คนต้องไม่ทรมานสัตว์ นี่คือสิ่งที่คนผู้มีความรักสัตว์สั่งสอนกันมาโดยตลอด แต่เมื่อถามกลับว่า แล้วคนต้องกินเนื้อสัตว์หรือไม่ คำตอบจากคนบางกลุ่มคือ กินได้ เพราะสัตว์เกิดมาเป็นอาหารของคน เมื่อตอบมาเช่นนี้ก็มีคำถามกลับไปว่า ใครคือผู้กำหนดว่าสัตว์เป็นอาหารของคน แล้วก็มีคำถามต่อไปอีกว่า แล้วถ้าหากสัตว์กินคนเป็นอาหารบ้าง คนจะยอมรับได้หรือไม่
เรื่องคนกับสัตว์นี้เป็นประเด็นที่มีความเกี่ยวพันกันอย่างใกล้ชิด แต่มักจะเป็นประเด็นที่ว่าคนมีความเหนือกว่า สูงส่งกว่าสัตว์ แล้วก็มีการมองแบบเข้าข้างคนว่าสัตว์คือสิ่งมีชีวิตที่ต่ำต้อยด้อยค่ากว่าคน ทั้งๆ ที่โลกใบนี้เป็นโลกที่ทั้งคนและสัตว์ รวมถึงต้นไม้ต่างก็มีส่วนร่วมเป็นเจ้าของ แต่สุดท้ายกลับถูกคนอ้างตัวว่าเป็นเจ้าของโลกใบนี้
ประเด็นคนอังกฤษและคนในยุโรปให้ความสำคัญกับสวัสดิภาพสัตว์เป็นเรื่องที่น่าชมเชย แต่ประเด็นที่อังกฤษสั่งระงับการจำหน่ายผลิตภัณฑ์จากมะพร้าวของไทยในร้านค้าต่างๆ โดยอ้างว่าไทยทรมานลิงเพื่อใช้ในอุตสาหกรรมมะพร้าวไทย ซึ่งต้องบอกว่าประเด็นนี้น่าจะมีความไม่ตรงไปตรงมา แต่สุดท้ายก็มาใช้ข้ออ้างเรื่องการทรมานลิง
อันที่จริงคนอังกฤษจำนวนไม่น้อยไม่รู้จักและไม่เข้าใจเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างลิงกับคนในสังคมไทย และที่สำคัญคือคนอังกฤษจำนวนไม่น้อยไม่เคยรู้เรื่องการฝึกลิงให้เก็บมะพร้าว ซึ่งก็ไม่ต่างกับคนยุโรปและคนสหรัฐฯ เข้าใจผิดในเรื่องคนไทยให้ลูกอายุ 10 ขวบ ช่วยขายก๋วยเตี๋ยวในร้านก๋วยเตี๋ยวของครอบครัว ซึ่งเรื่องนี้เป็นความเข้าใจผิดอันเนื่องมาจากต่างคนต่างมีวัฒนธรรมต่างกัน
ส่วนข้ออ้างว่าคนต้องรักสัตว์ ต้องดูสวัสดิภาพของสัตว์ ซึ่งเป็นข้ออ้างของคนจากฝั่งยุโรปนั้น หากดูให้ลึกแล้วก็จะเข้าทำนองว่า พูดไปเพื่อให้ตนเองดูดีเกินจริง ทั้งๆ ที่ความเป็นจริงนั้นคนที่เรียกร้องเรื่องนี้ก็ไม่ได้รักสัตว์อย่างแท้จริงตามคำกล่าวอ้าง
แน่นอนว่าคนในอังกฤษและคนยุโรปจำนวนมากพอควรที่ปฏิเสธการกินเนื้อสัตว์อย่างเด็ดขาด แต่ก็มีคนยุโรปบางกลุ่มยังคงกินเนื้อสัตว์แต่ก็อ้างว่าเมื่อจะฆ่าสัตว์ก็ต้องไม่ฆ่าโดยทำให้สัตว์เกิดความทุกข์ทรมาน โดยอ้างเรื่องสวัสดิภาพสัตว์ตั้งแต่การเลี้ยงดูไปจนถึงขั้นตอนการฆ่าสัตว์ ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องประหลาดมาก เพราะคนที่อ้างว่ารักสัตว์ ให้ความสำคัญกับสวัสดิภาพสัตว์ แต่กลับกินเนื้อสัตว์ ส่วนคนที่ไม่กินเนื้อสัตว์โดยสิ้นเชิงก็หันไปกินพืชและผลไม้แทน แล้วก็อ้างว่าการกินผัก ผลไม้ คือการไม่ทำร้ายโลก และไม่ทำร้ายสัตว์ แล้วคนกลุ่มนี้ก็อ้างไปเรื่อยๆ ว่าอุตสาหกรรมมะพร้าวของไทยใช้แรงงานจากลิงซึ่งเท่ากับเป็นการทรมานสัตว์ แล้วก็อ้างต่อไปว่า เพื่อเป็นการไม่สนับสนุนการทรมานลิงดังนั้นจึงจะไม่จำหน่ายผลิตภัณฑ์มะพร้าวทุกชนิดจากประเทศไทยในร้านค้าต่างๆ ของอังกฤษ
แน่นอนว่าการฝึกลิงเพื่อให้เก็บมะพร้าวเป็นนั้น ลิงจะต้องผ่านการฝึกมาก่อน และในขั้นตอนการฝึกนั้นก็ต้องมีการล่ามโซ่ ต้องมีการสอน และต้องมีการขังลิง แต่เท่าที่คนไทยประจักษ์ก็คือการฝึกลิงไม่ใช่การทำร้ายลิง แม้บางครั้งอาจจะมีการใช้ไม้เรียวเล็กๆ ตีลิงบ้าง แต่เป็นการตีเพื่อฝึกไม่ใช่ตีเพื่อทำร้ายลิง แต่ที่มากไปกว่านั้นคือ การทำอุตสาหกรรมมะพร้าวในประเทศไทยไม่ได้มาจากการใช้แรงงานลิงเพียงอย่างเดียว เพราะมีการใช้แรงงานคนด้วย ดังนั้น ข้ออ้างที่ดูเสมือนเบาปัญญามากเกินไปสักหน่อยจากฝั่งของอังกฤษในเรื่องข้ออ้างการทรมานลิงให้เก็บมะพร้าวจึงเป็นเรื่องของคนที่พยายามทำตัวให้ดีงามเกินความเป็นจริง ทั้งๆ ที่เมื่อพิจารณาให้ลึกแล้ว
คนที่อ้างเช่นนี้ก็เป็นเพียงอ้างเพื่อยกตนข่มท่าน หากคนอังกฤษมั่นใจว่าตนเองดีงามอย่างแท้จริงแล้ว ทำไมคนอังกฤษไม่เรียกร้องให้รัฐบาลอังกฤษคืนดินแดนที่ตนเองทำสงครามล่าอาณานิคมคืนให้เจ้าของเดิมไปให้หมด แล้วทำไมไม่เรียกร้องให้พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติของอังกฤษคืนโบราณวัตถุล้ำค่าต่างๆ ที่อังกฤษจงใจปล้นมาจากประเทศเจ้าของ ทำไมจึงให้ความสำคัญกับประเด็นลิงเก็บมะพร้าว อย่าลืมว่าการสอนลิงเก็บมะพร้าวไม่เลวเท่าการจงใจส่งกองทัพเข้าไปรุกรานแล้วยึดดินแดนของประเทศอื่น
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี