วันนี้ขอแต่งกลอนมาให้คณะรัฐบาลชุดใหม่ได้อ่านกัน เพื่อให้ได้รู้ว่า บ้านเมืองของเราขณะนี้ยังริบหรี่และหรุบหรู่ด้วยเรื่องต่างๆหลายเรื่อง ที่ควรจะได้จัดการให้ดีขึ้นดังคำกลอนดังต่อไปนี้

บ้านเมืองนี้ ยังริบหรี่ และหรุบหรู่

แสนหดหู่ ดูดูไป ยังใจหาย

ทั้งเรื่องเก่า เรื่องใหม่ ให้วุ่นวาย

มีแต่เรื่อง ร้ายร้าย ย่างกรายมา

โดยภาพรวม ของประเทศ ทั่วเขตขันธ์

ยังพากัน ไร้สุข เกิดทุกขา

เศรษฐกิจ ตกสะเก็ด เล็ดน้ำตา

การทำมา หากิน แทบสิ้นใจ

โดยเฉพาะ คนรากหญ้า หลากอาชีพ

ต้องปากกัด ตีนถีบ แทบไม่ไหว

แต่ละบาท แต่ละสตางค์ ช่างห่างไกล

น้ำตาไหล หยาดเหงื่อหยด แทบหมดตัว

ระดับล่าง ระดับกลาง ก็ยังทุกข์

ยังไร้สุข ยังลำบาก มากถ้วนทั่ว

โดยเฉพาะ จิตใจ ที่ขุ่นมัว

เพราะยังมี คนชั่ว คอยรบกวน

เรื่องปรองดอง ดูแล้ว แสนจะหน่าย

เหมือนจับฉ่าย ในหม้อ หัวร่อสรวล

ไม่เลือกผิด เลือกถูก ผูกเป็นพรวน

ยากจะชวน เข้ากันได้ เป็นเนื้อเดียว

ทั้งยังมี คนไม่ดี ในราชการ

ใช้อำนาจ การงาน ไม่แลเหลียว

แฝงประโยชน์ โกงกิน กันให้เกรียว

เหนี่ยวสังคม ให้รุ่งริ่ง น่าชิงชัง

ยังทำงาน ผลาญใช้ เงินจากงบ

ผลกระทบ เป็นอย่างไร ไม่แลหลัง

เอาแต่ได้ อย่างเดียว น่าชิงชัง

ใครจะพัง ใครจะแย่ ช่างแม่มัน

ทางของใคร ทางของมัน แย่งกันกิน

ทำแผ่นดิน ทรุดหนัก ดังจักรผัน

สร้างกระบวน แย่งกันเอง พัลวัน

ว่าพวกเอ็ง ทำกัน ไม่ใช่กู

นี่คือภาพ แท้จริง ในประเทศ

แสนทุเรศ เกิดมาก น่าหดหู่

ทั้งแบ่งฝัก แบ่งฝ่าย ไล่รันตู

ยิ่งหดหู่ ดูเศร้าหมอง ทั้งบ้านเมือง

ใครก็ตาม ยามนี้ มีอำนาจ

ต้องรีบกวาด ตาดู ให้รู้เรื่อง

รู้จักแยก รู้จักแยะ ถึงฟันเฟือง

ว่าต้นเรื่อง ต้นเหตุ อยู่ที่ใด

เพราะตราบที่ ต้นเหตุ นั้นยังอยู่

ผลที่เกิด ก็ยังอยู่ ไม่ไปไหน

ถ้ามัวแก้ แต่ปลายเหตุ ไม่ใส่ใจ

ไม่กำจัด มันให้ได้ ก็ป่วยการ

อย่าโว้กว้าก ทำเก่งกล้า บ้าอำนาจ

ชี้นิ้วกราด พูดจา เหมือนขว้างขวาน

ใช้ถ้อยคำ สะเปะสะปะ น่ารำคาญ

จนชาวบ้าน อิดหนา ระอาใจ

ในวันนี้ บ้านเมืองไทย ยังหรุบหรู่

กวาดตาดู ยังริบหรี่ ไปไม่ไหว

ทั้งเรื่องเก่า เรื่องใหม่ ยังวุ่นวาย

มีแต่เรื่อง ร้ายร้าย อย่างพูดมา

ฝากกลอนแต่งเองบทนี้ให้ผู้กำลังบริหารบ้านเมืองขณะนี้ไปอ่านด้วย เพราะสภาพการณ์ต่างๆ ของบ้านเมืองขณะนี้เป็นอย่างนี้จริงๆ

น.ต.ประสงค์ สุ่นศิริ