๏ สายลมหนาวคราวต้นปีเหมือนมีหวัง
ใจที่พังซ้ำทรุดหยุดเถิดหนา
ใจเจ้าผินบินไถลไปไกลตา
มาเถอะมาบ้านเรากลับเหย้าเรือน
ซอมพอร่วงเกลื่อนบานลงลานดิน
เจ็บจนชินแล้วใจเราที่เขาเฉือน
ภาพความหลังครั้งก่อนย้อนมาเตือน
ใจอยากเลือนแต่ก็ยังหวังกลายกลาย
เหมือนพ่อค้าขายยามาปาหี่
สักสี่ซ้าสามปีก็หนีหาย
ใจเจ้าเจ็บกี่ครั้งยังไม่วาย
ยังไม่หน่ายยอมเหนื่อยเจ็บเรื่อยไป
กลับมาเถิดใจเจ้ากลับเข้าบ้าน
ที่เรือนชานยังมีรักมีหลักให้
ถ้าเหนื่อยหนักพักก่อนพักผ่อนใจ
ถ้าหวังใหม่กี่ช้ำหนอถึงพอจำ
สายลมหนาวคราวนี้เหมือนปีก่อน
บรรเลงย้อนเพลงเก่าให้เราขำ
อย่าหาเลยคนดีดีที่จะนำ
มันล้วนยำบ้านเมืองเราจงเข้าใจ ๚ะ๛
ณรงค์ฤทธิ์ ศรีรัตโนภาส
๑ มกราคม ๒๕๖๖
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี