ความยากจนทำให้คนจำนวนหนึ่งต้องกลายเป็นอาชญากร แต่คนจนทุกคนไม่จำเป็นต้องเป็นอาชญากรเสมอไป เพราะหากคนยากจนเหล่านั้นถูกอบรมสั่งสอนกล่อมเกลามาโดยตลอดว่าการทำผิดคือการไม่เคารพตนเอง และคนทำผิดคือคนที่สังคมรังเกียจ
ในสังคมไทยนั้น คนทำผิดจำนวนไม่น้อย โดยเฉพาะคดีลักวิ่งชิงปล้น มักจะอ้างว่าต้องการทำผิดในคดีดังกล่าวเพราะความยากจน ทำไปเพราะความหิวโหย ทำไปเพราะต้องการเงินไปซื้ออาหารให้ลูกให้เมียหรือให้คนในบ้านของตน ซึ่งก็น่าสนใจว่าแล้วทำไมคนยากจนอีกมากมายบนแผ่นดินไทยจึงไม่กลายเป็นโจรเป็นขโมยไปเสียทุกคน
อย่างไรก็ตาม ในที่นี้จะขอไม่กล่าวถึงคนโกง และโจรจำพวกที่เป็นคนรวยล้นฟ้า คนมีอำนาจรัฐอำนาจการเมือง คนมีตำแหน่งแห่งที่มียศถาบรรดาศักดิ์ รวมถึงคนมีความรู้เพราะเรียนหนังสือจนจบชั้นปริญญาสูงๆ บรรดานักการเงินนักการธนาคาร และคนที่มีปากกาหรือมีสื่ออยู่ในมือ เพราะคนเหล่านี้ไม่ใช่คนจน แต่ทว่าคนพรรค์อย่างว่านั้นสามารถโกงประเทศ โกงประชาชนได้อย่างเจ็บแสบอย่างที่สุด
กลับไปที่ประเด็นคนจนต้องเป็นขโมย เพื่อให้มีกิน จริงหรือ แล้วเหตุใดคนจนจำนวนไม่น้อยไม่ยอมเป็นโจรเป็นขโมย เรื่องนี้น่าวิเคราะห์ให้ลึกซึ้ง เพราะหลายคนเชื่อว่าคนที่มีสันดานเป็นโจรนั้นเกิดมาจากความไม่รู้จักพอ แต่ก็มีอีกมุมหนึ่งที่เราพบเห็นอยู่บ่อยๆ คือ ต้องกลายเป็นขโมย เพื่อให้ลูกน้อยมีกิน เพื่อให้รอดตายไปในแต่ละวัน
ทางอาชญวิทยามองว่าปัญหาอาชญากรรมคือปัญหาอย่างหนึ่งของคนในสังคม ปัญหานี้จะรุนแรงมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับความเชื่อมโยงของสภาวการณ์ทางการเมือง เศรษฐกิจและสังคม มีการกล่าวว่าเมื่อเกิดวิกฤติเศรษฐกิจจะทำให้เกิดปัญหาอาชญากรรมหนักขึ้นกว่าช่วงเศรษฐกิจดี เพราะเมื่อคนว่างงาน ไม่มีงานก็ไม่มีเงิน เมื่อไม่มีเงินก็จึงต้องกลายเป็นโจรเป็นขโมย
ในช่วงที่บ้านเมืองของเราตกอยู่ยุคโควิด-19 ระบาดเช่น ปัจจุบันนี้ คนไทยจำนวนไม่น้อยกำลังแปรสภาพเป็นคนไร้งาน ถึงแม้บางคนบอกว่าตนเองไม่เลือกงาน แต่หางานทำไม่ได้ เพราะห้างร้านธุรกิจต่างๆ ปิดตัวเองลง (อย่างไรก็ตาม ในที่นี้จะไม่กล่าวถึงพวกเลือกงาน) ปัญหาบริษัทห้างร้านและธุรกิจต่างๆ ปิดตัวลงนั้นเป็นความจริงที่เราไม่สามารถปฏิเสธได้ เมื่อเจ้าของธุรกิจอยู่ไม่ได้ ก็ไม่มีทางที่เจ้าของธุรกิจจะแบกรับภาระค่าใช้จ่ายให้กับคนงานอีกต่อไป
ส่วนคนที่ตกงานจะทำอย่างไร ในเมื่อไม่มีงานก็ไม่มีเงินแม้แต่ในช่วงที่ยังมีงานทำอยู่ทุกวัน คนงานหลายคนก็ยังไม่มีเงินเพียงพอสำหรับใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน ดังจะพบว่าคนงานจำนวนไม่น้อยมีหนี้สินท่วมตัว ทั้งหนี้ในระบบและหนี้นอกระบบเมื่อคนต้องกลายเป็นผู้มีหนี้สินมากมาย ชีวิตก็หาความสุขไม่ได้เพราะไหนจะต้องหาเงินไปคืนเจ้าหนี้ แล้วไหนยังจะต้องหาเงิน เพื่อเลี้ยงกระเพาะของตัวเอง และเลี้ยงดูลูกเมียของตนอีกด้วย ซึ่งนี่ยังไม่นับพวกโจรขโมยที่หาเงินไปซื้อยาเสพติดและเล่นการพนัน
แม้ในขณะนี้จะยังไม่มีตัวเลขสถิติของคดีอาชญากรรมระบุชัดเจนว่าในช่วงที่เชื้อโควิด-19 แพร่ระบาดไปทั่วประเทศ ส่งผลให้คนไทยต้องกลายเป็นคนไร้งานทำจำนวนกี่มากน้อย แต่ทุกคนก็เห็นชัดเจนแล้วว่าหลายคนไม่มีงานทำ ส่วนคดีลักวิ่งชิงปล้นในยุคโควิด-19 ระบาดนั้นก็เพิ่มมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แม้ตำรวจจะยังไม่แสดงสถิติของคดีให้ปรากฏต่อสาธารณะ แต่ประชาชนรับรู้และรับทราบได้ชัดเจนว่าทุกวันนี้หลายชุมชนกำลังเผชิญกับปัญหาอาชญากรรม โดยเฉพาะการลักขโมยทรัพย์สิน การจี้ชิงทรัพย์ การลักเล็กขโมยน้อย ปัญหาอาชญากรรมเหล่านี้จะเพิ่มและทวีจำนวนมากขึ้นอย่างแน่นอน หากประชาชนจำนวนมากกลายเป็นผู้ตกงาน ปัญหาอาชญากรรมเหล่านี้กำลังรอการแก้ไขอย่างจริงจังจากผู้มีอำนาจรัฐ เพราะประชาชนผู้บริสุทธิ์ที่ตกเป็นเหยื่อบอกว่า ไร้ปัญญาแก้ปัญหา เพราะขนาดช่วงกลางวันแสกๆ ยังถูกจี้ชิงทรัพย์ ส่วนตกกลางคืนก็ถูกขโมยทรัพย์สินจนไม่มีสิ่งใดจะเหลือให้ขโมยอีกแล้ว (ปัญหานี้ได้รับการร้องเรียนมาจากประชาชนจังหวัดชลบุรี โดยเฉพาะในเขตอำเภอพนัสนิคม)
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี