ผลเสมอกันระหว่าง “แชมป์” ลิเวอร์พูล กับ “ว่าที่รองแชมป์” อาร์เซนอล ในเกมบิ๊กแมทช์พรีเมียร์ลีก ที่แอนฟิลด์ 2-2 กลายเป็นเรื่องเล็กไปเลย


เพราะทุกคนรู้ดีตั้งแต่แรกแล้วว่าจากเดิมที่จะเป็นคู่บิ๊กแมทช์ชี้ชะตาแชมป์ตามกำหนดโปรแกรมที่น่าสนใจ แต่มันกลายเป็นเกมที่ อาร์เซนอล ต้องมามายืนปรบมือให้กับนักเตะลิเวอร์พูล หรือ A Guard Of Honour ที่เป็นแชมป์ไปแล้วอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด 


เรื่องใหญ่กลายเป็นประเด็นไปค่อนข้างโลก นั่นก็คือ แฟนบอลในสนามที่เป็นแฟนบอลลิเวอร์พูล บางคน บางกลุ่ม โห่ใส่ เทรนท์ อเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์ รองกัปตันทีมที่ถูกเปลี่ยนตัวลงสนาม นาทีที่ 67


นี่เป็นเกมแรกที่ เทรนท์ ได้เจอกับแฟนบอลตรง ๆ หลังจากประกาศอำลาทีมไปเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ด้วยสัญญาที่หมดลงในซัมเมอร์นี้


มีเสียงโห่ และร้องเพลงออกมา 2 เพลง


1.เพลงเชียร์คอนอร์ แบร๊ดลีย์ แบ๊กขวาว่าที่คนที่จะยึดตำแหน่งแทนในปีหน้า และ 2.เพลงเชียร์สตีเว่น เจอร์ราร์ด ตำนานของทีมที่เป็นไอคอนก่อนหน้ายุคเทรนท์


หลากคำถามเกิดขึ้นมากมาย จึงเกิดขึ้นว่า บรรยากาศการเล่นด้วยการเป็นแชมป์แบบนวล ๆ รอวันฉลองกันไปแบบเนียน ๆ มันไม่ควรเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เพราะอะไรเหรอ..........


มันไม่ใช่คนของเราแล้ว โห่ใส่มันเลย อย่างนั้นเหรอ???


คือจะรอให้ใส่เสื้อมาคนละสีก่อนแล้วค่อยเล่นมันจะเหมาะกว่ามั๊ย ???


สมัยนี้มันรอกันไม่ได้ ไม่ให้เกียรติกันเลย หรือจำไม่ได้เลยว่าเคยทำอะไรให้กันไว้บ้าง???


สีเดียวกันยังโห่ใส่กัน ยังมีความเป็นมนุษย์ฟุตบอลหลง ๆ อยู่บ้างหรือเปล่า???


หลายคนบอกว่า ทีมไม่ได้รับอะไรจาก เทรนท์ เป็นการตอบแทนแม้แต่บาทเดียว 


มองกันก็คือ เทรนท์ ไม่มีอะไรติดค้างกับทีม เองสร้างมูลค่าให้ทีมมากมาย หากใครเคยซื้อเสื้อปักทั้งชื่อทั้งเบอร์ของแกก็จะรู้ว่าแพงที่สุดของสโมสร ฮ่า (ปักว่า Alexander-Arnold กับเบอร์ 66)


เทรนท์ ทำทุกอย่างเท่าที่คนคนหนึ่งควรทำได้ในการเล่นให้ทีม 


หลักใหญ่คือ ไม่พ้นเรื่องการเป็นเด็กท้องถิ่น และคำพูดหลาย ๆ อย่างในอดีตมันกลับมามัดตัวเองในปัจจุบัน 


แต่มันไม่มีกฎข้อไหนที่ระบุว่า ห้ามย้ายไปไหนนะ?!?!?!?!


เมื่อประสบความสำเร็จทั้งหมด จึงเลือกออกไปจากทีม ที่เราก็พอจะเห็นได้ว่า มันมีอะไร “ลึกกว่า” การย้ายทีมแบบธรรมดา ๆ ไม่ได้ต่างอะไรหรอกกับที่ เยอร์เก้น คล็อปป์ ต้องออกไปจากทีม


เพื่อแต่รายละเอียดของนักบอล กับ โค้ช และความใหญ่ของสถานการณ์มันต่างไป


ผมเองอ่านประเด็นนี้มาหลายที่ อ่านคอมเมนท์ของหลายคน ขอเลือกคนที่เหมาะสมที่สุด สัก 4 ตัวอย่าง


1.นักเตะ”วันคลับแมน”ของสโมสร


คนแรกเลือกอดีตนักเตะของทีม นั่นคือ เจมี่ คาร์ราเกอร์ ที่เป็นคอมเมนเตเตอร์กับสกายสปอร์ต


“มันจะถูกตีพิมพ์ในหน้าหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ” คาร์รา กล่าว “เมื่อคุณอยู่ท่ามกลางฝูงชน 60,000 คน ผมไม่สงสัยเลยว่า มีคนจำนวนหนึ่งในลิเวอร์พูลที่ไม่พอใจเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ และผมก็บอกไปแล้วว่ามันเข้าใจได้”


“ผมพูดไปเมื่อเกมที่เขาลงสนามที่เลสเตอร์และมีเสียงโห่มาจากฝั่งเดอะค็อปที่เป็นทีมเยือน ซึ่งผมไม่อยากจะเชื่อว่านักเตะคนใดที่สวมเสื้อสีแดง ลงไปเล่นให้กับสโมสร และพยายามคว้าสามแต้ม และคว้าถ้วยรางวัลมาให้กับทีม แล้วจะควรโดนโห่”


“ผมเข้าใจว่ามีความรู้สึกไม่ดีมากมาย ผมเข้าใจได้ และคนนอกลิเวอร์พูลดูเหมือนจะไม่เข้าใจสิ่งนั้น แต่ผมเข้าใจ ซึ่งผมเองมองว่า การโห่ไล่นักเตะของคุณคนใดคนหนึ่ง ในขณะที่พวกเขากำลังเล่นให้ทีมคุณอยู่นั้นไม่ใช่สิ่งที่ควรทำ”


2.อดีตนักเตะที่ไม่ใช่ลิเวอร์พูล
ไมคาห์ ริชาร์ดส์ อดีตกองหลังแมนฯ ซิตี้ให้สัมภาษณ์กับสกาย สปอร์ตส ว่า เทรนท์ ทำหน้าที่ให้กับสโมสรฟุตบอลลิเวอร์พูลได้อย่างยอดเยี่ยม และเป็นคนดีมากคุณ ผมเชื่อว่าแฟนบอลผิดหวังเล็กน้อยที่เขาไม่อยู่กับลิเวอร์พูล แต่เขาตัดสินใจแล้ว เขาจะยึดมั่นกับสิ่งนั้น และจำเป็นต้องหลีกเลี่ยงการปะทะ


“ปฏิกิริยาอื่นๆ จะไม่ถูกต้องอย่างแน่นอน แน่นอนว่าเมื่อ เฟอร์จิล ฟาน ไดค์ เซ็นสัญญา, โม ซาลาห์ เซ็นสัญญา ผมแน่ใจว่าพวกเขาคงบอก เทรนท์ ว่า 'อยู่ต่อเถอะ' แต่โชคไม่ดีที่เขาตัดสินใจไปแล้ว แล้วยังไงต่อ? ทุกคนต้องยอมรับการตัดสินใจ”


คริส ซัตตัน ผู้วิเคราะห์บอลทาง BBC อดีตแชมป์กับ แบล็คเบิร์น ระบุว่า เทรนท์ สมควรได้รับความเคารพมากกว่าที่เขาได้รับในวันนี้ เขาคว้าถ้วยรางวัลมาแล้วทุกรายการและต้องการความท้าทายใหม่ๆ เรื่องนี้มันอาจจะไม่ใช่จากแฟนบอลลิเวอร์พูลทั้งหมด แต่มันก็น่าตกใจและอับอายสำหรับแฟนบอลที่โห่ไล่เขาที่แอนฟิลด์


แกรี่ เนวิลล์ อดีตปราการหลังแมนฯยูไนเต็ด คู่ปรับสายตรงกับ ลิเวอร์พูล กล่าวว่า ผมเคารพการตัดสินใจของ เทรนท์ มาก การตัดสินใจที่จะออกจากลิเวอร์พูลนั้น “เป็นเรื่องยากมากๆ” ซึ่งผมคิดว่ามันยากที่จะยอมรับว่าเมื่อคุณอยู่ที่แมนฯยูไนเต็ดหรือลิเวอร์พูล แล้วการที่แฟนบอลคิดว่าตัวเองเป็นสโมสรที่ใหญ่ที่สุด ในขณะที่ที่อื่นใหญ่กว่าคุณ และมีคนเติบโตมาในเมืองนั้นก็จะจากไป ทำไมแฟนบอลถึงโกรธ นั่นเพราะความเป็น ลิเวอร์พูล 


3.ผู้สื่อข่าวระดับโลก
จอห์น เมอร์เรย์ หัวหน้าผู้สื่อข่าวฟุตบอลของ BBC Radio 5 Live ที่ประจำ ณ สนามแอนฟิลด์ กล่าวว่า เทรนท์ เหลืออีกเพียงนัดเดียวเท่านั้นที่จะลงเล่นที่นี่ในฐานะผู้เล่นลิเวอร์พูลที่แอนฟิลด์ เขาเดินไปหาเดอะค็อป แม้จะยังไม่ถึงกับขึ้นไปบันอัฒจันทร์ แต่ก็เดินเลยไปถึงเส้นกึ่งกลางสนามไปแล้ว ผมเห็นว่า เทรนท์ ปรบมือให้แฟนบอล และแฟนบอลนับพันก็ปรบมือตอบ


“เรากำลังมองลงมาที่แฟนบอลลิเวอร์พูลหลายพันคนที่ยังอยู่ที่นี่ และส่วนใหญ่กำลังปรบมือให้เขาและเพื่อนร่วมทีมของเขา มันเป็นเรื่องของความเข้าใจ และระดับของความคิดของแฟนบอล”


4.แฟนฟุตบอลที่ถือตั๋วปี


ผมส่งข้อความไปถาม ไมเคิล ดีน เจ้าของร้าน ’Hat Scarf or a Badge’ เจ้าของร้านขายสินค้าพื้นถิ่นประจำเมืองลิเวอร์พูล ผู้ซึ่งเปิดประตูบ้านก็เจอสนามแอนฟิลด์ และอยู่ในสนามการชิงเจ้ายุโรปตั้งแต่ปี 1977 จนถึงปัจจุบัน ถือตั๋วปีและแทบจะไม่พลาดการชมเกมเลย

ไมค์ ซึ่งชมเกมอยู่ในสนาม บอกว่า มันเป็นเรื่องที่แย่มาก นี่คือสิ่งที่ไม่ควรอย่างยิ่ง ที่คุณจะโห่ผู้เล่นขณะที่เขากำลัง “สวมเสื้อสีแดงของเรา” อยู่ในสนาม และยิ่งเป็น “สนามของเรา” ด้วยแล้ว มันไม่ควรเป็นแบบนั้น 

“การโห่นักบอลตัวเองมันต้องไม่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเด็กท้องถิ่นหรือใครก็ตาม นั่นเป็นเรื่องน่าละอายอย่างยิ่ง ไม่ใช่แฟนบอลที่เข้าใจฟุตบอล มันไม่เหมาะสมที่จะทำแบบนั้น”

ทีนี้หลายคนมองไปที่ อาร์เนอ ชล็อต หัวหน้าผู้ฝึกสอนของลิเวอร์พูล ซึ่งเป็นผู้ตัดสินใจ ทั้งหมดทุกเรื่อง ว่า ทำไมถึงยังจัดให้ลงไปทั้งที่สุ่มเสี่ยง และเคยมีเหตุการณ์นี้มาแล้วเมื่อหลายเดือนก่อน แต่มันเกิดขึ้นตอนวอร์มอัพ 


ซึ่งผมเองก็มองว่า ชล็อต ก็คงคิดไม่ถึงเหมือนกันว่า เทรนท์ จะโดนโห่


เขาบอกว่า มันสิทธิ์ของทุกคนที่เท่าเทียมกัน สามารถที่จะคิดได้ ส่วนจะทำหรือไม่นั้นก็แล้วแต่บุคคลทั่วไป เพราะการใช้ชีวิตในยุโรป ก็คือ ทุกคนสามารถแสดงความคิดเห็นของตัวเองได้ ซึ่งที่นี่ในลิเวอร์พูลก็เหมือนกัน


“มีคนที่ไม่ค่อยมีความสุข แต่ก็มีคนที่มีความสุขกับเขา พวกเขาปรบมือให้เขา บางคนก็โห่ไล่


“ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะมีความคิดเห็นของตัวเอง ในช่วงท้ายเกม บางคนก็กลายเป็นคนมองโลกในแง่บวกมากขึ้นเรื่อยๆ แต่สำหรับผม มันง่ายมาก ผมเป็นหนี้ทีม ต่อแฟนบอล ที่ต้องเล่นให้ทีมชนะเกมฟุตบอลได้


“เทรนต์แสดงให้เห็นเพราะเขามีลูกบอลที่น่าเหลือเชื่อสองหรือสามลูก เราเกือบจะชนะแล้ว ส่วนหนึ่งเพราะเขา


“สำหรับผม มันไม่ใช่เรื่องยาก และสำหรับแฟนบอล พวกเขาสามารถมีปฏิกิริยาที่พวกเขาต้องการได้ ผมจะสนับสนุนผู้เล่นของผมเสมอ คนที่ผมเป็นผู้นำและสวมเสื้อสีแดง”


ก็ชัดดี


สำหรับผมนั้น ผมเองไม่ชอบเสียงโห่เลย แม้ว่าตัวผมเองจะหงุดหงิดกับ เทรนท์ ที่เขาออกไปแบบนี้ 


แต่ละคนก็มีความเห็นของตัวเอง ไม่มีผิดหรือถูก แต่ เทรนท์ สมควรได้รับทุกสิ่งที่เขาได้ทำและมากกว่านั้นด้วยซ้ำไป


อย่างไรก็ตาม เราเห็นว่า เมื่อเวลาผ่านไป เสียงโห่ก็ค่อย ๆ หายไป เพราะทุกคนก็โตพอที่รู้ดีว่า การโห่ใส่นักเตะตัวเอง ในระหว่างการเล่นที่ยังดำเนินอยู่นั่น มันส่งพลังออกมา 2 ทาง


ทางแรก บั่นทอนพลังนักเตะตัวเอง และทางสอง เพิ่มพลังให้คู่แข่งไปในตัว


ผลเสียไม่ได้ตกไปที่ไหน อยู่ที่หน้าตักทีมตัวเองนี่แหล่ะ 


ประเด็นเวลานี้ หลายคนไปขุดเอาวลีที่ถูกต้องอย่าง “สโมสรสำคัญกว่านักเตะ” นั่นก็ไม่ผิดครับ แต่มันอาจจะไม่ค่อยถูกเวลา


อย่าลืมว่า อะไรที่ไม่ใช่ 'Not nice to hear' ก็ปล่อยมันไป เพราะอย่าลืมเวลานี้ทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้องกับสโมสรลิเวอร์พูล ฟุตบอล คลับ ทั้ง นักเตะ, ผู้จัดการทีม, เจ้าของ, สต๊าฟฟ์, แฟนบอล กำลังอยู่ในช่วงการเฉลิมฉลอง


การเป็นแชมป์ลีกสมัยที่ 20 อยู่นะครับ........


บี แหลมสิงห์