เราเกิดมาบนถิ่นแผ่นดินนี้

มีแม่พระธรณีคอยคุ้มขวัญ

มีธารใสไหลเคียงเลี้ยงชีวัน

มีดาวฝันเป็นเข็มทิศนิมิตทาง

มีท้องทุ่งรุ้งศิลป์ทอจินตนา

ดาริกาแพรวราตรีคลี่ฟ้ากว้าง

เพชรน้ำทิพย์กระพริบพราววาวนภางค์

ริ้วระยางป่านสีทองคล้องชีวัน

ดวงความคิดติดปีกหลีกท่องโลก

เผชิญโชคทั่วทุกเทศไร้เขตขัณฑ์

เหนือธารเอื่อยเลื้อยทุ่งหญ้าผ่านอารัญ

เหนือไพรสัณฑ์เขียวขจีม่านสีไพร

ระยับพรายปลายพระปรางค์หว่างเจดีย์

ระยิบสีฉานทองทาบฉาบฟ้าใส

พลิ้วลำนำกะดึงดังวังเวงใจ

ระฆังไกวเสนาะศัพท์จับจินดา

เหนือแคว้นถิ่นยินเสียงแคนแว่วแล่นแตร

บ้างเซ็งแซ่สะล้อซึงหึ่งภูผา

อาจโหน่งเหน่งเพลงระบำรำโนรา

ฤๅเห่ช้าฉัดฉ่า..เฉียบ..ฮ้าไฮ้

แผ่นดินทองนี้คือถิ่นแผ่นดินเกิด

แสนประเสริฐเหนือเขตแคว้นดินแดนไหน

รำลึกวันธารสีทองรองพิไล

สะท้อนใยไหวระยิบพริบธารา

เห็นผีเสื้อหลากสีสลับสวย

ทุกสีช่วยเติมไสวไปทั่วหล้า

เฉกเฉดสีฉลองพระองค์ทรงราชา

รวมชีวาไทยกลมเกลียวสีเดียวกัน