จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้รับการยอมรับว่าเป็นมหาวิทยาลัยที่พระเจ้าแผ่นดินไทยพระราชทานกำเนิด แล้วยังทรงให้ความอุปถัมภ์อีกมากมายมหาศาล
โดยเฉพาะที่ดินที่สาธารณชนเรียกว่าที่ดินพระราชทานจำนวนกว่า 1,300 ไร่ ซึ่งปัจจุบันนับเป็นที่ดินทองคำผืนหนึ่งของประเทศไทย อันที่จริงเป็นที่ดินทองคำของประเทศไทยมานานกว่า 3 ทศวรรษแล้ว แต่ปัจจุบันยิ่งเป็นทองคำมากยิ่งขึ้น เพราะมูลค่ามหาศาล ซึ่งรายได้จากที่ดินของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยนี้ ไม่เคยเห็นว่าอธิการบดีจุฬาฯ คนไหนจะกล้าเปิดเผยชัดๆ ต่อสาธารณชน ไม่ว่าสื่อมวลชนรายใดถามไป เรื่องนี้ก็ไม่มีคำตอบจากผู้บริหารจุฬาฯ ไม่ทราบว่าไม่ตอบเพราะอะไร เพราะว่าพูดไม่ออก เนื่องจากมีผลประโยชน์โดยมิชอบใดๆ อยู่ในปากและลำคอของผู้บริหารคนใดคนหนึ่งหรือเปล่า

ปัจจุบัน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมีอายุกว่าศตวรรษแล้ว ซึ่งนับเป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกของไทย และเป็นมหาวิทยาลัยที่มีประวัติความเป็นมายาวนานมากที่สุดในประเทศไทย แต่หลายคนที่ติดตามเรื่องราวภายในจุฬาฯ ก็มีคำวิพากษ์ว่า จุฬาฯ ในยุคหลังๆ เต็มไปด้วยเรื่องที่ชวนให้สงสัยว่าน่าจะเกี่ยวพันกับความไม่โปร่งใสในต่างกรรมต่างวาระเสมอมา ยิ่งจุฬาฯ ในยุค 3-4 ปีมานี้ ล้วนเต็มไปด้วยเรื่องราวที่ไม่ได้ทำให้ภาพลักษณ์ของจุฬาฯ ดีงามขึ้นแต่ประการใด 

วันนี้ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมีผู้รักษาการตำแหน่งอธิการบดี ชื่อ วิเลิศ ภูริวัชร โดยการขึ้นสู่ตำแหน่งของวิเลิศก็ยังเต็มไปด้วยความกังขาของคนจำนวนไม่น้อยในประชาคมจุฬาฯ โดยเฉพาะประเด็นที่คนในประชาคมตั้งคำถามว่า เหตุใดจึงไม่เปิดเผยผลคะแนนการสรรหาให้ชัดเจนกระจ่างใส ทำไมจึงต้องปกปิด ซ่อนเร้น มันมีอะไรที่ทำให้ต้องปกปิด กระนั้นหรือ 

พูดตรงๆ ทุกวันนี้ คนในจุฬาฯ รวมถึงคนที่เรียนจบจากจุฬาฯ (เฉพาะกลุ่มที่สนใจเรื่องการสรรหาอธิการบดี จุฬาฯ)ไม่สามารถรู้ความจริงเรื่องคะแนนการสรรหาอธิการบดี ทั้งๆ ที่เรื่องธรรมดาเช่นนี้จำเป็นต้องเปิดเผยให้ประชาคมชาวจุฬาฯ รับรู้ให้กระจ่างชัด แต่ย้ำว่าไม่มีใครตอบเรื่องนี้ให้ชัดเจนได้ ซึ่งการไม่ทำให้กระจ่างชัด ก็หมายถึงน่าจะมีเรื่องราวเร้นลับซ่อนอยู่ ใช่หรือไม่

ล่าสุด มีข้อมูลจากจุฬาฯ เปิดเผยว่า ขณะนี้มีการแต่งตั้งรองอธิการบดี จุฬาฯ แล้ว 12 คน (ย้ำว่า 12 คน) ดังมีรายชื่อต่อไปนี้ ปมทอง มาลากุล ณ อยุธยา, ปาริชาต สถาปิตานนท์,ศิริเดช สุชีวะ, พรอนงค์ อร่ามวิทย์, ยุทธนา ฉัพพรรณรัตน์, มาโนช โลหเตปานนท์, สมบัติ ตรีประเสริฐสุข, เกรียงไกรบุญเลิศอุทัย, คณพล จันทน์หอม, สุกัญญา สมไพบูลย์,ปาลนี อัมรานนท์ และสิทธิเดช พงศ์กิจวรสิน

นับได้ว่าเป็นยุคที่จุฬาฯ มีรองอธิการบดีมากที่สุดในประวัติการณ์ ซึ่งทำให้มีคำถามตามมาว่า ทำไมต้องตั้งรองอธิการมากมายก่ายกองถึงเพียงนี้ ตั้งขึ้นเพื่อผลประโยชน์ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย หรือตั้งขึ้นเพื่อตอบแทนเป็นกรณีพิเศษหรือเปล่า 

หลายคนที่ไม่ได้เข้าไปค้นหาข้อเท็จจริงในจุฬาฯ อาจนึกว่าการสรรหาอธิการบดีของจุฬาฯ ในยุคหลังๆ จะขาวสะอาด โปร่งใส ไร้มลทิน ไม่มีการแข่งขัน ชิงดีชิงเด่นแย่งกันคว้าตำแหน่งอธิการบดี แล้วบางคนอาจจะคิดว่า ตำแหน่งอธิการบดี จุฬาฯ เป็นตำแหน่งที่ผู้รับตำแหน่งทำหน้าที่ด้วยจิตอาสา อาสาเข้ามาบริหารจุฬาฯ เพื่อให้จุฬาฯ รุ่งเรือง โดยไม่ได้คิดถึงผลประโยชน์ส่วนตัว แต่อันที่จริงแล้ว ขอบอกว่าการสรรหาผู้บริหารจุฬาฯ ในยุคหลังๆ นั้น เต็มไปด้วยเรื่องที่หลายคนวิพากษ์ว่า ฉ้อฉล หักเหลี่ยมเฉือนมุม เต็มไปด้วยการแก่งแย่งชิงดี เพราะบางคนต้องการตำแหน่งอธิการบดี จุฬาฯ ไปใช้เป็น springboard เพื่อกระโดดไปหาผลประโยชน์เชิงพาณิชย์ให้กับตัวเอง

ลองเข้าไปสืบค้นดูว่าผู้บริหารจุฬาฯ จำนวนกี่มากน้อยที่รับตำแหน่งในจุฬาฯ แล้วออกไปรับตำแหน่งอื่นๆ นอกจุฬาฯ เช่น บอร์ด (คณะกรรมการบริหาร) ของหน่วยงานสารพัดชนิด บางคนไปเป็นที่ปรึกษาของหน่วยงานภายนอก รับเงินค่าประชุมและค่าตอบแทนเดือนๆ หนึ่งจำนวนมิใช่น้อย วันหน้าจะมาบอก
เล่าให้ฟังว่าผู้บริหารจุฬาฯ คนไหนบ้างที่รับงานภายนอก แล้วได้ผลตอบแทนเดือนๆ หนึ่งเป็นเงินจำนวนเท่าไร แล้วได้อภิสิทธิ์ใดเพิ่มเติมอีกบ้าง เรื่องแบบนี้ ผู้บริหารจุฬาฯ ต่างรู้เช่นเห็นชาติของกันและกันเป็นอย่างดี แต่ทุกคนก็เลือกใช้กลอุบายเงียบไว้ เพราะไม่ต้องการคุ้ยกันเอง เนื่องจากหากคุ้ยกันเองแล้ว ก็จะกลายเป็นสงครามไปโดยปริยาย เพราะน้อยคนมากที่ไม่มีผลประโยชน์ทับซ้อน 

นอกจากแต่งตั้งรองอธิการบดี จุฬาฯ แบบยกเข่ง เหมาโหลแล้ว ยังพบว่ามีการแต่งตั้งผู้ช่วยอธิการบดี จุฬาฯ เป็นจำนวนมากกว่า 2 โหลอีกด้วย ก็จึงทำให้มีคำถามตามมาอีกว่า อะไรคือเหตุผลที่ต้องตั้งผู้ช่วยอธิการฯ บานตะไทถึงเพียงนั้น จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมีพันธกิจใดๆ มากกว่าเดิมเป็นหมื่นเป็นแสนเรื่อง กระนั้นหรือ แล้วก็มีคำถามตามมาด้วยว่า การตั้งผู้ช่วยอธิการบดี จุฬาฯ มากมายจนเฟ้อเช่นนี้ เพราะผลประโยชน์สถานใดโดยตรงของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กระนั้นหรือ หรือว่าตั้งขึ้นเพื่อปูนบำเหน็จ ตบรางวัลให้กับคนที่ช่วยเหลือให้ วิเลิศ ได้รับตำแหน่งอธิการบดี จุฬาฯ 

อย่างไรก็ตาม ขอไม่นำชื่อผู้ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยอธิการบดี จุฬาฯ มาบอกกล่าวในที่นี่ เพราะเห็นว่าเสียเวลาที่จะเอ่ยทุกชื่อ เพราะตำแหน่งผู้ช่วยอธิการบดีนั้น ดูๆ ไปแล้ว ก็ยังหาสาระไม่ได้มากนัก แม้จะดูว่ามีตำแหน่งเป็นถึงผู้ช่วยอธิการบดี จุฬาฯ ก็ตาม แต่ก็ต้องถามย้ำว่า ตั้งขึ้นมามากมายเพียงนี้ เพื่อผลประโยชน์ของใคร 

มีคำถามว่าผู้รับตำแหน่งรองอธิการบดี และผู้ช่วยอธิการบดีมีเงินตอบแทนตำแหน่งหรือไม่ ตอบว่ามี ส่วนเป็นเงินเท่าไร มีสิทธิประโยชน์ใดๆ ตามมาบ้าง วันหน้าจะมาขยายความให้ฟังอย่างละเอียด แล้วจะบอกเล่าให้เห็นชัดๆ ด้วยว่ารองอธิการบดี จุฬาฯ รายใดบ้างที่รับงานนอกมหาวิทยาลัย และได้รับผลตอบแทนทั้ง in cash and in kind เป็นมูลค่าเท่าใด

แต่วันนี้ มีสิ่งสำคัญที่จะช่วยคุณๆ คิดไปพร้อมๆ กันคือ เราจะมาตามดูกันว่า อธิการบดี และรองอธิการบดีของจุฬาฯ ชุดใหม่ล่าสุด (แต่ก็มีหน้าเก่าบางรายคงค้างอยู่ในตำแหน่งรองอธิการบดีด้วย) จะทำหน้าที่ผดุงเกียรติภูมิจุฬาฯ ให้ฟูเฟื่องได้หรือไม่ แล้วที่สำคัญคือจะติดตามดูว่าผู้บริหารจุฬาฯ ชุดใหม่ จะกวาดล้างเช็ดถูทำความสะอาดบ้าน(หมายถึงจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย) ให้สะอาดขึ้นกว่าเดิมได้หรือไม่ จะมีความกล้าหาญทำความจริงให้ปรากฏได้หรือเปล่า อย่าลืมว่าจุฬาฯ ในยุค 3-4 ปีมานี้เต็มไปด้วยเรื่องที่ประชาคมจุฬาฯ ยอมรับโดยตรงว่าสกปรกโสโครกมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของจุฬาฯ ไม่ว่าจะเรื่องชักธงดำขึ้นสู่เสาธง จุฬาฯ เรื่องแสดงการหยามหมิ่นต่อตราสัญลักษณ์จุฬาฯ คือพระเกี้ยว เรื่องวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกที่แสนจะเป็นเครื่องบั่นทอนความน่าเชื่อถือทางวิชาการของจุฬาฯ รวมถึงยังทำลายล้างความน่าเชื่อถือของเหล่าบัณฑิต มหาบัณฑิต และดุษฎีบัณฑิตของจุฬาฯ ได้อย่างน่าสังเวช รวมถึงเรื่องไม่โปร่งใสอันเข้าข่ายทุจริตในสหกรณ์ออมทรัพย์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และที่สำคัญคือเรื่องรายได้จากที่ดินทรัพย์สินของจุฬาฯ ที่ไม่เคยมีความโปร่งใสเลยแม้แต่น้อย รวมถึงเรื่องงานฟุตบอลประเพณีจุฬาฯ-ธรรมศาสตร์ และเรื่องการรับน้องจุฬาฯ ในยุคหลังๆ ที่ถูกตั้งคำถามเรื่องความเหมาะความควรของการจัดงานมาโดยตลอด 

