แนวหน้า มั่นคง ตรงไป ตรงมา...■■ ช่วยกันคิด คือหันหน้าเข้าหากันไม่ใช่เผชิญหน้ากัน เพราะว่าเป็นประเทศของเรา ไม่ใช่ประเทศของหนึ่งคนสองคน เป็นประเทศของทุกคน ต้องเข้าหากัน ไม่เผชิญหน้ากัน แก้ปัญหา เพราะว่าอันตรายมีอยู่เวลาคนเราเกิดความบ้าเลือด ปฏิบัติการรุนแรงต่อกัน มันลืมตัว ลงท้ายก็ไม่รู้ว่าตีกันเพราะอะไร แล้วก็จะแก้ปัญหาอะไร เพียงแต่ว่าจะต้องเอาชนะ แล้วก็ใครจะชนะ ไม่มีทางชนะ อันตรายทั้งนั้นมีแต่แพ้ คือต่างคนต่างแพ้ ผู้ที่เผชิญหน้าก็แพ้ แล้วก็ที่แพ้ที่สุดก็คือประเทศชาติประชาชนจะเป็นประชาชนทั้งประเทศ ไม่ใช่ประชาชนเฉพาะในกรุงเทพมหานครถ้าสมมุติว่ากรุงเทพมหานครเสียหาย ประเทศก็เสียหายไปทั้งหมด แล้วก็จะมีประโยชน์อะไรที่จะทะนงตัวว่าชนะ เวลาอยู่บนกองสิ่งสิ่งปรักหักพัง...(ความตอนหนึ่งจากพระราชดำรัส พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน 20 พฤษภาคม2535 เวลา 21.30 น.)

...■■ ในครั้งนั้น ขณะที่ประเทศไทยยังมีพระเจ้าแผ่นดินผู้ทรงธรรมอันประเสริฐ แต่นักการเมืองกลับทำให้บ้านเมืองเกิดเหตุมิคสัญญีกลียุคแผ่นดินลุกเป็นไฟ แต่แล้วประเทศไทยก็กลับมาสุขสงบได้ด้วยพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้ คนไทยทุกคนยังคงระลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่านตราบจนทุกวันนี้ และพระคุณอันประเสริฐนี้จะตราตรึงในหัวใจประชาชนไทยตลอดไปชั่วฟ้าดินสลาย

...■■ โดยหลักการบริหารบ้านเมือง การเดินทางไปเยือนต่างประเทศโดยนายกรัฐมนตรี จะกระทำต่อเมื่อได้พิจารณาแล้วเห็นชัดเจนว่าทำให้ประเทศชาติได้รับผลประโยชน์สูงสุดจากการเยือนแต่ละครั้ง แล้วจะเดินทางเยือนต่อเมื่อมีกำหนดการพบปะ และร่วมลงนามในสนธิสัญญาสำคัญแบบทวิภาคีกับผู้นำประเทศที่ไปเยือน แต่หากไม่ได้เป็นไปตามที่กล่าวข้างต้นแล้วจะไม่มีผู้นำประเทศรายใดเสียเวลาเดินทางไปต่างประเทศ ยกเว้นก็แค่เพียงนายกรัฐมนตรีผู้โง่เขลา ไร้สติ สิ้นปัญญา ไร้ความละอาย และจงใจล้างผลาญงบประมาณแผ่นดินเท่านั้น

...■■ แพทองธาร ชินวัตร จากพรรคเพื่อไทยรับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเมื่อเดือนสิงหาคม 2567 หลังจากรับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีได้ประมาณเดือนเศษๆ คือ 2-4 ตุลาคม 2567 เดินทางไปต่างประเทศในฐานะผู้นำสูงสุดทางการเมืองของไทย ไปประชุม Asia Cooperation Dialogue (ACD) ครั้งที่ 3 ที่กาตาร์ แล้วต่อมาไปประชุมสุดยอดผู้นำอาเซียนครั้งที่ 44 และ 45 ที่ลาว ในวันที่ 8-11 ตุลาคม 2567 ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน2567 ก็ไปสหรัฐฯ และเปรู แต่การไปสหรัฐฯ นั้น ไม่ได้พบปะกับผู้นำสหรัฐฯ แต่เพียงไปพบเจอคนไทยในลอสแองเจลิส แล้วบินต่อไปเปรูเพื่อร่วมประชุมผู้นำเขตเศรษฐกิจเอเชียแปซิฟิก (APEC) ครั้งที่ 31 จากนั้นในเดือนกุมภาพันธ์ 2568 ก็ไปเยือนจีน เดือนเมษายน ไปเยือนกัมพูชา เดือนพฤษภาคม ไปเยือนเวียดนาม ซึ่งสาธารณชนต่างทราบดีแล้วว่าการไปเยือนต่างประเทศในฐานะนายกรัฐมนตรีไม่ได้สร้างประโยชน์ใดๆ ให้กับประเทศอย่างเป็นรูปธรรมแม้แต่น้อย แต่คนไทยก็ยังพยายามเข้าใจ เพราะรู้ว่ามันคือภารกิจของนายกรัฐมนตรี แม้จะรู้ดีว่าการไปเยือนต่างประเทศของแพทองธารไม่ได้ให้ผลดีใดๆ
กับไทยเลยแม้แต่น้อย

...■■ แต่ยังมีเรื่องน่าอับอายอย่างที่สุดในการเดินทางไปต่างประเทศ ซึ่งคนไทยต่างนึกสมเพชกันทั้งประเทศคือ แพทองธารดันไปงาน ITB เบอร์ลิน เยอรมนี ซึ่งเป็นงานค้าขายสินค้าด้านการท่องเที่ยวและบริการระดับนานาชาติ แต่การไปงาน ITB คือการประจานให้โลกเห็นถึงความไร้สติสิ้นปัญญาของนายกรัฐมนตรีไทยอย่างชัดเจน เพราะเป็นการไปที่ไม่ก่อคุณประโยชน์ใดๆ เลย ไปเพื่อผลาญงบประมาณแผ่นดินโดยแท้จริง นั่นคือเรื่องน่าสมเพชเวทนาที่เกิดขึ้นแล้ว

...■■ แต่ที่น่าเวทนายิ่งกว่าคือการเดินทางไปอังกฤษ และโมนาโกในช่วงนี้ นายกรัฐมนตรีไม่มีความละอายใดๆ บ้างเลยหรือกับการเดินทางเพื่อผลาญเงินงบประมาณแผ่นดิน คำถามสำคัญคือการไปต่างประเทศในครั้งนี้ ช่วยทำให้เศรษฐกิจไทยดีขึ้นตรงไหน นายกรัฐมนตรีต้องสำเหนียกไว้ด้วยว่า การเป็นผู้นำสูงสุดทางการเมืองคือการมีตำแหน่งประมุขของฝ่ายบริหาร การเดินทางไปต่างประเทศของนายกรัฐมนตรีต้องไปแล้วทำให้ประเทศได้ผลประโยชน์สูงสุด แต่การไปเพื่อโชว์แสดงตราสินค้า และการไปเยี่ยมค่ายมวย มันคือการประจานตัวเองว่าไร้สาระ ไร้ความคิด และไร้สมอง ขอย้ำว่าเรื่องพื้นๆ แบบนั้นไม่จำเป็นต้องให้นายกรัฐมนตรีเสียเวลาเดินทางไปขอยืนยันว่าตำแหน่งนายกรัฐมนตรีมีความสำคัญมากกว่าการบินไปต่างประเทศเพื่อผลาญเงินงบประมาณ แล้วไม่ก่อให้เกิดผลประโยชน์ใดๆ กับบ้านเมือง ถามทิ้งท้ายว่า หากนายกรัฐมนตรีไม่ไป คนต่างประเทศจะไม่รู้จักมวยไทย กระนั้นหรือ ตอบว่าไม่เลย เพราะคนต่างประเทศรู้จักมวยไทยดีมาก และรู้จักมานานแสนนานแล้ว ดังนั้น นายกรัฐมนตรีต้องเลิกประจานตัวเองต่อนานาชาติเพราะต่างชาติจะยิ่งดูถูกคนไทยว่ามีนายกรัฐมนตรีไร้สติ สิ้นปัญญา ไร้ความละอายที่ล้างผลาญเงินงบประมาณแผ่นดิน

...■■ ตึกที่ทำการแห่งใหม่ของสำนักงานการตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.) ที่ถนนกำแพงเพชร พังพินาศไม่เหลือชิ้นดีโดยเหตุเกิดตั้งแต่วันที่ 28 มีนาคม 2568 จวบจนบัดนี้ก็ยังไม่เห็นหน่วยงานราชการไทยที่มีหน้าที่ติดตามนำคนทำผิดในเหตุโศกนาฏกรรมครั้งนี้ไปลงโทษได้อย่างจริงๆ จังๆ แม้แต่รายเดียว ส่วนการที่ตำรวจเชิญตัววิศวกรหลายคนไปสอบปากคำแล้วควบคุมตัวไว้ก็ถูกสังคมวิพากษ์ว่าทำเสมือนเล่นปาหี่ เพราะเอาเข้าจริงๆ แล้วก็ยังไม่มีใครแน่ใจว่าคนที่ถูกควบคุมตัวไว้นั้นคือคนผิดจริงส่วน เปรมชัย กรรณสูต ในฐานะผู้บริหารสูงสุดของอิตาเลียนไทย ดีเวลล๊อปเมนต์ หรือ ITD ก็ยังถูกสังคมตั้งคำถามว่ามีส่วนผิดในคดีตึก สตง. ถล่ม มากน้อยเพียงใด เพราะต้องไม่ลืมว่า ITD คือบริษัทผู้รับเหมาก่อสร้างอาคารที่ถล่ม แต่ก็ยังมีบริษัทจีนที่ชื่อ China Railway No. 10 ซึ่งเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องในฐานะบริษัทร่วมค้า คำถามคือ ITD กับ China Railway จะต้องรับผิดชอบเหตุโศกนาฏกรรมครั้งนี้สถานใดบ้าง แต่ที่น่าอัศจรรย์ใจคือทำไมผู้ว่าฯ สตง. จึงไม่แสดงความรับผิดชอบใดๆแม้แต่น้อย นอกจากไม่รับผิดชอบแล้ว ยังแสดงอาการราวกับว่าวิ่งรอบโต๊ะไปวันๆ จนถูกสังคมวิพากษ์ว่าไม่ให้ความร่วมมือในการแสวงหาความจริงอันเป็นต้นตอของโศกนาฏกรรม

...■■ คณะกรรมาธิการวิสามัญพิจารณาศึกษาการยกระดับมาตรฐานการก่อสร้าง มาตรฐานความปลอดภัย การเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบ และการพัฒนาศักยภาพอุตสาหกรรมรับเหมาก่อสร้างอย่างเป็นระบบ สภาผู้แทนราษฎร ได้ส่งจดหมายเชิญ มณเฑียร ผลเจริญผู้ว่าฯ สตง. ไปชี้แจงเรื่องการว่าจ้างให้ก่อสร้างอาคารแห่งใหม่ของ สตง. โดยส่งจดหมายเชิญไปแล้ว 3 ครั้ง แต่มณเฑียรไม่เคยไปให้คำชี้แจงใดๆ แม้แต่ครั้งเดียว

...■■ ปลอดประสพสุรัสวดี ประธานคณะกรรมาธิการวิสามัญพิจารณาศึกษาการยกระดับมาตรฐานการก่อสร้างฯ บอกประมาณขู่ตามสไตล์ ปลอดประสพ ว่า หากกรรมาธิการฯ เชิญผู้ว่าฯ สตง. หลายครั้ง แล้วก็ยังไม่ยอมไปชี้แจง คงจะต้องบุกไปพบผู้ว่าฯ สตง. ที่บ้าน ก็ต้องรอดูว่าปลอดประสพจะไปบ้านผู้ว่าฯ สตง. วันไหน แต่บางคนก็บอกว่าคงพูดเอามันเท่านั้นแหละ

...■■ หลายคนคงได้เห็นภาพอุบัติเหตุที่ ลุงป้อม-ประวิตร วงษ์สุวรรณ หัวหน้าพรรคพลังประชารัฐ ลื่นตกบันไดพระอุโบสถวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม เมื่อสองสามวันก่อน ล่าสุดมีข่าวยืนยันว่าลุงป้อมยังสุขภาพดี ไม่ได้รับอันตรายร้ายแรงใดๆ จากอุบัติเหตุครั้งนั้น แต่คนที่เห็นเหตุการณ์บอกตรงกันว่า เมื่อดูภาพช่วงที่ลุงป้อมล้มแล้วสะโพกด้านซ้ายกระแทกกับขั้นบันไดหินอ่อน ก็น่าจะเจ็บเอาการอยู่นะ แล้วอย่าลืมว่าคนแก่อายุ 79 ปี ล้มจนสะโพกกระแทกรุนแรงเช่นนี้ไม่น่าจะเป็นผลดีกับร่างกาย แต่ก็ยังโชคดีที่ศีรษะไม่กระแทกกับบันไดหินอ่อน นี่อาจถือได้ว่าคุณพระคุณเจ้ายังคุ้มครองอยู่...■■

ธรรมกร