ตามที่ผมได้พูดถึงในตอนที่แล้วว่า  เฉพาะกรุงเทพกับคุนหมิง  มีสายการบินเข้าออกวันละ 8 เที่ยว คือ  ไชน่า อีสต์เทิร์น แอร์ไลน์ 3 เที่ยว  , การบินไทย 1 เที่ยว  , ซานตง แอร์ไลน์ 1 เที่ยว  ,  ลัคกี้ แอร์  1 เที่ยว  , ไทย แอร์เอเชีย  2 เที่ยว 

ประมาณว่า  น่าจะมีนักท่องเที่ยวเข้าออกด้วยสายการบินเหล่านี้ราว 1500 – 1700 คนต่อวัน  หรือ  45,000 ถึง 50,000 คนต่อเดือน  ยังไม่นับที่บินจากกรุงเทพเข้าเมืองต่างๆของจีน เช่น  ปักกิ่ง  เซี่ยงไฮ้  กวางโจว และ เฉินตู   และ จากเมืองต่างๆของจีนเข้าสู่ กรุงเทพ  เชียงใหม่ และ ภูเก็ตอีกต่างหาก 

ยังไม่นับรวมสายการบินประเภทเช่าเหมาลำ  ซึ่งไม่รู้ว่ามีจำนวนเท่าใด

เมื่อเครื่องบินเหลือล้นตลาด  ผู้ประกอบการสายการบินจึงต้องดิ้นรนเพื่อหาตลาดจากภายนอกประเทศมารองรับ

(สายการบินต่างก็แข่งกันลดราคา)

ตลาดท่องเที่ยวในภูมิภาคใกล้จีน  ที่ดูเหมือนจะเป็นที่ถูกใจนักท่องเที่ยวชาวจีนมากที่สุดก็คือ ไทย

ประกอบกับกระแสความนิยมที่มาจากภาพยนตร์เรื่อง LOST IN THAILAND ของจีน   ก็ทำให้นักท่องเที่ยวจีนทะลักเข้ามาในไทยอย่างถล่มทะลาย

การเดินทางมาเที่ยวประเทศไทยแบ่งออกเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ  ก็คือ  ที่มาเป็นกรุ๊ปทัวร์ และ  ที่มาเดี่ยวๆ  ในที่นี้ผมจะพูดถึงที่มาเป็นหมู่คณะ หรือ กรุ๊ปทัวร์

ปัจจุบัน  ค่าตั๋วเครื่องบินของคณะทัวร์จะอยู่ที่ประมาณ 1300 หยวน หรือประมาณ 6 พันบาทเศษ  และค่าวีซ่าเข้าประเทศไทยอีกประมาณ 1 พันบาทเศษ   แต่บริษัททัวร์จีนเก็บเงินค่าทัวร์จากผู้ซื้อเพียง 888 หยวน หรือประมาณ 4 พันบาทเศษเท่านั้นสำหรับทัวร์ 6 วัน 5 คืน  

(โฆษณาทัวร์ในประเทศจีน  ลดราคากันอย่างหนักหวังนักท่องเที่ยวจีนมาไทย)

จะเห็นว่า  ยังไม่มีค่าใช้จ่ายเรื่องทัวร์ในประเทศไทยเลย  

ในรายละเอียดโปรแกรมทัวร์จะบอกว่า  ผู้เดินทางไม่ได้จ่ายค่าทัวร์  แต่จะต้องจ่ายเงินเพิ่มอีกประมาณ 2 พันหยวน  หรือประมาณ 9 พันบาทเศษ เพื่อเป็นค่าทัวร์พิเศษ  เช่น ค่าลงเรือไปเกาะต่างๆ  อาหารพิเศษ เป็นต้น   ตามที่บริษัททัวร์จีนจะกล่าวอ้าง 

บริษัททัวร์ไทยจะไม่มีรายได้อะไรเลย  อาจจะมีบ้างก็จากเศษๆที่เหลือของเงิน 2 พันหยวน 

แล้วบริษัททัวร์ไทยจะหารายได้จากที่ไหน 

ก็มาจากการวัดดวงว่า  นักท่องเที่ยวจะช้อปปิ้งมากน้อยแค่ไหน  และ จากการขายทัวร์พิเศษ ซึ่งคาดการไม่ได้ว่าจะได้รายได้มากน้อยแค่ไหน  

ฟังดูก็ไม่น่าจะมีอะไรเสียหาย     

ที่เสียหายก็มาจากการพาไปช้อปปิ้งของที่ไม่มีคุณภาพ  เช่น  พวกยาต่างๆ เช่น ยางู  ยาหมี เป็นต้น  และ การเข้ามาแอบแฝงทำธุรกิจในประเทศไทยของคนจีนเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวชาวจีนของเขา โดยที่กำไรจากการประกอบทั้งหมดจะตกเป็นของคนจีนจากประเทศจีนที่ตามมาเก็บรายได้จากการซื้อของของคนจีน  

เป็นห่วงโซ่อันหนึ่งในธุรกิจทัวร์ศูนย์เหรียญ  ซึ่งผิดกฎหมายไทย   แต่ที่ยังทำกันอยู่ได้เพราะมีคนไทยส่วนหนึ่งยอมเป็นหุ่นเชิด หรือ  นอมินี ให้แก่ชาวจีนเหล่านี้

ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจรถเช่า  ร้านขายจิวเวลลี่  ร้านขายของที่ระลึก  และแม้กระทั่งเรือนำเที่ยวทางทะเล 

หลังจากเกิดเหตุเรือฟินิกซ์ล่มที่ภูเก็ตทำให้นักท่องเที่ยวชาวจีนจำนวนมากเสียชีวิต  ดูเหมือนว่า   นักท่องเที่ยวชาวจีนที่มาท่องเที่ยวในไทยจะลดลงอย่างมีนัยยะสำคัญ   จนรัฐบาลต้องมีมาตรการหลายอย่างออกมา

(มาตรการเอาใจนักท่องเที่ยวจีนจนออกนอกหน้า)

ไม่ว่าจะเป็นการยอมจ่ายเงินให้แก่ผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุเรือล่มคนละ 1 ล้านบาท    มีความพยายามออกมาตรการยกเว้นวีซ่าสำหรับนักท่องเที่ยวชาวจีน  เอาใจต่างๆนานา  และไม่รู้จะมีมาตรการอะไรจะตามมาอีก 

การท่องเที่ยวแล้วเกิดอุบัติเหตุนั้นเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ  ทุกประเทศ  อย่างเช่นเมือสิบกว่าปีที่แล้ว  มีเครื่องบินลำหนึ่งตกแถวกวางโจว ทำให้นักท่องเที่ยวชาวไทยเสียชีวิตไปสิบกว่าคน  ก็ไม่เห็นรัฐบาลจีนจ่ายเงินชดเชยให้นักท่องเที่ยวไทยแม้แต่คนเดียว

ในเหตุใกล้ตัว  รัฐบาลไทยได้จ่ายเงิน 1 ล้านให้แก่คนไทยที่เสียชีวิตจากอุบัติภัยน้ำท่วมหรือไม่ 

หากรัฐบาลคิดว่า ยอมจ่ายเงิน 1 ล้านบาทให้นักท่องเที่ยวจีนที่ประสบอุบัติเหตุ   และ ยอมยกเว้นค่าวีซ่าแล้ว  นักท่องเที่ยวจีนจะทะลักทะลายกลับเข้ามาไทยเพราะมาตรการนี้   ผมว่ารัฐบาลคิดผิด

นักท่องเที่ยวไม่ว่าจะเป็นชาติไหนก็ตาม การเลือกจุดหมายปลายทางในการท่องเที่ยว  เขาไม่ดูเรื่องวีซ่าเป็นหลัก แต่เขาดูว่า ประเทศนั้นมีความปลอดภัย  โรงแรมที่พักดีราคาไม่แพง อาหารการกินถูกปากและมีคุณภาพ  มีสถานที่ท่องเที่ยวที่ประเทศของเขาไม่มี 

หากตอบโจทก์เขาได้   เขาก็ไป

ชาวจีน ซึ่งลึกๆแล้วมีความรู้สึกไม่ชอบญี่ปุ่น  มีความเป็นปฎิปักษ์กันลึกๆ  และมีความบาดหมางกันตั้งแต่ในอดีตจนถึงปัจจุบัน แต่นักท่องเที่ยวชาวจีนที่เข้าไปเที่ยวในญี่ปุ่นก็มากมายมหาศาล  ญี่ปุ่นยังไม่ยอมยกเว้นวีซ่าให้นักท่องเที่ยวจีนเลยด้วยซ้ำ

กระนั้น นักท่องเที่ยวชาวจีนก็ยังแห่กันไปเที่ยวญี่ปุ่นกันอย่างมืดฟ้ามัวดิน

ทำให้ผมอดนึกถึงนักท่องเที่ยวแบ็กแพ็คชาวยุโรปที่นั่งเครื่องบินมาพร้อมกับผมในวันนั้นไม่ได้ว่า   แม้เขาจะจ่ายเงินต่อคนต่อวันไม่มากนัก แต่ก็มั่นใจได้ว่า เงินทุกบาทที่เขาจ่าย  จะตกอยู่ในมือของคนไทย  และรัฐบาลก็ไม่ต้องพลีกายถวายตัวให้เขาจนเขาพอใจ  โดยหวังว่า   เขาจะกลับมาเที่ยวประเทศไทยอีกครั้ง

เรามาถูกทางรึเปล่า

เสรษฐวิทย์  ชีรวินิจ