่างไรก็ดี สิ่งสำคัญอีกมุมหนึ่งก็คือ มีนักฟุตบอลหลายคนของเนเธอร์แลนด์ ได้ออกไปตามท้องถนนในกรุงบัวโนสไอเรส เพื่อเดินประท้วงร่วมกับบรรดาคุณแม่ที่ตามหาลูกของตัวเอง ซึ่งถูกจับตัวไปจากเผด็จการ

เหตุการณ์นี้ทำให้ผู้สื่อข่าวจากแดนกังหันลม ต้องออกไปทำข่าวนักเตะของทีมตัวเองที่เสี่ยงตายออกไป เพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ทำให้มีการนำเสนอประเด็นนี้ กลับไปยังแผ่นดินยุโรป ซึ่งเป็นภาพที่คนนอกประเทศโดยเฉพาะซีกตะวันตกไม่เคยเห็น

อันเนื่องมาจากสื่อในประเทศที่ส่วนใหญ่รับใช้เผด็จการก็ไม่เคยเผยแพร่เรื่องนี้อยู่แล้ว

ในช่วงเวลานั้น “แม่ผู้สูญเสีย” จะออกมาตามหา “ลูกที่สูญหาย” ด้วยการประท้วงที่จัตุรัสหน้าทำเนียบประธานาธิบดี ทุกวันพฤหัสบดี ซึ่งเสี่ยงมากต่อการถูกลงโทษจากรัฐบาลเผด็จการ

ฟิล์มภาพยนต์ของตากล้องชาวดัทช์ ได้ถูกแอบนำกลับไปยังยุโรปด้วยความช่วยเหลือจากลูกเรือของสายการบินลุฟท์ฮันซ่า จากนั้นมันภาพดังกล่าวได้ถูกฉายไปทั่วโลก

สารคดีสำคัญที่สร้างขึ้นโดย คีส์ ยองไคด์ ระบุเอาไว้ถึงกรณีนี้ ซึ่งคุณแม่เหล่านั้นบอกว่า “ถ้าไม่มีฟุตบอลโลก นักข่าวคงไม่มาถ่ายทำการประท้วงของพวกเราเป็นแน่” และท้ายที่สุดนั้น

ความลับสกปรกของเผด็จการ ก็ถูกเปิดเผย

แม้แต่ เซซาร์ หลุยส์ เมน็อตติ กุนซืออาร์เจนตินา ยังบอกว่า นักบอลทุกคนเข้าใจเรื่องการปราบปรามพวกฝ่ายซ้าย แต่ไม่เข้าใจเรื่องอุ้มฆ่า และลักพาตัวเด็กทารก หายไปอย่างมากมายในโรงพยาบาล

เหตุการณ์นี้ทำให้ “ฟุตบอลโลก” มีมากกว่าเกมในสนาม แม้ว่าประชาธิปไตยของอาร์เจนตินา จะเดินทางมาถึงในอีก 13 ปีต่อมานับจากวันนั้นแต่ถ้าหาก นักบอลเนเธอร์แลนด์ไม่ออกไปร่วมประท้วง และสื่อของดัทช์ไม่กล้านำเสนอข่าว หรือไม่มีการจัดฟุตบอลโลก 1978 ในฐานะเจ้าภาพ เป็นไปได้ที่อาร์เจนตินา อาจจะต้องรอนานกว่านี้

หรืออาจจะไม่มีแม้กระทั่งรอ!!!