หยุดยาววันนี้ ขอนำนิทานอีสปเรื่องแปลกๆ มาเล่าสู่กันฟังสักเรื่อง คือ“หมาป่าช่วยสิงโตล่าม้าลาย”

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ที่ป่าใหญ่แห่งหนึ่ง หมาป่าสองผัวเมียได้ข่าวว่า“สิงโตกำลังจะออกล่าเหยื่อเป็นม้าลาย” แยกฝูงมากินหญ้าตามลำพัง จึงอาสาจะออกไปช่วยล่า โดยหมาป่าเชื่อว่า “สิงโตจะมีน้ำใจแบ่งเนื้อม้าลาย” ให้แก่พวกตนบ้างจึงไม่ได้เอ่ยปากทำสัญญาใดๆ กับสิงโต

“ครั้นช่วยกันล่าม้าลายตัวใหญ่ๆ ตัวหนึ่ง สิงโตก้มหน้าก้มตากินเนื้ออันสุดโอชะของม้าลาย โดยไม่สนใจหมาป่าสองผัวเมียที่หมอบมองดูสิงโตกินอาหารแบบตาไม่กระพริบ”

เมื่อสิงโตใช้เวลาอันยาวนานกินเนื้อม้าลายจนอิ่มท้องแทนที่สิงโตจะแบ่งเนื้อม้าลายให้หมาป่าอย่างเมตตา สิงโตกลับนอนกลิ้งบนร่างม้าลายที่ยังเหลือครึ่งตัว เพื่อผ่อนคลายให้อาหารในท้องได้ย่อย

หมาป่าสองผัวเมียเห็น “ทีท่า” ของสิงโตเช่นนี้ หมาป่าตัวผู้เอ่ยเตือนสติสิงโตว่า

“ท่านเจ้าป่าใจดี เราช่วยท่านล่าม้าลายอย่างเต็มกำลังจนเหนื่อยล้า และบัดนี้เราทั้งคู่ก็หิวอย่างสุดหิว ขอท่านแบ่งเนื้อม้าลายให้แก่เราบ้าง”

สิงโตคำรามอย่างอารมณ์เสียในทันใด แล้วพูดออกมาว่า “ข้าไม่เคยขอร้องให้พวกเจ้าช่วยข้าล่าม้าลาย แถมพวกเจ้ายังวิ่งเกะกะขวางหน้าข้าขณะไล่ล่าเหยื่ออีกต่างหาก ราวกับจะแข่งกับข้าเพื่อแย่งม้าลายเป็นอาหารของพวกเจ้าเอง ครั้นข้าล่าม้าลายได้ด้วยความสามารถของตัวข้าเอง พวกเจ้ากลับตามมาขอแบ่งอาหารเช่นนี้ถือเป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้อง”

ขณะที่สองหมาป่า “อ้าปากค้าง” ตกตะลึงกับวาทกรรมที่ “เจ็บจี๊ด” ของสิงโต ปรากฏว่า สิงโตได้ตะคอก “ตอกย้ำ” อีกครั้งว่า

“ด้วยความปรารถนาดีที่ข้ามีต่อชีวิตของพวกเจ้าทั้งสอง จึงขอให้ตระหนักไว้ว่า วันนี้ พวกเจ้าทั้งสองยังโชคดีมากที่ไม่ถูกข้า “จับกิน” ขณะขวางหน้าข้าตอนไล่ล่าเหยื่อ ขณะนี้เจ้าทั้งสองนอกจากไม่สำนึกในบุญคุณของข้าแล้ว ยังมาขอแบ่งปันอาหารให้ข้ารำคาญใจ”

หมาป่าทั้งสองได้ยินสิงโตพูดเช่นนี้ ก็รีบวิ่งหนีเข้าป่าไปทันทีทันใด

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือหมาป่ายังมีสิงโตที่ดุร้ายเหนือความเชื่อใจยังมีอันตรายที่จะปลิดชีวิต”

กมลศักดิ์ ตังธรรมนิยม