แล้วในที่สุด “สงกรานต์กระสุน” ระหว่างกองทัพไทยและกองทัพเขมร ก็จบลง “โดยไม่มีเงื่อนไข” โดยกำหนดเวลา “เที่ยงคืนของวันที่ 28 กรกฎาคม 2568” ที่ผ่านมา เป็น “เวลาหยุดยิง”

แต่เอาเข้าจริง ก่อนเที่ยงคืนต่อเนื่องถึงหลังเที่ยงคืน ทั้งสองฝ่ายต่างยังปะทะกันด้วย “ลูกจากที่สุดดุดัน” และ “ลูกจบที่สุดฉกรรจ์” จนถึงเวลา 1 นาฬิกาของวันที่ 29 กรกฎาคม 2568 จึงมีการ “หยุดยิงทั้งสองฝ่ายจริง จริง”

“ลูกจาก 5 นาทีสุดท้ายที่ดุเดือด ดุดันและดุฉกรรจ์ นั้น ได้แก่ ศึกปิดเกมมรณะที่ปราสาทตาควาย ซึ่งทหารไทยยึดได้อย่างเหนียวแน่น แต่ทหารกัมพูชาจะเข้ายึดให้ได้”

“ศึกปราสาทตาควาย” เป็น “ศึกสุดท้ายที่ต้องจารึก” เพราะ “กองกำลังพิเศษฝ่ายไทย ได้แก่ กองกำลัง DAF ที่ 31 และกองกำลังพิเศษฝ่ายกัมพูชา ได้แก่ BHQ ต่างประจัญบานเป็นการทิ้งทวน”

“กองกำลังพิเศษฝ่ายเขมร” หรือ BHQ ระดมยิงทั้ง BM-21 และ “โดรนพลีชีพ” ที่ว่ากันว่า ควบคุมโดยทหารรับจ้างจากต่างชาติ ต้องการ “ชิงปราสาทตาควายให้ได้เพื่อปิดเกมกรรม”

“กองกำลังพิเศษฝ่ายไทย” หรือ DAF 31 ก็ยืนหยัดรับมือกับศัตรูอย่างสุดกล้า โดยมี F-16 เข้าสนับสนุน แล้วกวาดล้างหน่วยรบพิเศษเขมร BHQ จนหมดฤทธิ์

แล้วการ “ปิดเกมศึกสุดท้าย” ก็จบลงอย่างบริบูรณ์ในเวลา1 นาฬิกา 29 กรกฎาคม 2568

“การรบจบลงโดยกองทัพไทยรักษาอธิปไตยของแผ่นดินไทยได้ทุกพื้นที่อย่างเบ็ดเสร็จ”

“ความเจ๋ง” ในสงครามครั้งนี้ ชาวไทยทุกคนและทุกภาคส่วนต่างยกให้กองทัพไทยเป็น “วีรบุรุษตัวจริง”

แต่การ “หยุดยิง” ครั้งนี้ เป็นแค่ “หยุดยิงชั่วคราว” เท่านั้น หลังจากนั้น จะมีการเจรจาในระดับต่างๆ อีกยาวนานและอีกยาวไกล “เมื่อปัญหาพิพาทจบไม่ได้” อนาคต การยิงกันรอบใหม่ ย่อมเกิดได้ตลอดเวลา

“สันติภาพที่จริงแท้” เกิดขึ้นได้หรือไม่? คงไม่มีใครตอบได้?

แต่ที่ทุกคนตอบได้แน่ๆ คงจะต้องรอให้ “สองพ่อมดสุดเห่ย” ที่เป็น “จอมงก จอมหักหลัง จอมหน้าไหว้หลังหลอก และจอมใจดำ ถึงแก่มรณะแล้วเดินทางไปรายงานตัวกับพญายมในขุมนรกเสียก่อน สันติภาพอาจเกิดขึ้นได้”

“ล่าสุด การยิงปะทะเกิดขึ้นอีกแล้ว?”

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม