คำว่า “หัว” ในภาษาไทย ถูกกุมารสยามและกุมารีไทยแลนด์นำมาประดิษฐ์คำและสร้างวาทกรรมได้อย่างยั้วเยี้ยชนิด “กระจุยกระจายในหลากหลายความหมาย” โดยไม่มีภาษาใดนำคำว่า “หัว” มาเปรียบเปรยได้มากมายเท่ากับภาษาไทย ชัวร์

สำนวนที่มีคำว่า “หัว” แทรกเป็นยาดำ แม้จะแตกต่างความหมายออกไปอย่างกระหน่ำ แต่ก็สามารถแยกได้เป็นสองกลุ่ม คือ “กลุ่มสื่อความหมายในทางบวก” และ “กลุ่มสื่อความหมายในทางลบ”

ใน “ทางบวก” ประกอบไปด้วย “หัวกะทิ หัวพุง หัวมัน หัวกระเด็น หัวแถว หัวเรี่ยว หัวแรง หัวสมองหัวเห็ดเด็ดดวง หัวแหลม และหัวก้าวหน้า” เป็นต้น

ใน “ทางลบ” ขอยกตัวอย่างมาให้เห็นแบบ “กระชับย่อ”ประกอบไปด้วย “หัวขโมย หัวแข็ง หัวเก่าโบราณ หัวโจก หัวโขน หัวชนกำแพง หัวรั้น หัวไม้ หัวเรือใหญ่ หัวเสียหัวร้อน และหัวภูเขาไฟ” เป็นต้น

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา โทรทัศน์ซีเอ็นเอ็น ในรายการ State of the Union ได้เชิญ “นายพลคอลิน พาวเวลล์” อดีตรัฐมนตรีต่างประเทศ ยุค “บุชผู้พ่อ” และยุค “บุชผู้ลูก”มาออกรายการ

“นายพลเฒ่า” ได้วิจารณ์ “ผู้เฒ่าเนคไทแดง หัวภูเขาไฟ” ผู้นำอินทรีหัวขาวคนปัจจุบันไว้ว่า “ผู้เฒ่าหัวรั้น” เป็นผู้นำ “หัวดื้อ” ที่ไร้ประสิทธิภาพที่ท่องเที่ยวอยู่ใน “อาณาจักรโกหก” ตลอดเวลาอย่าง “หัวชนฝา” และ“หัวชนกำแพง” แถมยังเป็น “หัวโจก” ที่จัดการกับการประท้วงต่อต้านการเหยียดผิว ที่ขัดกับรัฐธรรมนูญอย่าง“หัวแข็ง” และ “หัวเสีย” ไม่ฟังใคร

ทันทีทันใดที่นายพลเฒ่าโยน “หัวเผือก” ร้อนๆ เข้าใส่ท่านเนคไทแดง ผู้ที่ไม่ยอม “ก้มหัว” ให้ใคร ทำให้เนคไทแดง “หัวร้อน” ผู้ที่เป็นจอม “หัวดื้อ” ออกมาทวีตข้อความตอบโต้กลับแบบฟ้าแลบว่า

“นายพลพาวเวลล์” เป็นพวก “หัวแข็ง” ที่มีจิตวิญญาณเป็นพวก “หัวเหยี่ยว” โดยเป็น “หัวเรือใหญ่” นำพาสหรัฐเข้าสู่สงครามหายนะในตะวันออกกลาง แต่หลังจาก
“ถอดหัวโขน” กลับได้รับการยกย่องจาก “หัวไอ้เรือง”บางรายการจนเกินจริงว่า ผู้เฒ่า “หัวเอียงขวา” เป็นวีรบุรุษ “หัวแถว”

การตอบโต้ไปมาของสองผู้เฒ่า “หัวดุดัน” ที่เป็น “หัวเอียงขวา” ทั้งสองหน่อ ต่างเป็นรีพับลิกันทั้งคู่ ได้กลายเป็นข่าวระดับ “หัวพุงหัวปลา” ที่สื่อต่างนำมา “พาดหัว” ตัวใหญ่ๆ ระดับ “หัวไม้” อย่างเฮฮา ชนิดสรุปได้ว่าคาวบอยชักปืนไว ทั้งระดับชาวบ้านและระดับผู้นำ “หัวแถว” ต่างมีจิตวิญญาณไม่ยอม “หัวอ่อน” ให้แก่ใครจ้า

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม