แนวหน้า มั่นคง ตรงไป ตรงมา...
nn คนดีของฉันรึ จะต้องเป็นคนที่ไม่พูดปด ไม่สอพลอ ไม่อิจฉาริษยา ไม่คดโกง และไม่มีความทะเยอทะยานอย่างบ้าๆ แต่พยายามทำหน้าที่ของตนเองให้ดี ในขอบเขตของศีลธรรม (ข้อความจากลายพระหัตถ์ สมเด็จพระศรีนครินทรา บรมราชชนนี)...
nn อุบายส่งตัวแทนด้วยการจ้างวานเพื่อให้ไปสมัครชิงตำแหน่งสมาชิกวุฒิสภา (สว.) โดยเพทุบายของกลุ่มการเมือง และพรรคการเมืองบางพรรคกำลังดำเนินไปอย่างน่าสังเกต โดยแกนนำกลุ่มอ้างว่าไปพูดเพื่อให้ความรู้ด้านการเมืองกับสาธารณชน แต่ทว่าจริงๆ แล้วมันคือการโฆษณาชวนเชื่ออย่างเข้มข้น...
nn ทุกวันนี้จะพบว่าพรรคการเมืองบางพรรค ที่ถูกศาลสั่งยุบพรรคแล้วยุบพรรคอีก แล้วก็น่าจะถูกยุบพรรคอีกในเร็วๆ นี้ พยายามส่งเจ้าของพรรคไปเล่นละครสร้างฉากบังหน้าตามชุมชนต่างๆ เป็นประจำ ซึ่งเรื่องตื้นๆ แบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่เข้าใจได้ยากเย็นแต่อย่างไร เพราะแค่พรรคหรือกลุ่มการเมืองออกเงินค่าสมัคร สว. ให้ แล้วให้ค่าเหนื่อยอีกเล็กน้อย ก็จะได้ตัวแทนไปลงสมัคร สว. เป็นหมื่นๆ คนโดยง่ายดาย คิดง่ายๆ ค่าสมัคร สว.หัวละ 2,500 บาท หากจ้างไปลงสมัคร 2 หมื่นคน ก็ใช้เงินเบื้องต้นเพียง 50 ล้านบาทเท่านั้น เพียงแค่นี้ก็สามารถเข้าไปมีส่วนร่วมเป็น สว. ได้แล้ว แต่หากทุ่มเงิน 250 ล้านบาท โดยจ้างคนไปลงแข่ง สว. 1 แสนคน ก็สามารถยึดสว. ได้แล้ว นายทุนจึงสามารถยึดตำแหน่งประธานวุฒิสภา และรองประธาน สว.ได้อีก และยังสามารถตั้งคณะกรรมาธิการต่างๆ เพื่อควบคุมองค์กรอิสระได้ทั้งหมด เช่น กกต. ป.ป.ช. ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ ผู้ตรวจการแผ่นดิน ประธานศาลปกครองสูงสุด ผู้ว่าการตรวจเงินแผ่นดิน และคณะกรรมการตรวจเงินแผ่นดิน ปปง., ป.ป.ท. และกสทช. เป็นต้น เห็นไหมว่าคุ้มค่าเกินคุ้มหากสามารถส่งคนเข้าไปคุม สว. ได้แบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาด...
nn เรื่องเล่ห์เพทุบายพรรคการเมืองจอมโกงนั้น เป็นสิ่งที่คณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) จำเป็นต้องใช้สติปัญญาในการสอดส่อง และป้องปรามให้เข้มงวด หากไม่ต้องการถูกใช้เป็นเครื่องมือของกลุ่มการเมืองและพรรคการเมืองที่คุยเขื่องว่ายุบพรรคไม่ใช่เรื่องน่ากลัว เพราะยิ่งยุบยิ่งโต แต่ทว่าพูดไปก็ขาสั่นไป...
nn ตามปกติแล้ว การยุบพรรคการเมืองในประเทศที่มีความเป็นประชาธิปไตยสูง เป็นเรื่องที่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ เพราะพรรคการเมืองคือสถาบันการเมืองชนิดหนึ่ง แต่สำหรับประเทศไทยนั้นน่ามีการยุบพรรคการเมืองมาแล้วหลายครั้ง เนื่องจากพรรคการเมืองไทยจำนวนไม่น้อยไม่มีความเป็นสถาบันการเมืองที่แท้จริง แต่มันคือแหล่งทำมาหากินของเจ้าของทุนการเมือง และนักธุรกิจการเมือง พรรคการเมืองไทยหลายพรรคเป็นสมบัติส่วนตัวของเจ้าของทุน เจ้าของพรรคเท่านั้น ไม่ใช่สถาบันการเมืองที่ประชาชนสามารถเข้าไปมีส่วนร่วมตัดสินใจวางอนาคตของพรรคได้ แล้วที่สำคัญยิ่งกว่าคือ พรรคการเมืองไทยบางพรรคกลายเป็นแหล่งรวมมาเฟียสารพัดชนิด ส่วนบางพรรคก็เน้นสร้างเรื่องโกหกเพื่อตบตาและหลอกลวงคนที่คิดไม่เป็น คิดไม่ทัน ไม่ทันคิด และไม่ชอบคิด โดยพรรคชนิดนี้มักสร้างเรื่องว่าเข้ามาด้วยความศรัทธาของประชาชน แต่จริงๆ แล้วเข้ามาได้ด้วยการสร้างเรื่องลวงโลก พรรคจำพวกนี้มีนักการเมืองที่ดีแต่ปาก จนทำให้สังคมไทยได้ สส. ที่ไร้ความคิด และมีพฤติกรรมสุดแสนจะถ่อยสถุล จนหลายครั้งสังคมต้องตั้งคำถามว่า ตกลงแล้ว สส. ของพรรคลวงโลกทำผิดกฎหมายมาแล้วกี่สิบคดี เพราะบางรายหนีทหาร บางรายหนีภาษี บางรายใช้ความรุนแรงกับผู้หญิง บางรายโกหกตลอดเวลา แล้วบางรายก็มีแม่โกงที่ดินสาธารณะ ส่วนพรรคก็มีนโยบายล้มล้างการปกครองของประเทศ และพยายามกัดกร่อนบ่อนเซาะทำลายล้างสถาบันพระมหากษัตริย์ตลอดเวลาด้วยกลอุบายสารพัดชนิด...
nn สส. ในพรรคที่ทำผิดกฎหมาย โดยเฉพาะประเด็นล้มล้างการปกครอง มักจะอ้างว่าไม่ต้องการให้พรรคการเมืองถูกยุบแล้วไม่อยากเห็นเมืองไทยเกิดการยุบพรรคการเมืองเป็นประจำ แต่ก็ต้องถาม สส. ที่อ้างเรื่องดังกล่าวว่า แล้วเคยสำเหนียกหรือเคยคิดบ้างไหมว่า ทำไมพรรคการเมืองที่ตนสังกัดจึงถูกยุบมาแล้วหลายครั้ง ทำไมพรรคการเมืองอื่นๆ ที่เขาตั้งพรรคมานานเนไม่ถูกยุบพรรค ก่อนจะอ้างว่าไม่ควรยุบพรรคการเมือง ก็จำเป็นต้องดูพฤติกรรมของพรรคตัวเองก่อนว่ามีแนวคิดล้มล้างการปกครองของไทยหรือไม่ หากพรรคมีพฤติกรรมล้มล้างการปกครองก็ไม่ต้องถามอีกว่าทำไมพรรคจึงถูกยุบ...
nn นอกจากแนวคิดล้มล้างการปกครองแล้ว บางพรรคยังมีพฤติกรรมทุจริตฉ้อฉลสารพัดอย่าง เช่น จ้างพรรคเล็กลงสมัครแข่งขัน หรือผู้บริหารพรรคมีพฤติกรรมฉ้อฉลฟอกเงินแบบพัวพันกับพรรค ต้องบอกตรงๆ ว่าพรรคการเมืองไทยจำนวนไม่น้อย ไม่ใช่สถาบันการเมือง เพราะจุดกำเนิดของพรรคเหล่านั้นมาจากความฉ้อฉลสารพัดอย่างของผู้ก่อตั้งพรรค แล้วพรรคก็ถูกใช้เพื่อทำการทุจริตตลอดเวลา เพราะฉะนั้น มันจึงไม่ใช่พรรคการเมืองตามแนวคิดที่อ้างว่าพรรคถือสถาบันการเมือง แต่มันคือแหล่งรวมมาเฟีย...
nn การเมืองไทยยุคฝ่ายค้านไม่ได้ทำหน้าที่ฝ่ายค้านจริงๆ จังๆ เพราะฝ่ายค้านอยากร่วมรัฐบาล ก็จึงทำให้สาธารณชนเห็นการเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาลแบบตลกๆ แบบเล่นขายของ โดยฝ่ายค้านอ้างว่าไม่รู้จะอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาลอย่างไร ในเมื่อรัฐบาลยังไม่มีงบประมาณใช้จ่าย อ้าวเฮ้ย! มันเป็นหน้าที่ของฝ่ายค้านที่จะต้องสนใจว่ารัฐบาลจะมีงบประมาณบริหารประเทศหรือไม่อย่างนั้นหรือ...
nn ถามต่อว่า หากรัฐบาลไม่มีงบฯ บริหารประเทศแล้ว ทำไมยังสามารถทำหน้าที่รัฐบาลอยู่ได้ หรือว่าฝ่ายค้านจำเป็นต้องไว้ไมตรีกับรัฐบาล เพราะต้องการได้รับส่วนแบ่งงบประมาณจากรัฐบาล ทุกวันนี้รัฐบาลอ้างว่ารัฐบาลไม่มีงบฯ บริหารประเทศ แล้วทำไมรัฐบาลยังทำงานได้ ทำไมนายกรัฐมนตรีติดปีกบินไปบินมาตลอดเวลาทั้งในและต่างประเทศได้ แล้วทำไมฝ่ายค้านสามารถเดินทางไปสัญจรต่างจังหวัดได้เป็นประจำ เรื่องแบบนี้ไม่น่าจะเกี่ยวกับมีงบฯ หรือไม่มีงบฯ เพราะต่อให้ไม่มีงบฯ ก็บริหารประเทศแบบโกงๆ กินๆ และไม่สุจริตได้ การที่ฝ่ายค้านอ้างเรื่องงบฯ แล้วไม่เปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาล ทำให้สังคมตั้งคำถามว่า ฝ่ายค้านต้องการเข้าไปมีเอี่ยวกับงบฯ ใช่หรือไม่ หรือมีข้อตกลงร่วมกันว่าร้อยชักสิบ กระนั้นหรือ ...
nn ระยะนี้สินค้าจีน โดยเฉพาะสินค้าที่ไม่ได้มาตรฐานอุตสาหกรรมไหลเข้ามาท่วมประเทศไทย สามารถหาซื้อได้แสนง่ายตามช่องทางค้าขายออนไลน์สารพัดชนิด เรื่องน่าเป็นห่วงแบบนี้ แต่ไม่เห็นหน่วยงานภาครัฐของไทยจะสนอกสนใจเข้าไปดูแล แต่กลับปล่อยให้ขายกันอย่างสบายอกสบายใจ เงินทองรั่วไหลออกนอกประเทศ แถมยังเป็นภัยอันตรายต่อสวัสดิภาพและความปลอดภัยของสังคมอย่างที่สุด ขอถามรัฐบาลว่าทำไมไม่จัดการเรื่องนี้ให้เด็ดขาด หรือว่าจะรอให้ประเทศเกิดภัยพิบัติก่อนหรืออย่างไร...nn
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี