“มวยทุกประเภท” ถ้าต่อสู้กัน “บนเวที” จะถูกเรียก “เป็นกีฬา” แต่ถ้า“ตุ๊บตั๊บ” กันอย่างไร้กติกา “นอกเวที” ถือเป็นการ “ราวี ราวี” เพื่อสยบผู้ขัดแย้งที่ตนเกลียดชัง หรือ ต้องการกำราบ จนต้องเล่นงานกัน“ด้วยมวยไม่นับยก”

“มวยทุกชนิด” ไม่ว่าจะเป็น “มวยปล้ำ มวยกังฟู มวยคาราเต้ มวยไทย มวยสากลและมวยวัด” ทุกมวยล้วนมี “แม่ไม้มวย” ที่สุดอันตราย และ “ลูกเด็ดดุฉกรรจ์” นำมา “เป็นอาวุธสยบคู่ต่อสู้” เช่น

“มวยปล้ำ” มีดีตรงที่นักมวยคนไหน มีพละกำลังระดับ “แซมซั่น”มาแจ้งเกิด สามารถ “กดคู่ต่อสู้” อีกฝ่าย ลงไป “แผ่สองสลึงผืนผ้าใบ”จนหมดทางสู้ กรรมการก็จะชูมือให้โชว์จั๊กแร้ ว่า “เป็นผู้ชนะ”

“มวยกังฟูและมวยคาราเต้” ต่างมี “ลูกลุยอันดุฉกรรจ์” สามารถคว่ำคู่ต่อสู้อย่างฉับพลันฟ้าแลบ ฟ้าผ่า ด้วย “สันมือและหลังเท้ามัจจุราช” จนพิฆาตคู่ต่อสู้จน “ม่อยกระรอกหมอบกระแต” ได้อย่างศักดิ์สิทธิ์

“มวยวัด” เป็นมวยไร้รูปแบบ ไร้กติกาและไม่จับเวลานับยกแต่กลับมีมนต์คาถาสุดขลัง ที่ชนะกันได้อย่างไม่คาดฝันด้วย “ฟันกัดปากถุย” ชนิด “ทำได้เหนือกว่าซาตานตัวจริง”

สำหรับ “มวยไทย” และ “มวยสากล” นั้น นอกจากอาศัย “หมัดภูผาหิน”ตะบันใส่คู่ต่อสู้จน “ก้นเตี้ย” ยังมี “หมัดมหาภัย” ได้แก่ “หมัดสวน” สุดอันตราย ที่ถือเป็น “หมัดตาย หมัดสั่ง และหมัดพิฆาต” ที่คู่ต่อสู้ “ลุยแบบจ๊าดง่าว ไม่ดูตาม้าตาเรือ” จึงถูก “หมัดสวนกระแทกเข้าปลายคาง จนหลับกลางอากาศ” และ “จำบ้านเลขที่ของตนเองไม่ได้” อีกต่างหาก

“ปรับโฟกัสมาที่มวยไทย” แบบ “ดูใกล้ชิดกันอย่างจะจะ” จะเห็นว่า“หมัดสวนมหาภัยมีอันตรายไม่แพ้มวยสากล”

“มวยไทย” ยังมีอาวุธพิฆาตอีก “30 แม่ไม้มวยไทย” เช่น “จระเข้ฟาดหาง หักงวงไอยรา บิดหางนาคา ดับชวาลา สับหัวมัจฉา บาทาลูบพักตร์ ดับทัดดอกไม้ และพม่ารำขวาน” เป็นต้น

ทุกแม่ไม้มวยไทย กำราบคู่ต่อสู้ได้ “สุดเจ๋ง” ไม่แพ้ “หมัดสวน”

“หมัดสวน” ในวันนี้ ถือเป็นอาวุธสำคัญที่ “มนุษย์สายพันธุ์นักการเมือง”นำมาใช้อย่างสุรุ่ยสุร่าย ถี่บ่อยที่สุด

เห็นได้จากกรณี “จักรพรรดิปากจู๋” แห่งอินทรีหัวขาว ทำการราวีกับทั่วโลกด้วย “หมัดกำแพงภาษี” อย่าง “สุดโหดและเมามัน”

ในขณะที่ “นักเลงใหญ่ปากจู๋” ส่งหมัดภูผาหินตุ๊บตั๊บทุกชาติอย่างย่ามใจ กลับปรากฏว่า หลายชาติที่เป็น “ขาใหญ่” ระดับเดียวกันกับ “จักรพรรดิปากจู๋” ก็ปล่อย “หมัดสวน” จนจักรพรรดิปากจู๋ “งงเป็นไก่ตาแตก”

โดยเฉพาะขาใหญ่แดนมังกร และขาใหญ่แคนาดา จะสั่งหมัดสวน ถล่มจักรพรรดิปากจู๋ทุกครั้งที่ผลีผลามปล่อยอาวุธอย่างย่ามใจ

ณ วันนี้ ทั้งโบอิ้ง แอปเปิ้ล รถยนต์ และสินค้าอีกนับไม่ถ้วนชนิด ที่ซื้อขายในดินแดนอินทรีหัวขาว ต่าง “ถูกหมัดสวน” จากขาใหญ่หลายชาติ เล่นงานจนชาวคาวบอยชักปืนไว ถึงกับร้องลั่นเสียงหลง “แม่จ๋าช่วยด้วย ?”

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม