วันที่สามมกราฯมหาฤกษ์

จอมคนเบิกฤกษ์รากตึกอักษรฯ

ตั้งสถานศึกษาจุฬาลงกรณ์ฯ

เพื่อนาครนำความรู้ชูแผ่นดิน

น้อมรำลึกพระมหากรุณาธิคุณ

แห่งพระจุลจอมเกล้าฯเจ้าโกสินทร์

ผู้ทรงวางรากฐานสานธรณินทร์

สาธารณูปโภคถิ่นทั่วมณฑล

นับร้อยปีที่พระเดชปกเกศเกล้าฯ

ไทยทุกเหล่าซึ้งพระคุณอดุลผล

ทั้งเลิกทาสประกาศศรีเสรีชน

เพื่อ “ศักดิ์ศรีความเป็นคน” เป็นคน “ไท”

เมื่อโลกาภิวัตน์สะพัดแพร่

เทคโนโลยีแผ่ทั่วไกลใกล้

ควรพระราชปณิธานตระการไกล

สร้างสรรค์ไปทุกถิ่นแผ่นดินทอง

กว่าร้อยปีที่พระองค์ประสงค์ประสาน

ชนทุกฐานสานสถลกุศลสนอง

ควรสังคมอุดมศานติครรลอง

สรรพสุขครองทศธรรมนำไผท

อนาถเหลือเชื้อกระสือรื้อแผ่นดิน

แฝงเกาะกินโภคสินชาตินาศกษัย

บ้างใช้คราบ “ศึกษิต”*ครอบจิตใจ

จ้องเจาะไชไร้สามัญกตัญญุตา

อนาถหนอปัญญาชนกินบนเรือน

มูตรคูถเปื้อนเยี่ยงจัญไรอย่างไร้ค่า

ไม่สำนึกคุณน้ำข้าวชาวประชา

อกตัญญูแหล่งศึกษาวิชชาลัย

ไม่สำนึกคุณภาษีชาวรากหญ้า

ควรสำเหนียกโคตรวงศาประสงค์ไฉน

ควรสงสารหลานลูกปลูกพันธุ์ไว้

เป็นตราบาปสาปแช่งไปชั่วกาลนาน

ที่หัวหงอกออกโล่งเลี่ยนรอเจียนตาย

ไม่อับอายเป็นทาสโจรหลอกปล้นบ้าน

แต่จารึกผนึกหนังหลังสุวาน

จักเน่าเหม็นเป็นตำนานนิรันดร

(*ศึกษิต – ผู้ผ่านการศึกษามาแล้ว นักการศึกษา นักวิชาการ)