การประชุมของลอร์ด เมาท์ แบทเทน กับตัวแทนสามฝ่ายของอินเดีย  เริ่มจากความพยายามที่จะโน้มน้าวให้ประกาศอิสรภาพในนามประเทศอินเดียประเทศเดียว    แต่ไม่เป็นผล  เพราะฝ่ายมุสลิมลีก ของ โมฮัมหมัด อาลี จินนาห์  ยืนยันสถานเดียวว่า   จะต้องแยกประเทศออกไปเป็นปากีสถาน 

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม 

เช่นนั้น   ขั้นตอนต่อไปก็คือปัญหาเรื่องการแบ่งแยกดินแดนของทั้งสองประเทศ  ว่าจะขีดเส้นพรมแดนแบบไหน  เพื่อให้เป็นที่พอใจของทั้งสองฝ่าย

ซึ่งก็ไม่เป็นที่พอใจของทั้งสามฝ่ายเพราะต่างฝ่ายต่างก็ไม่มีความไม่ไว้วางใจต่อกัน  มุสลิมไม่ไว้วางใจฮินดู   ฮินดูก็ไม่ไว้วางใจมุสลิม  มุสลิมจะพยายามดึงชาวซิกห์เข้ามาเป็นพวก   แต่ซิกห์ก็ไม่ไว้ใจมุสลิมเช่นกัน

ทำไม   ผู้คนที่เกิดในแผ่นดินเดียวกัน  อยู่ด้วยกันนานหลายร้อยปี ถึงพันปี จึงไม่ไว้วางใจกันอย่างหนัก  จนถึงขั้นเป็นศัตรูต่อกันในระดับที่จะฆ่ากันได้เลย

เรื่องนี้มีความเป็นมาที่ยาวนานมากย้อนหลังไปเป็นพันปี

(เฮโรโดตัส – ภาพจากกูเกิ้ล)

แรกทีเดียว  ประเทศอินเดีย  โดยเฉพาะอย่างยิ่งอินเดียทางตอนเหนือเป็นที่รู้จักของชาวกรีก เช่น เฮโรโดตัส บิดาแห่งประวัติศาสตร์โลกที่มีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสตกาลได้รับรู้ว่า  มีดินแดนที่มีอารยธรรมอยู่ทางด้านตะวันออกแถบริมฝั่งแม่น้ำ “สินธุ” (SINDHU) 

แม่น้ำสินธุ  อันเป็นแม่น้ำหลักสายสายหนึ่งที่ไหลทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศอินเดีย  แถบแคชเมียร

แต่ชาวกรีกไม่สามารถออกเสียง “สินธุ” ได้  จึงกลายมาเป็นฮินดุส  หรือ ฮินดู เขาจึงเรียกดินแดนสองฝั่งแม่น้ำสินธุว่า THE INDUS LAND หรือ LAND OF THE HINDU

(แม่น้ำสินธุที่ไหลอยู่ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดียโบราณ- ภาพจากวิกิพีเดีย)

ต่อมา  พวกเปอร์เชี่ยน หรือ อิหร่านในปัจจุบัน เรียกอินเดียว่า ฮินดูสถาน (HINDUSTAN)  หรือ อินโดสถาน(INDOSTAN)  ซึ่งน่าได้รับอิทธิพลจากชื่อที่ชาวกรีกใช้เรียกอินเดีย   เพราะพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช เคยบุกเข้าไปยึดครองอาณาจักรเปอร์เชียของราชวงศ์ อาเคเมนิดเมื่อราว 330 ปีก่อนคริสตกาล

(พระเจ้าดาริอุส ที่ 3 กษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์อาเคเมนิด ที่พ่ายแพ้ต่อ พระเจ้าอเล็กซานเดอร์ มหาราช- ภาพจากวิกิพีเดีย)

ในยุคนั้น  ผู้คนที่อาศัยอยู่ตามแถบลุ่มแม่น้ำสินธุส่วนใหญ่  หรืออาจจะเรียกได้ว่าทั้งหมดก็ได้  ต่างก็นับถือศาสนาฮินดู  ส่วนที่เหลือเล็กน้อยอาจจะนับถือภูติผีปีศาจ

ด้วยเหตุนี้  ชื่อเรียกอินเดียว่า  ฮินดูสถาน จึงมีความหมายอีกนัยหนึ่งว่า  ดินแดนของชาวฮินดู

เพราะในขณะนั้น  ศาสนาของโลกมีเพียงศาสนาฮินดู  ศาสนาอียิปต์โบราณ ซึ่งกำลังใกล้จะสูญหายไป  ศาสนากรีก และ โรมัน   ศาสนาโซโรแอสเทรียน  ศาสนายูดาย  และเป็นเวลาใกล้เคียงกับที่ศาสนาพุทธ และ ศาสนเชนกำลังจะถือกำเนิด

ศาสนาคริสต์ และ ศาสนาอิสลามยังไม่เกิด

จนกระทั่งต้นศตวรรษที่ 7 ประมาณปี 610  เมื่อศาสนาอิสลามถือกำเนิดขึ้น  และเผยแพร่กระจายออกไปทั่วในภูมิภาคตะวันออกกลาง  เรื่อยมาจนกระทั่ง ปี 712   เค้าลางแห่งความหายนะของฮินดูสถาน  หรือ  อินเดีย ก็ปรากฎขึ้น

อะไรคือเค้าลางแห่งหายนะของอินเดีย   โปรดติดตามในสัปดาห์หน้า