ข่าวน่าอนาถช่วงนี้ไม่มีอะไรเกินพ่อข่มขืนลูกปู่ ตาข่มขืนหลาน พี่ชายข่มขืนน้องสาว เป็นต้น

จิตใจคนพวกนี้ทำด้วยอะไร มีจิตสำนึกบ้างไหมว่าอะไรผิดอะไรถูก หรือศีลธรรมจรรยามีบ้างไหม ทำไมพอหน้ามืด(ด้วยตัณหา) จึงทำตัวยิ่งกว่าสัตว์ นี่คือความรุนแรงในครอบครัว

เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในอเมริกาที่พ่อแม่ทำกับลูกผิดความเป็นพ่อแม่และรุนแรงเกินกว่าจะรับได้

จอร์แดน เป็นสาววัยรุ่นที่มีพ่อแม่ทำกับเธอเหมือนไม่ใช่ลูก โดยพ่อแม่ล่ามโซ่เธอไว้ในห้องของเธอถึง 2 เดือน ที่เธอรอดมาได้เพราะโทรขอความช่วยเหลือจาก 911

ตำรวจเข้าไปในบ้านก็เห็นที่นอนแบบ 2 ชั้นที่สกปรกอยู่บนพื้น

ตำรวจให้สัมภาษณ์ว่าห้องเหม็นมาก ซึ่งจอร์แดนบอกว่าบางครั้งเหม็นจนเธอหายใจไม่ออก ต้องยื่นคอไปนอกหน้าต่างเพื่อหายใจกันตาย

แค่นั้นก็ว่าแย่แล้ว แม่ยังทุบตีเธอและบีบคอเธอแทบหายใจไม่ออกที่เธอแอบดูวีดีโอของ จัสติน บีเวอร์

แม่จะทำโทษเธอเป็นประจำด้วยการทุบหัว ดึงผม ตบหน้า ผลัก กระแทก บางครั้งก็จับเธอเหวี่ยงไปรอบห้อง จนเจ็บตัวไปหมด

เลวร้ายกว่านั้น พ่อลวนลามเธอโดยจับเธอนั่งบนตักของเขา แล้วถอดกางเกงของเธอออก เธอจึงบอกพ่อว่า เธอไม่ชอบให้พ่อทำแบบนั้น แต่เขาไม่ฟังยังทำต่อ ซึ่งเธอรู้สึกว่าเป็นวันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต หลังจากนั้นเขาพยายามจับเธอจมในอ่างน้ำ

ระหว่างเธอให้การ แม่ตะโกนเสียงดังตลอดเวลาว่า “แกอยากตายใช่ไหม” ซ้ำๆ ซากๆ แล้วก็ต่อว่า “ไปลงนรกเถิด”

ประวัติของแม่ก็น่ากลัว โดยแม่กับน้าสาวโดนทารุณกรรมตั้งแต่เด็ก โดยยายเป็นโสเภณี และรับแขกต่อหน้าลูกๆ แม่จึงหนีออกจากบ้าน เพราะทนดูไม่ได้

น้องสาวแม่เขียนหนังสือและให้ข้อคิดว่า พ่อแม่ที่ถูกทารุณบางคนแต่เด็ก จะพกความเกลียดชังและไม่ให้อภัย จึงทำกับลูกของตัวเอง เหมือนตัวเคยโดนมาคงอยากแก้แค้น

พ่อแม่ใช้สมองส่วนไหนคิด (โรคจิตชัดๆ) แทนที่จะทำดีกับลูก เพื่อไม่ให้ประวัติซ้ำรอย