เธอสอนเราให้เข้าใจในความรัก
พลันชะงักในเงาอันเปล่าว่าง
คลื่นทะเลหยุดเห่ขวัญอันบอบบาง
โอบร่างร้างชีวิตตัวนิดน้อย
เฝ้าขอโทษในใจหลายพันหน
เราคือคนสังหารผ่านมูลฝอย
หนาวน้ำค้างกลางค่ำเดือนต่ำคล้อย
ปรากฎรอยทรงจำชุ่มน้ำตา
มาให้รักถักโยงใยให้อุ่นเอื้อ
โดยพลันเมื่อจากไปใจขมปร่า
คนนับล้านพันผูกลูกกำพร้า
ปรารถนาจะโอบกอดตลอดไป
สายลมร่ำทำนองของความเศร้า
รุ่งเช้าข่าวมาถึงจึงหมองไหม้
เพราะสาเหตุเศษถุงตุงไส้ใน
สิ้นใจในท่ามความทรงจำ
มิใช่เพียงพะยูนที่สูญเสีย
ล้วนเฉลี่ยความตายให้ระส่ำ
โลกบอบช้ำถูกทำร้ายใครเล่าทำ
ท่ามเสียงพร่ำคำขอร้องของทะเล
ลดละขยะถุงพะรุงพะรัง
สร้างความหวังเราทั้งมวลควรหักเห
จิตสำนึกตรึกตรองลองคะเน
อย่าประเดประดังทางทำลาย
เธอไม่ใช่เพียงพะยูนที่สูญดับ
เมื่อไหลหลับกับสายน้ำหยุดดำว่าย
แต่ปลุกให้ลุกตื่นหมื่นแสนกลาย
เกิดเครือข่ายไปปกป้องผองเพื่อนเธอ
เธอสอนเราให้เข้าใจในความรัก
เป็นนางฟ้ามาป้องปักพิทักษ์เสนอ
ทั้งรันทดและงดงามยามพบเจอ
สัญญาเสมอจะดูแลนับแต่นี้
“เจริญขวัญ”
ภาพ-สารคดี
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี