สมัยเรียนผมไม่ค่อยได้เข้าเรียนเท่าไหร่ (อันนี้เพื่อนๆมหา’ลัยคอนเฟิร์มได้ 555) ตัวเรียนคณะวิศวะ แต่ใจผมชอบอยากลองทำโน่นนี่นั่น ที่ไม่เกี่ยวกับงานช่างอยู่ตลอด
ปี 1 ผมรับสอนพิเศษคณิตศาสตร์ และฟิสิกส์รายได้เดือนหนึ่งร่วมๆ 20,000 บาท (นึกภาพสมัยปี 35 เสียดายสมัยนั้นเก็บตังค์ไม่เป็น ใช้เสียหมด) ผมชอบสอน ชอบบอกชอบเล่า ดีใจเวลาเห็นคนเข้าใจในสิ่งที่เราบอกมีความสุขเวลาเห็นเขามีกำลังใจเรียนมากขึ้น
ปี 2 ผมรับงานเป็นบรรณาธิการหนังสือแนะนำน้องๆผู้หญิงในคณะ (ใครๆ ก็บอกว่าหน้าที่นี้เหมาะกับผม 555) ผมทำงานนี้จริงจังมาก จริงจังขนาดไม่เข้าเรียนได้ เพื่อให้งานเสร็จทันกำหนด (ที่จริงก็ขาโดดอยู่แล้ว)
สมัยเรียนวิศวะผมเรียนไม่เก่ง คะแนนน้อย มีบางคนเตือนว่า เรียนจบได้คะแนนน้อย ระวังจะได้งานไม่ดี แถมยังแนะนำผมว่า อย่าเอาเวลาไปเสียกับเรื่องไม่เป็นเรื่องงงงงงงง
พอเรียนจบ ผมทำงานฝ่ายวางแผน แต่ก็เสือกไปเรื่อย ไปยุ่งงานชาวบ้านเค้าทุกแผนก ไปนั่งดู ไปแก้ปัญหาให้เขา แต่ละวันผมจะนั่งกินข้าว (บางทีก็เหล้า 555) กับผู้จัดการทุกแผนกในโรงงาน จนทุกคนรัก ทุกคนเชื่อใจ
เพื่อนที่ทำงานตำแหน่งเดียวกันกับผม เคยเอ่ยปากถามผมว่า ผมได้เงินเดือนเท่าไหร่ ทำไมขยันจัง ผมเองรู้ว่าผมเงินเดือนน้อยกว่าเขาเกือบ 3 เท่า เพราะแม้จะทำตำแหน่งเดียวกัน แต่เขาจบตรงจากต่างประเทศ แถมมีเกียรตินิยมพ่วงท้าย
พอเขาได้รับคำตอบ เขาก็สงสัยว่า ถ้างั้นจะพยายามไปทำไม ในเมื่อทำไปก็ไม่มีใครเห็น ผมก็ยังไม่ได้ขึ้นเงินเดือน และมีค่าแรงน้อยกว่าเขาอยู่ดี
หลายครั้งสิ่งที่เราทำ หลายคนอาจมองว่าเสียเวลาเปล่าไม่ได้อะไร และจะว่าไป เราเองที่ทำไปก็อาจไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น ผมเองไม่ได้คิดเรื่องเสียเวลาเปล่า หรือเปล่าประโยชน์อะไร
ทุกจังหวะในชีวิต เอาความรู้สึกเป็นตัวตั้ง อยากทำ สนใจ อยากรู้ อยากลอง ก็ทำ!! ไม่ได้นั่งคลำหรือตั้งคำถามไว้ตั้งแต่แรกว่า “ทำแล้วจะได้อะไร?”
แต่สุดท้าย ....
งานสอนพิเศษ ... ฝึกทักษะเรื่องการเล่าเรื่อง การสอนและวันนี้ผมก็กลายมาเป็นคนสอนเรื่องเงิน เป็นอาชีพเล็กๆ อาชีพหนึ่งของผม
งาน บก. หนังสือคณะ ... ฝึกทักษะการเป็นทำงานหนังสือ และทำให้ผมเป็นเจ้าของสำนักพิมพ์เล็กๆ ในปัจจุบัน
งานเสือก ค่าแรงน้อยกว่าเพื่อนร่วมงาน ... ทำให้ผมมีหุ้นส่วนธุรกิจที่ปรึกษาโรงงานอุตสาหกรรม จากฟรีแลนซ์ที่เคยทำงานเอง กลายเป็นเจ้าของและหุ้นส่วนในที่สุด
แม้จะไม่ได้ตั้งใจ แต่มันก็พอจะยืนยันได้ว่า สิ่งที่ลองไปตามใจอยาก ไม่มีอะไรสักอย่างที่เสียเปล่า (ที่จริงมีเรื่องตามตื้อ บก. ขอแปลงาน จนกลายมาเป็นนักเขียนด้วยนะ 555)
หลายครั้งเวลาจะตัดสินใจทำอะไร หลายคนชอบถามล่วงหน้าไปถึงผลลัพธ์ แล้วถามกลับถึงระยะเวลาที่จะไปถึงผลลัพธ์นั้น ผลสุดท้ายที่ได้ คือ หยุด! ไม่ทำอะไร เพราะมองว่าไกลและกลัวเสียเวลา
ทั้งที่ความจริงแล้ว ชีวิต คือ การทดลองสิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ ...
ทดลอง เพื่อให้หายสงสัย
ทดลอง เพื่อฝึกฝน
ทดลอง เพื่อเติมเต็มจิตใจที่โหยหาโอกาสและความก้าวหน้า
และในบางครั้ง แค่ทดลอง เพื่อแก้คัน (ก็มันอยากทำอ่ะ 555)
ใครเห็นโอกาส เห็นจังหวะดีๆ วิ่งเข้ามาในชีวิตถ้ารู้สึกสนุก ดูน่าสนใจ ทำแล้วไม่ขาดทุนอะไร เต็มที่ก็เสียเวลาในสายตาคนอื่น
ผมแนะนำให้ลองเข้าไปเล่น ไปลุย ไปลองดูครับแล้ววันหนึ่งที่เราเล่น เราลุย เราลอง อาจลากเส้นวกกลับ พาชีวิตไปสู่ทางเลือกและความก้าวหน้าใหม่ๆ ในชีวิตก็เป็นได้
#TheMoneyCoachTH
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี