“นักสู้ผู้บ้าเลือดตัวจริง” ในพงศาวดารสามก๊กที่จะกล่าวถึงสองคนสุดท้ายคือ “จูล่ง” และ “ม้าเฉียว”

“จูล่ง” นักรบพเนจรที่เป็นนักสู้ผู้บ้าเลือดคนนี้ เคยแสดงฝีมือ “ถึกกว่ากูปรี” จนโจโฉเห็นแล้วตกตะลึงนั้น เป็นฉากรบที่เกิดขึ้นใน “ศึกหุบเขาเกาซัน”

ก่อนเกิด “ศึกหุบเขาเกาซัน” กองทัพ “เล่าปี่” ถูกทหาร “โจโฉ” บุกเข้าทลาย “เมืองซินเอี๋ย” จนราบเป็นหน้ากลอง เล่าปี่ต้องพาลูกเมียกับราษฎรทั้งปวงหนีหัวซุกหัวซุน โดยสองภรรยาของเล่าปี่และลูกชายชื่อ “อาเต๊า” ได้หายเข้าไปในกองทัพข้าศึก “จูล่ง” ตะลุยหาเข้าๆ ออกๆ กองทัพมหึมาของโจโฉถึง 7 ครั้ง ฆ่าอัศวินชั้นยอดของโจโฉตายไปกว่า 50 ราย ฆ่าทหารเลวของโจโฉม่องเท่งไปเป็นพัน จึงพบ “อาเต๊า” และพาอาเต๊าฝ่ากองทัพของโจโฉออกมาได้

“โจโฉ” ยืนอยู่บนยอดเขา “เกาซัน” มองดูการพันตูของเหล่านักรบอย่างระทึก ถึงกับอุทานอย่างอัศจรรย์ใจ “ไอ้หนุ่มคนนี้คือ เสือร้ายที่ดุดันที่สุดในแผ่นดินนี้” แล้วประกาศออกไปว่า ห้ามทหารคนใดยิงเกาทัณฑ์ฆ่าจูล่งนักสู้ผู้บ้าเลือดคนนี้อย่างเด็ดขาด “ทำให้จูล่งรอดตายพาอาเต๊าไปพบเล่าปี่สำเร็จ”

“ม้าเฉียว” ม้าเฉียวเป็นบุตรชาย “ม้าเท้ง” เจ้าเมือง “เสาเหลียง” ช่วงที่โจโฉกำลังแผ่อิทธิพลปราบแคว้นต่างๆ อย่างดุดัน ได้ทำการรบกับ “ม้าเท้ง” อย่างถึงพริกถึงขิง แล้วใช้อุบายฆ่าม้าเท้งและลูกคนโตของม้าเท้งตาย เหลือเพียง “ม้าต๋าย” หลานชายคนเดียวที่รอดตายนำเหตุการณ์ไปเล่าให้ “ม้าเฉียว” ฟัง

“ม้าเฉียว” โกรธจนควันออกหู แค้นจนไฟพรูออกทางปากประกาศสงครามกันโจโฉในทันทีทันใด เพื่อ “ล้างแค้นแทนบิดา”

“ม้าเฉียว” ลุยกองทัพโจโฉ ฆ่าทหารตายเป็นพันเพื่อเข้า “ไปสังหารโจโฉ” ให้ได้ เป็นศึกที่ “โจโฉต้องจดจำไปชั่วชีวิต” เพราะทำให้เขาต้อง “ตัดหนวดทิ้งแปลงกาย” หนีตายการไล่ล่าของ “ม้าเฉียว” แทบสิ้นสติ “เปลี่ยนเสื้อผ้า” ไม่ให้ “ม้าเฉียว” จำได้ และ “เปลี่ยนสีธงประจำตำหน่ง” เพื่อหนีการเข่นฆ่าของม้าเฉียว

“ม้าเฉียว” คือนักฆ่าหน้าหยกที่ “โจโฉ” ยกย่องว่า “ฝีมือเทียบเท่ากับลิโป้” แต่ “ถึกกว่า” และ “บ้าเลือดกว่า”

ขอถาม คุณผู้อ่านคิดว่า ทั้งเสื้อเหลือง เสื้อแดง เสื้อดำและกปปส. มีนักสู้คนใดเป็น “ระดับจูล่ง” และ “ระดับม้าเฉียว”

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม