ก่อนอื่น  ผมขอแสดงความเสียใจ และ ไว้อาลัยต่อการเสียชีวิตของชาวฮินดู และ คริสต์  26 ศพใน เมืองพาฮาลกัม (PAHALGAM) รัฐจามมูและแคชเมียร์ของอินเดีย เมื่อเวลา 14.45 น.ของวันที่ 22 เมษายน 2568 โดยฝีมือของผู้ก่อการร้ายมุสลิมที่เลือกสังหารเฉพาะพลเรือนที่ไม่ใช่ชาวมุสลิมเท่านั้น

ที่น่าเวทนาก็คือ  บางคู่เพิ่งจะแต่งงานเมื่อสัปดาห์ก่อน และเลือกที่จะมาฮันนีมูนที่นี่  

เหตุการณ์เกี่ยวเนื่องกับเรื่องที่ผมเขียนมา 37 ตอนแล้ว   ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัวผู้สูญเสียครับ

กลับมาถึงเรื่องราวของการยกเลิกมาตรา 370  

ผมขอนำเรื่องราวของ ชามา ปราสาด มุคเฮอร์จี ที่ประวัติศาสตร์ของอินเดียในช่วง 60 - 70 ถูกห้ามไม่ให้พูดถึงเลย   เพราะเป็นช่วงที่อินเดียอยู่ภายใต้การปกครองของพรรคครอบครัวของตระกูลคานธี พรรค อินเดียน เนชั่นนัล คองเกรส หรือ เรียกสั้นๆว่า  พรรคคองเกรส

มุคเฮอร์จี เริ่มอาชีพทางการเมืองในปี 1929 ด้วยการได้รับเลือกตั้งให้เป็นสภานิติบัญญัติของรัฐเบงกอล ในฐานะสมาชิกของ อินเดียน เนชั่นนัล คองเกรส ที่มีผู้นำขณะนั้นก็คือ เนห์รู และ คานธี   

อย่างไรก็ตาม  เขาลาออกจากตำแหน่งในปีต่อมา เมื่อพรรคคองเกรส ตัดสินใจที่จะบอยคอตต่อสภานิติบัญญัติดังกล่าว   แต่เขาก็ได้รับเลือกตั้งอีกครั้งในฐานะผู้สมัครอิสระในปี 1930

เขาได้รับเลือกตั้งจากประชาชนตลอดมา  จนในที่สุดก็ได้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีเศรษฐกิจของรัฐบาลท้องถิ่นของเบงกอลระหว่างปี 1941-1942  หลังจากรัฐบาลจากพรรคคองเกรสได้ลาออก

ตลอดเวลาที่เขาอยู่ในตำแหน่ง   ทุกคำพูดของเขาที่ไม่เป็นไปในทางเดียวกับรัฐบาลกลางของพรรคคองเกรสจะถูกเซ็นต์เซอร์  และ  ทุกความเคลื่อนไหวของเขาถูกขัดขวาง

(เขตมิดนาปอร์ ในรัฐเบงกอล-ภาพจากวิกิพีเดีย)

เขาถูกรัฐบาลกลาง ที่นำโดยนห์รู ห้ามไม่ให้เดินทางไปเยี่ยมประชาชนในเขต มิดนาปอร์(MIDNAPORE DISTRICT)ของรัฐเบงกอลในปี 1942  เมื่อพื้นที่แห่งนี้ถูกน้ำท่วมอย่างรุนแรงและมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก

เขาจึงตัดสินใจลาออกจากตำแหน่งรัฐมนตรีเศรษฐกิจเมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน 1942

ต่อมา เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 1946  หนึ่งปีก่อนที่อินเดียจะได้รับอิสรภาพจากอังกฤษ  และหนึ่งเดือนก่อนที่จะเกิดเหตุโศกนาฎกรรมที่ชาวมุสลิมไล่สังหารชาวฮินดูในรัฐเบงกอล จนลามไปทั่วประเทศ ที่รู้จักกันในนามของ “วันปฎิบัติการตรง” (DIRECT ACTION DAY)  เขาได้รับเลือกตั้งให้ดำรงตำแหน่งสมาชิกรัฐสภาแห่งอินเดีย ที่เดลี ในนามผู้สมัครอิสระ

(ถนนในกัลกัตตาหลังจากเหตุการณ์ “วันปฎิบัติการตรง” - ภาพจากวิกิพีเดีย )

แนวคิดของเขาชัดเจนมากในประเด็นเรื่องที่มูฮัมหมัด อาลี จินนาห์ ต้องการจะแยกประเทศอินเดียออกไปเป็นประเทศปากีสถาน เพื่อประชาชนชาวมุสลิมตั้งแต่ปี 1941 แล้วว่า

“ชาวอินเดียที่ต้องการจะอาศัยอยู่ในประเทศปากีสถาน  ควรจัดกระเป๋าและออกจากอินเดียเสียในทันทีที่เขาต้องการ”

ก่อนหน้าที่อินเดียจะได้อิสรภาพ 1 ปี   มุคเฮอร์จี ยังสนับสนุน และเรียกร้องให้มีการแบ่งดินแดนของรัฐเบงกอล เพื่อป้องการไม่ให้มีการดึงเอาพื้นที่ที่มีชาวฮินดูจำนวนมากอาศัยอยู่ในเบงกอลตะวันตกไปเป็นประเทศปากีสถานตะวันออก

เขาต่อสู้ในเรื่องนี้อย่างหนักแน่นและชัดเจน  ถึงขนาดเขียนจดหมายไปยังลอร์ด เมาท์แบตเทน  เมื่อเดือนพฤษภาคม 1947 ก่อนหน้าที่อินเดียจะได้รับอิสรภาพจากอังกฤษ 3 เดือน เรียกร้องให้แบ่งรัฐเบงกอลออกเป็นสองส่วน เป็นบางกอลตะวันตกที่มีชาวฮินดูส่วนใหญ่อาศัยอยู่ และ เบงกอลตะวันออก ซึ่งมีชาวมุสลิมจำนวนมากอาศัยอยู่    ไม่ว่าอินเดียจะแยกประเทศหรือไม่ก็ตาม

เพราะขณะนั้น   กลุ่มมุสลิม ลีก ของจินนาห์ มีเป้าหมายที่จะขอดินแดนในรัฐเบงกอลทั้งหมดมาเป็นปากีสถานตะวันออก   

มุคเฮอร์จี เล็งเห็นว่าชะตากรรมของชาวฮินดูในดินแดนของมุสลิมจะประสบชะตากรรมอย่างไร  เพราะเห็นได้จากกรณีฆ่าล้างเผ่าพันธ์ในเขตนัวอาคาลี ในเบงกอลตะวันออก  (ปัจจุบันนี้อยู่ในปากีสถานตะวันออก และ เปลี่ยนมาเป็นประเทศบังคลาเทศในปี 1971)  ที่ยังมีการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์แม้จนปัจจุบันนี้

ยิ่งไปกว่านั้น  ในปี 1942   ด้วยมติของฮินดู มหาสภา โดยมุคเฮอร์จี ได้ประกาศหยุดการสนับสนุน โครงการรณรงค์ที่เรียกว่า อังกฤษจงออกไปจากอินเดีย(QUIT INDIA) ของคานธีด้วย

บทบาทและท่าทีของมุคเฮอร์จี ไม่เป็นที่สบอารมณ์ของสองผู้เฒ่าของพรรคคองเกรสอย่าง เนห์รู และ คานธีแน่นอน 

พบกับโปรแกรม เจาะลึกอียิปต์ 10 วัน 7 คืน ของฤดูกาลปลายปีนี้  ซึ่งจะเริ่มตั้งแต่เดือนตุลาคม เป็นต้นไป  บรรยายชมโดยผู้เชียวชาญอียิปต์ และเป็นผู้เขียนหนังสือไกด์บุ๊ค 4 เล่ม  รวมถึงไกด์บุ๊ค “อียิปต์-กรีซ-ตุรกี” สอบถามได้ที่โทร 0885786666 หรือ LINE ID – 14092498

ชะตากรรมของมุคเฮอร์จีจะเป็นอย่างไร  ติดตามต่อในสัปดาห์หน้าครับ