นอกจากนี้ยังมีเรื่องเก่าๆ ที่สาธารณชนยังคงค้างคาใจคือ เรื่องการเปลี่ยนตราสัญลักษณ์มหาวิทยาลัย จากพระเกี้ยวแบบเดิมเป็นแบบใหม่ จนทำให้สาธารณชนตั้งคำถามว่าตกลงแล้วจุฬาฯ จะใช้สัญลักษณ์อันใดกันแน่ เพราะแม้กระทั่งในงานสำคัญของจุฬาฯ ยังมีตราพระเกี้ยวสองแบบ รวมถึงคำถามว่า ตกลงต่อไปผู้บริหารจุฬาฯ จะใช้คำว่า Chula แทน CU Chulalongkorn University ใช่หรือไม่ 

อันที่จริงยังมีเรื่องที่จะเล่าสู่กันฟังอีกมากมาย แต่พื้นที่สำหรับเขียนบทความในสัปดาห์นี้หมดลงแล้ว แต่ขอเกริ่นไว้คร่าวๆ คือเรื่องที่จุฬาฯ ยังไม่สะสางให้จบในกรณีต่างๆ ของนิสิตรัฐศาสตร์ ที่ชื่อ เนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล เรื่องการเช่าที่ดินจุฬาฯ โดยกลุ่มทุนที่ไม่น่าจะโปร่งใส เรื่องความพยายามรื้ออาคารแว่นแก้ว เรื่องความไม่ขาวสะอาดในโครงการจามจุรีสแควร์ เรื่องความไม่โปร่งใสในหลักสูตร BA Sci. และเรื่องที่ดูแล้วน่าจะมีปัญหาในสำนักวิรัชกิจ และนิสิตสัมพันธ์ และเรื่องยุ่งๆ ในสถาบันปิโตรเลียมที่ถูกวิจารณ์ว่าใช้งบไปกว่า 10 ล้านโดยไม่สมเหตุสมผล และอื่นๆ อีกมากมาย  

ก่อนจะลากันในวันนี้ ก็ต้องย้ำว่า จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยคือ มหาวิทยาลัยที่พระเจ้าอยู่หัวของไทยพระราชทานไว้ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยจะเสื่อมหรือรุ่งเรือง ก็เพราะน้ำมือของชาวจุฬาฯ ทุกคน ดังนั้น หากปรารถนาจะเห็นจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยดำรงอยู่อย่างวัฒนาสถาพรต่อไป ก็ต้องร่วมใจช่วยกันกำจัดมอด ปลวก แมลง และปรสิตต่างๆ ให้หมดไปจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 

เราทุกคน โดยเฉพาะชาวจุฬาฯ ได้อาศัยบุญเก่าของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมานานเหลือเกินแล้ว หากเรายังไม่ช่วยกันสร้างบุญเพิ่มเติมบุญให้จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ก็ไม่ต้องหวังว่าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยจะสถิตเสถียรได้ต่อไปในกาลข้างหน้า 

เพราะฉะนั้น เวลาจะเปล่งเสียงร้องว่า พระคุณของแหล่งเรียนมา จุฬาลงกรณ์ฯ ก็ขอให้เปล่งเสียงออกมาจากใจที่ต้องการทำนุบำรุงรักษาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยอย่างแท้จริง อย่าสักแต่ว่าร้องไปเรื่อยๆ โดยไม่มีความจริงใจแม้แต่น้อย อย่าทำตัวเหมือนผู้บริหารจุฬาฯ ที่ยกโขยงไปถวายความเคารพพระบรมราชานุสาวรีย์สองรัชกาลในวันเข้ารับตำแหน่ง แต่กลับไม่พยายามปกป้องเกียรติภูมิจุฬาฯ 

ขอตราพระเกี้ยวยั้งยืนยง นิสิตประสงค์เป็นธงชัย

ถาวรยศอยูู่คู่ไทย เชิดชัย ชโย