คงระบุได้อย่าง “ชัด ชัด” ว่า ในวันนี้ ทั้ง “ยมทูต” และ “เทวดา” ต่างทำหน้าที่ของตนเอง แบบ “ขยันผิดปกติ” จนทำให้เกิดเหตุการณ์ที่เป็น “ข่าวดัง” อย่างถี่บ่อย ดังนี้

“ยมทูต” ถือเป็น “เทพอสูรจากนรก” ที่มีอาชีพเป็น“นักไล่ล่าคนดวงถึงฆาต” แล้วยมทูตจะพาตัวผู้ตายไป “เฝ้าเง็กเซียนฮ่องเต้” เพื่อรอคำตัดสินในผลกรรมที่ผู้ตายเคยกระทำไว้

แม้ “ยมทูต” จะปฏิบัติหน้าที่ไล่ล่าคนดวงถึงฆาตทุกรายแต่ในระยะนี้ “นักรบเดนตาย” จากทุกสนามรบ จะถูกยมทูตไล่ล่าอย่างสุดโหด แต่ขอ “ปรับโฟกัส” ไปที่นักรบสุดห้าวที่ “ตายขณะอยู่ในเครื่องบินที่เหินฟ้า” ดังนี้

“นักรบกองกำลังแวกเนอร์” พริโกซินคนดังและลูกน้องรวมกัน10 คนที่ดวงถึงฆาต ต่างถูก “ยมทูต” ไล่ล่าอย่างไร้ปรานีขณะเหินฟ้าอยู่ในเครื่องบินส่วนตัวในดินแดนหมีขาว โดยยมทูตบันดาลให้มีการ “ระเบิดกลางหาว” แบบฟ้าแลบ ฟ้าผ่า

“สามนักรบขับเครื่องบินชนกัน” เหตุเกิดบนน่านฟ้าเหนือกรุงเคียฟ นักรบระดับ “มือเซียนยอดนักบิน”ของกองทัพยูเครนที่ดวงถึงฆาต ถูก “ยมทูตเช็คบิล” ให้สติแตกขับนกยักษ์ชนกันอย่างเหลือเชื่อ จนดับอนาถไปสามชีวิต

“สามเสืออากาศสหรัฐดับที่ออสเตรเลีย” เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นขณะมีการ “ซ้อมรบครั้งใหญ่” ระหว่างทหารสหรัฐ ออสเตรเลีย ฟิลิปปินส์ และอินโดนีเซียที่แดนจิงโจ้ จู่ๆ “สามเสืออากาศสหรัฐ” ที่“ดวงถึงฆาต” จึงถูก “ยมทูตเล่นงาน” บันดาลให้เครื่องบินรบรุ่นออสเปรย์ MV-22 B โหม่งโลกอย่างไม่คาดฝัน ทำให้ “สามเสืออากาศ” ต้อง “จ๊ะเอ๋” กับความตายทันทีทันใด

ว่ากันว่า “เครื่องบินรบรุ่นนี้” เคยถูก “ยมทูตไล่ล่าให้ตกเวหา”ที่ประเทศนอร์เวย์ และที่รัฐแคลิฟอร์เนีย เมื่อปีที่แล้ว จนนักรบสังเวยชีวิตไปหลายรายจนกลายเป็น “ข่าวดัง”

“เทวดา” ถือเป็น “เทพสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์กินอาหารทิพย์ จนมีอิทธิฤทธิ์สุดอัศจรรย์” เช่น ดลบันดาลทุกสรรพสิ่งที่ตนต้องการอย่างสุดเท่

“เทวดา” ที่ตกเป็น “ข่าวดัง” ได้แก่ “เทวดาหน้าเหลี่ยม” ที่แอบกินอาหารสด คาวและหวานเหมือนมนุษย์ จนถูกสั่งขังอยู่ใน “เรือนจำนครสารขัณฑ์”

ปรากฏว่า “เทวดาหน้าเหลี่ยม” ผู้มีตาทิพย์ หูทิพย์ และอิทธิฤทธิ์เหนือกว่าเทวดาทั้งหลาย “ไม่ยอมอยู่ในห้องขังให้เสียยี่ห้อ” จึงสำแดงอิทธิฤทธิ์ “ล่องหน” จากเรือนจำไปนอนตีพุงเล่นอยู่ในโรงพยาบาลตำรวจจนกลายเป็นข่าวใหญ่

น่าเชื่อว่า “ข่าวดัง” ที่สร้างจากฝีมือ “ยมทูต” และ “เทวดา” ยังจะเป็น “ข่าวประจำ” ที่ทำให้มนุษย์ตาดำๆ ที่เดินดิน กินข้าวแกงและต้องหาเช้ากินค่ำอย่างเหนื่อยยากต่อไปอย่าง “มีสีสัน”

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม