“ปล้น” เป็นคำไทยที่มีพลังดุดัน ดุเดือดและดุฉกรรจ์อย่าง “รุนแรงที่สุด” ชนิดนำคำว่า “Plunder” ซึ่งเป็นภาษาอังกฤษมาเปรียบเทียบ ภาษาอั้งม้อน่าจะมี “ดีกรี” ที่ห่างชั้นกว่าหลายเท่า

“ห่างชั้น” ราวกับนำ “เหล้าเถื่อน” ที่ลามไฟของเฒ่าหนู เฒ่าโพล้งและเฒ่าเหมือน ไปเปรียบกับ “กะแช่” ดีกรีต่ำของป้าสี ป้าสาและป้าสายอย่าง “สุดตลก”

“ปล้น” ในภาษาไทยที่ถือเป็น “คำรุนแรง” อยู่แล้วถ้าต่อเติมเสริมฝอยเป็น “ปล้นชาติ ปล้นแผ่นดินและปล้นประชาชน” ก็จะยิ่งกลายเป็น “คำ” ที่ “ฉูดฉาดบาดอารมณ์” จนทำให้ “มนุษย์หัวภูเขาไฟ” และ“โฮโมซาเปี้ยนจุดเดือดต่ำ” ออกมาต่อต้านและอาละวาดกับ “การปล้นดังกล่าว” อย่างถึงพริกถึงขิง

“แต่แล้ว” ก็เกิดรายการ “เข็มขัดสั้น” ในประเทศไทย อย่าง “สุดอัศจรรย์” ตรงที่คำว่า “ปล้นชาติ
ปล้นประชาชน” กลายเป็นคำ “เบาหวิว” ดังปุยนุ่น ที่คนไทยได้ยินแล้ว “ไม่สะทกสะท้าน”

โดย “พรรคกล้า” ซึ่งเป็นพรรคการเมืองเกิดใหม่ “กล้า” ออกมา “จุดพลุ” เรื่อง “ราคาค่ากลั่นน้ำมัน” ของโรงกลั่นในประเทศไทย พ่อค้าได้ฟันกำไรกว่า 10 เท่าอย่าง
“สุดโหด” ระดับ “ปล้นชาติ ปล้นประชาชน”

ตัวอย่างเช่น วันที่ 10 มิถุนายน 2563 ราคาค่ากลั่นน้ำมันอยู่ที่ลิตรละ 81 สตางค์ ครั้นวันที่ 10 มิถุนายน 2565 ค่ากลั่นน้ำมันก็ทะลุไปถึง 10 เท่าอย่างสุดโหด โดยตกลิตรละ 2 บาทกว่า

ทันทีที่เรื่องนี้กลายเป็น “ข่าวดัง” สื่อต่างเฮโลไปถามทั้งท่านกะปิตัน ท่านเสนาบดีพลังงาน และสส.ทั้งฝ่ายรัฐบาลและฝ่ายค้าน

“ไม่น่าเชื่อ” แต่ก็ “ต้องเชื่อ” ทุกท่านต่างเห็นเรื่อง “ปล้นชาติ ปล้นประชาชน” ในกรณีราคาค่ากลั่นน้ำมันแพงหูดับตับไหม้ กลายเป็น “เรื่องปกติ” และ “เรื่องขี้ผง”

จึงทำให้ชาวบ้านอย่างพวกเราอดคิดไม่ได้ว่า แท้จริงแล้ว ทั้งประชาชนและประเทศชาติของแผ่นดินนี้ต่าง “ถูกปล้นมาตลอด” ในทุกกิจการ ทุกกรณีและทุกโครงการจนประชาชน “ชินชา” จนเห็นการ “ปล้นชาติ ปล้นประชาชน” เป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติเหมือน ฝนตก ฟ้าร้อง ฟ้าแลบ ฟ้าผ่า และแดดออกไปแล้ว
กระนั้นหรือ?

กมลศักดิ์  ตั้งธรรมนิยม