ประธานาธิบดีลินคอล์นแห่งสหรัฐอเมริกากล่าวถึงการปกครองระบอบประชาธิปไตยว่า การปกครองระบอบนี้เป็นการปกครองของประชาชน โดยประชาชน และเพื่อประชาชน การกล่าวเช่นนี้อธิบายได้ว่าสังคมประชาธิปไตยที่แท้จริงประชาชนมีทั้งสิทธิและหน้าที่ควบคู่กันไป และประชาชนต้องแสดงความเป็นเจ้าของประเทศไม่ใช่ผู้อาศัยหรือเป็นพลเมืองชั้นสองที่ต้องสยบต่อผู้เป็นเจ้าของหรือเจ้านาย เป็นสังคมที่ปราศจากชนชั้นเพราะถ้าสังคมใดแม้กติกาคือกฎหมายที่แสดงออกถึงการแบ่งแยกสังคมออกเป็นชนชั้น ย่อมไม่ใช่การปกครองระบอบประชาธิปไตยแต่เป็นระบอบอภิธนาธิปไตย หรืออำมาตยาธิปไตย
ถ้านำคำจำกัดความดังกล่าวมาเปรียบเทียบกับสังคมไทยแล้วจะพบว่าถึงประเทศไทยจะมีการปฏิวัติเปลี่ยนแปลงการปกครองจากสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นการปกครองที่เรียกว่าประชาธิปไตยมาตั้งแต่วันที่24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 มาเป็นเวลาแปดสิบหกปีกว่าแล้ว แต่การปกครองระบอบประชาธิปไตยที่แท้จริงยังไม่ปรากฏเป็นรูปธรรม แม้หลายครั้งกติกาคือรัฐธรรมนูญทุกฉบับจะแสดงออกถึงการปกครองระบอบประชาธิปไตยแต่ในทางปฏิบัติพอเห็นแสงสว่างบ้างในบางฉบับแต่ก็เกิดการปฏิวัติรัฐประหารในที่สุด
กฎหมายคือรัฐธรรมนูญฉบับ ปัจจุบันจะเป็นกติกาที่เรียกว่าประชาธิปไตยฟันปลอมหรือประชาธิปไตยครึ่งใบก็ตามเพราะผู้ร่างเป็นพวกเนติบริกรที่ยอมสยบต่ออำนาจเหนือกว่าทำให้ในทางปฏิบัติแล้วผู้มีอำนาจเผด็จการยังต้องการรักษาอำนาจการปกครองไว้ ฉะนั้นนอกจากเขียนกติกาที่แสดงถึงการรักษาอำนาจการปกครองไว้ส่วนหนึ่งแล้วก็ยังใช้อำนาจที่มองไม่เห็นดูดเอาอดีตนักการเมืองสีเทาที่ทำให้เกิดการปฏิวัติโดยคณะผู้เผด็จการชุดนี้ใช้ศักยภาพดูดเอาอดีตนักการเมืองเหล่านั้นมารับใช้ในงานการเมืองทั้งทางตรงและทางอ้อมอีก
กระนั้นก็ตามผลการเลือกตั้งออกมาปรากฏว่าไม่สามารถเอาชนะฝ่ายที่ถูกปฏิวัติทำให้พรรคที่แปลงกายมาจากคณะปฏิวัติต้องเชิญพรรคขนาดกลางสองพรรครวมทั้งพรรคขนาดจิ๋วอีกจำนวนมากเข้ามาร่วมสนับสนุนเพื่อจัดตั้งรัฐบาลกระนั้นเสียงในสภาผู้แทนราษฎรก็ยังปริ่มน้ำแต่กติกาคือรัฐธรรมนูญทำให้การเลือกนายกรัฐมนตรีซึ่งเป็นอดีตหัวหน้าคณะปฏิวัติและเป็นนายกรัฐมนตรีที่มาจากการแต่งตั้งได้รับคะแนนเสียงสนับสนุนจากวุฒิสมาชิกซึ่งได้รับการแต่งตั้งจากหัวหน้าคณะปฏิวัติจึงได้รับอำนาจในการจัดตั้งรัฐบาลอีกครั้ง ฉะนั้นจึงกล่าวได้ว่าภายใต้กติกาหรือรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันแม้จะเรียกว่าประชาธิปไตยครึ่งใบก็ตามแต่การมีส่วนร่วมของประชาชนยังไม่อาจกล่าวได้ว่ามีส่วนร่วมในการปกครองประเทศ
อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าอำนาจของนายกรัฐมนตรีที่มาจากระบอบเผด็จการและได้รับการสนับสนุนจากรัฐสภาให้เป็นนายกรัฐมนตรีในระบอบประชาธิปไตยครึ่งใบจะสามารถบริหารประเทศได้โดยเสียงปริ่มน้ำ ซึ่งทำให้ประชาชนโดยทั่วไปที่ไม่มีส่วนในทางการเมืองใดๆ ใคร่เห็นผู้รับผิดชอบในการบริหารประเทศสามารถแก้ปัญหาทั้งด้านเศรษฐกิจและสังคมให้แก่ประชาชนได้สำเร็จ เพราะประเทศไทยมิใช่ของคนใด กลุ่มใด แต่เป็นของประชาชนทั้งประเทศ การกระจายความมั่งคั่งเป็นสิ่งที่สังคมไทยปรารถนา สังคมไทยปัจจุบันเป็นสังคมที่กล่าวว่า “รวยกระจุก จนกระจาย” ถ้าประเทศไทยมีผู้บริหารประเทศที่เกิดจากประชาชนเป็นผู้เลือกที่กระทำการใดๆ เพื่อประโยชน์ส่วนรวมตามครรลองแห่งประชาธิปไตย จะทำให้การปกครองระบอบประชาธิปไตยจะได้งอกงามยั่งยืน การปกครองระบอบประชาธิปไตยจะได้ฝังรากลึกลงในแผ่นดินไทยไม่ล้มลุกคลุกคลานดังอดีตที่ผ่านมา ก่อนจบใคร่ขอเตือนสติคนไทยผู้รักชาติ รักประชาธิปไตยว่า ประชาชนเท่านั้นที่จะทำให้สังคมไทยเป็นสังคมประชาธิปไตย อย่าหวังพึ่งคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งหยิบยื่นความเป็นสังคมประชาธิปไตยให้ผู้รักชาติรักประชาธิปไตยทุกคนต้องไม่ลืมสุภาษิตที่ว่า“ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน”
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี