หนังแอ๊กชั่นสายพันธุ์ซาดิสต์ที่ฮอลลีวู้ดสร้างขึ้นนั้น มีมากมายอย่างยั้วเยี้ย โดยเรื่องที่ “ยอดดุเดือด ดุดัน และดุฉกรรจ์” ยิ่งกว่าหนังแอ๊กชั่นหฤโหดทั้งหลายคงไม่มีหนังบู๊เรื่องใด “สุดสยอง” เท่ากับ ภาพยนตร์สาดกระสุนที่บู๊อำมหิตเท่ากับเรื่อง “จอห์น วิค นักฆ่าพันธุ์ปีศาจ”

เหตุที่ “จอห์น วิค” ได้ฉายาเป็น “นักฆ่าพันธุ์ปีศาจ” เพราะเขาเป็น “จอมสังหารมหาภัย” ที่สร้างความวอดวายให้แก่ศัตรูระดับ “อสูรไตตันจากนรกทาร์ทารัสมาแจ้งเกิด” ที่สวมบทบาท “กูมาคนเดียว ฆ่าศัตรูได้นับพัน มีดินสอแท่งเดียวเท่านั้น ก็สังหารเจ้าพ่อจอมโหดตายได้อย่างสุดห้าว”

“สุดห้าว” เพราะ “จอห์น วิค” ปักดินสอทะลุคอไปคาอยู่ในเส้นเลือดใหญ่ของเหยื่อ แล้วบอกเหยื่อว่า “เอ็งจะเลือกตายตอนไหน ก็แค่ดึงดินสอออกจากคอ เลือดทุกหยดในร่างกายก็จะพุ่งทะลักออกมาเหมือนน้ำพุ”

“จอห์น วิค” เป็นนักฆ่าที่ “ชอบลุยเดี่ยว” บุกถึงรังเจ้าพ่อคนไหน สาวกที่เป็นมือปืนของเจ้าพ่อนับพัน จะต้องตายโดยฉับพลัน “เป็นโขยง” และตาย “เป็นฝูง”

“นักฆ่าอเวจีที่มาจากขุมนรกทาร์ทารัส” คนนี้ มี “เพื่อนซี้” คือ “หมาสายพันธุ์เชพเพิร์ด” ที่รักนายของมันอย่าง “ถวายชีวิต” โดยมีสัญชาตญาณพิเศษ “เตือนนายได้ก่อนที่ศัตรูจะบุกมาถึง”

ทำให้นักดูหนังต่าง “จดจำ” ว่า “จอห์น วิคกับหมาพันธุ์เชพเพิร์ด” คือ “คู่ซี้บันลือโลก คู่โหดบันลือไกล”

จู่ๆ ประเทศไทยได้เกิด “ข่าวดัง” เจ้าพ่อจอมดุดัน นักโทษใจฉกรรจ์ ชื่อ “เชาวลิต ทองด้วง” หรือที่คนไทยรู้จักในนาม “แป้ง นาโหนด” ที่แกล้งป่วยแล้วถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลนครศรีธรรมราช แล้ว “หนีการจองจำ” ไปตั้งแต่คืนวันที่ 22 ตุลาคม

จากนั้น “เสี่ยแป้ง” กลายเป็น “มนุษย์ล่องหน” หนีการไล่ล่าของตำรวจจนถึงวันนี้ วันที่ตำรวจกว่า 300 นาย ปิดล้อมเทือกเขาบรรทัดมา
หลายวันหลายคืน “ก็ยังจับเสี่ยแป้งไม่ได้” เพราะทุกครั้งที่เกือบได้ตัวเสี่ยแป้ง “หมาคู่ใจของเสี่ย” ก็จะส่งสัญญาณให้นายได้รู้ล่วงหน้า จนเสี่ยสามารถใช้อาวุธสงครามยิงฝ่าวงล้อมของตำรวจได้สำเร็จ

การมี “หมาคู่ใจ” คล้าย “จอห์น วิค” ในหนังแอ๊กชั่นของฮอลลีวู้ด ทำให้สื่อจอม “ซนปากบุก
ซุกปากบอน” บางรายตั้งฉายาให้เสี่ยแป้ง เป็น “จอห์น วิค ไทยแลนด์” หรือ “เจ้าพ่อล่องหน” ที่มีหมาเป็น “สมุนสุดเจ๋ง”

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม