สำหรับกรณีละเมิดรวมถึงความเดือดร้อนรำคาญที่ผู้เขียนได้เคย นำมาเรียบเรียงลงในคอลัมน์นี้ ที่ผ่านมาจะเป็นความเสียหายที่มาจากการละเมิดหรือความเดือดร้อนรำคาญที่จับต้องได้ แม้จะมีขั้นตอนยุ่งยากในการตรวจวัดค่าก็ตามไม่ว่าจะเป็นเรื่องของเสียง กลิ่น แสง แรงสั่นสะเทือน เป็นต้น

แต่ความเสียหายซึ่งเป็นความเดือดร้อนรำคาญที่มาจากความกลัวหรือความเชื่อเช่นวิญญาณก็เคยมีแนวคำพิพากษาศาลฎีกาวางหลักว่าเป็นการละเมิด เดือดร้อนรำคาญเช่นกัน

คำพิพากษาฎีกาที่ 1581/2538 ข้อเท็จจริงโดยย่อจำเลยได้สร้างหลุมฝังศพหรือฮวงซุ้ยสำหรับฝังศพบุคคลในครอบครัวไว้ในที่ดินของจำเลย โดยไม่ได้รับอนุญาตในการฝังศพ ต่อมาจำเลยขออนุญาตฝังศพจากเจ้าพนักงานท้องถิ่น

ซึ่งมีผลทำให้ การฝังศพของจำเลยไม่เป็นการกระทำความผิดตามพระราชบัญญัติสุสานและฌาปนสถานอีกต่อไป 

โดยในคดีดังกล่าวศาลได้มีคำวินิจฉัยในคำพิพากษาว่า แม้การกระทำของจำเลยจะไม่ได้เป็นการกระทำความผิดตามพระราชบัญญัติสุสานและฌาปนสถาน แต่ก็มิได้หมายความว่าการกระทำนั้น จะไม่เป็นละเมิดหรือก่อความเสียหายแก่โจทก์ในคดีนี้อีกต่อไป โจทก์อ้างว่าการฝังศพก่อให้เกิดความเดือดร้อนรำคาญแก่ตนและครอบครัวคือการที่ศพอยู่ห่างจากที่ดินของโจทก์เพียง 10 เมตร ทำให้โจทก์และครอบครัวเกิดความเครียดและกลัวผี บุตรโจทก์ทั้งสองคนไม่สามารถนอนในห้องนอนคนเดียว โจทก์และภรรยาจะต้องนอนเป็นเพื่อนบุตร และบุตรของโจทก์ไม่สามารถอ่านหนังสือและทำการบ้านได้ เนื่องจากกลัวผีในขณะเดียวกันทำให้โจทก์ไม่กล้าเดินทางออกไปจากบ้านในเวลากลางคืนประกอบกับการสืบพยานหลักฐานพบว่าไม่มีประเพณีในหมู่บ้านที่จำเลยฝังศพสามีนั้น ให้มีการฝังศพภายในหมู่บ้าน เนื่องจากชาวบ้านส่วนใหญ่กลัวผี การกระทำของจำเลยจึงเป็นการก่อให้เกิดความเสียหายและเดือดร้อนเกินควรแก่โจทก์

คดีตามคำพิพากษาดังกล่าวถือว่าเป็นตัวอย่างในเรื่องของเหตุเดือดร้อนรำคาญ โดยเฉพาะตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1337 ได้เป็นอย่างดี นอกจากความเดือดร้อนรำคาญหรือความเสียหายที่จับต้องได้หรือเป็นหลักวิทยาศาสตร์แล้ว ยังรวมถึงกรณีความเชื่อและความรู้สึก ที่มีอยู่จริงศาลก็นำมาปรับใช้ในคดีละเมิดหรือเดือดร้อนรำคาญด้วย