นายทักษิณ ชินวัตร พยายามจะบิดเบือนหาเสียง ด้วยการโพสต์ข้อความจูงใจให้แนวร่วมม็อบสามนิ้วหันมาเลือกพรรคเพื่อไทย (ปาดหน้าพรรคก้าวไกล)

โดยโพสต์ข้อความบางตอนว่า “...ผมได้พูดเรื่อง 112 หลายครั้งว่าปัญหาอยู่ที่การบังคับใช้ที่ขาดหลักนิติธรรม เลยทำให้ไประคายเจ้านาย ผมมั่นใจว่าถ้าเพื่อไทยเป็นรัฐบาลจะไม่มีเหตุการณ์แบบทุกวันนี้ จนแทบจะไม่รู้สึกว่ากฎหมายเป็นปัญหา การแก้ปัญหาด้วยการบริหารด้วยหลักนิติธรรมที่เป็นสากลจะง่ายและรวดเร็วกว่าการแก้กฎหมายเยอะ...”

ทำราวกับว่า ทุกการกระทำอันเป็นเหตุให้ถูกดำเนินคดี 112 ในปัจจุบัน เป็นการบังคับใช้กฎหมายที่ขาดหลักนิติธรรมไม่เหมาะสม ไม่สมควร ฯลฯ

ซึ่งเป็นอีกหนึ่งวาทกรรมที่ฝ่ายผลักดันแก้ไขล้มเลิกมาตรา 112 พยายามจะบิดเบือนให้สังคมเข้าใจผิดนั่นเอง

ในแฟนเพจ “ฤๅ - Lue History” ได้ตีแผ่วาทกรรมบิดเบือนด้อยค่าคดี 112 ไว้อย่างชัดเจน

เรียกว่า รู้ทันทั้งส้ม สามนิ้ว แดงล้มเจ้า และรู้ทันทักษิณ

เนื้อหาใจความสำคัญ ดังนี้

“มีสื่อบางสำนักพยายามชี้นำว่า กฎหมายมาตรา 112 เป็นอาวุธที่รัฐใช้รังแกประชาชน

จากการอ้างว่ากลุ่มผู้ชุมนุมทางการเมืองออกมาเคลื่อนไหวอะไรก็ถูกดำเนินคดี มาตรา 112 ไม่ว่าจะออกมาปราศรัย อ่านแถลงการณ์ พูดอะไรนิดๆ หน่อยๆ หรือแม้แต่ใส่ชุดไทยก็ยังถูกดำเนินคดี

เท่ากับว่า มาตรา 112 เป็นกฎหมายที่ใช้ลิดรอนเสรีภาพของประชาชนอย่างชัดแจ้ง

ซึ่งทั้งหมดข้างต้น เป็นการบิดเบือนของสื่อที่ตั้งใจพูดความจริงไม่หมด แล้วชี้นำเบี่ยงประเด็นให้คนเข้าใจผิด

เพราะความจริงแล้ว การที่ใครจะถูกดำเนินคดีความผิด มาตรา 112 ได้ จะต้องมีพฤติการณ์ที่เข้าข่ายว่ามีความผิดจริง ซึ่งพฤติการณ์เหล่านี้มีอะไรบ้าง แล้วแบบไหนถึงจะเรียกได้ว่าเข้าข่ายมีความผิด

วันนี้ ฤๅ จะมาอธิบายข้อเท็จจริงของหลายๆ กรณีที่มีการดำเนินคดี มาตรา 112 ซึ่งมีบางสื่อชอบยกมากล่าวถึงแบบพูดความจริงไม่หมด

การปราศรัยบนเวทีที่ชุมนุม - มีบางคนอ้างว่าแค่ปราศรัยบนเวทีชุมนุม ก็ถูกดำเนินคดีข้อหา มาตรา 112 แล้ว ซึ่งคำกล่าวอ้างนี้ไม่ถูกต้อง เพราะเราต้องดูด้วยว่า เนื้อหาของการปราศรัยบนเวทีนั้นมีอะไรบ้าง

ไม่ใช่แค่พูดเรื่องรัฐบาล การเมือง นโยบาย การทุจริตคอร์รัปชั่น แต่เนื้อหากลับเลยเถิดไปถึงการดูหมิ่น หมิ่นประมาท แสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์และสมเด็จพระราชินี

หากจะกล่าวโดยละเอียด คือ จะต้องดูบันทึกข้อกล่าวหาที่พนักงานสอบสวน สน.ชนะสงคราม ได้แจ้งต่อผู้ปราศรัยในการชุมนุม ได้แก่ พริษฐ์ ชิวารักษ์, อานนท์ นำภา, ปนัสยาสิทธิจิรวัฒนกุล, ภาณุพงศ์ จาดนอก และปติวัฒน์ สาหร่ายแย้มซึ่งบันทึกข้อกล่าวหาก็ระบุชัดเจนว่า คำปราศรัยของบุคคลเหล่านี้เป็นการใส่ความ กล่าวหาผู้อื่นฝ่ายเดียว ไม่มีพยานหลักฐานยืนยันและเป็นการพูดในทางที่ทำให้พระมหากษัตริย์อาจได้รับความเสียหายนั่นเอง

การอ่านแถลงการณ์หน้าสถานทูตเยอรมนี - สำหรับม็อบหน้าสถานทูตเยอรมนี หากพิจารณาจากรายละเอียดจะเห็นว่า บันทึกแจ้งข้อกล่าวหาของพนักงานสอบสวน สน.ทุ่งมหาเมฆได้บรรยายไว้ด้วยว่า เนื้อหาในจดหมายเปิดผนึกถือเป็นการจาบจ้วง ปลุกเร้าให้ผู้ชุมนุมมีความรู้สึกดูหมิ่นเกลียดชัง และมีเจตนาที่จะให้ประชาชนละเมิดกฎหมาย

และการที่มีคนออกมาแย้งว่า ข้อความในแถลงการณ์ผู้ก่อเหตุยืนยันว่าเป็นแค่การตั้งคำถาม ไม่ได้มีการดูหมิ่น หมิ่นประมาท แสดงความอาฆาตมาดร้ายเลย ก็ต้องถามกลับไปว่าแน่ใจหรือว่ามีแค่นี้

จริงอยู่ที่ว่าอาจมี “บางข้อความ” เป็นข้อความเชิงตั้งคำถามแต่อย่าลืมว่า มาตรา 112 มีหลักเกณฑ์เดียวกันกับความผิดอาญาฐานดูหมิ่น และหมิ่นประมาท ในทางเนื้อหาต่างกันเพียงแค่ มาตรา 112 นั้น ผู้ถูกดูหมิ่น หมิ่นประมาทเป็นพระมหากษัตริย์เท่านั้นเอง ดังนั้น เมื่อมาตรา 112 ใช้องค์ประกอบทางกฎหมายเดียวกับข้อหาดูหมิ่น หมิ่นประมาท นั่นหมายความว่า การตั้งคำถามในลักษณะชี้นำ หรือการกระทำใดๆ ที่แม้จะไม่ต้องพูดออกมา เพียงแค่แสดงออกให้เห็น ก็เป็นความผิดฐานดูหมิ่นได้

ประเด็นนี้ถือเป็นประเด็นสำคัญ เพราะมีหลายคนมักเอาไปพูดกันตลอดว่า แค่ประชาชนตั้งคำถามกับสถาบันพระมหากษัตริย์ แล้วทำไมต้องโดนดำเนินคดี มาตรา 112 ด้วย

การล้อเลียนเสียดสี - เช่น กรณีประโยค “กล้ามาก เก่งมากขอบใจ” ที่บางคนบอกว่า พูดแค่นี้ทำไมถึงถูกแจ้งดำเนินคดี มาตรา 112

ก่อนอื่น ประโยคนี้ทุกคนเข้าใจตรงกันว่า เป็นประโยคที่ในหลวงรัชกาลที่ 10 ตรัสกับพสกนิกรที่มารอรับเสด็จ แล้วต่อมาก็มีคนเอาประโยคนี้ไปขยายต่อในอินเตอร์เนต มีคนเอาไปพูดล้อเลียนเสียดสี หรือเอาไปใช้ประกอบพฤติการณ์ล้อเลียนเสียดสี ที่สื่อได้ว่าจะเป็นไปในทางที่ทำให้ในหลวงรัชกาลที่ 10 ทรงเสียหาย ถูกด้อยค่า ถูกดูหมิ่น ซึ่งแน่นอนว่าพฤติการณ์เหล่านี้เข้าข่ายความผิด มาตรา 112

พิมพ์-แจกหนังสือ - กรณีนี้ คือ หนังสือถอดเทปคำปราศรัย “ปรากฏการณ์สะท้านฟ้า 10 สิงหา ข้อเรียกร้องว่าด้วยสถาบันกษัตริย์” ซึ่งเป็นสิ่งพิมพ์ที่ถูกตำรวจ สภ.คลองหลวง นำมาแจ้งข้อหา มาตรา 112

โดยหนังสือเหล่านี้ มีเนื้อหาชัดเจนที่แม้เบื้องหน้าเป็นการเรียกร้องให้มีการปฏิรูปสถาบันพระมหากษัตริย์ แต่เนื้อหาข้างในกลับเป็นการใส่ความในหลวง โดยมีการกล่าวหาแบบเลื่อนลอย ไม่มีหลักฐาน มีแต่การนำเสนอความเห็นมากกว่าข้อเท็จจริง

การแต่งชุดไทย หรือการแต่งกายเลียนแบบ - ประเด็นนี้ทีมงาน ฤๅ ได้เคยเอามาขยายความไปแล้วว่า องค์ประกอบความผิดฐาน 112 นั้น มีการรวมองค์ประกอบข้อหาดูหมิ่น และหมิ่นประมาททางอาญาเอาไว้ด้วย

กล่าวคือ ตามประมวลกฎหมายอาญาภาค 3 ความผิดลหุโทษในมาตรา 393 บัญญัติว่า “ผู้ใดดูหมิ่นผู้อื่นซึ่งหน้าหรือด้วยการโฆษณา ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ”

การดูหมิ่น คือการกระทำ การเหยียดหยาม การสบประมาทการทำให้อับอาย ซึ่งอาจจะเป็นการกระทำโดยทางกาย หรือวาจาก็ได้ และการกระทำนั้นเป็นการลดคุณค่าผู้ถูกดูหมิ่นลงโดยผู้ที่หมิ่น

ดังนั้น จึงอาจเป็นคำด่า คำหยาบ สบประมาท ล้อเลียนเสียดสีให้ผู้ถูกดูหมิ่นถูกด้อยค่า

ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 326 “ผู้ใดใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สาม โดยประการที่น่าจะทำให้ผู้อื่นนั้นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง ผู้นั้นกระทำความผิดฐานหมิ่นประมาท ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับไม่เกินสองหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ”

และการที่ศาลจะพิจารณาว่า พฤติการณ์ของจำเลยเป็นการดูหมิ่น หมิ่นประมาท ที่ทำให้ผู้ถูกหมิ่นเสียเกียรติ เสียชื่อเสียง ถูกลดคุณค่า หรือถูกเกลียดชังหรือไม่นั้น จะพิจารณาจากความรู้สึกนึกคิดของคนทั่วๆ ไป ไม่ได้พิจารณาจากความเห็นหรือความรู้สึกของผู้ใส่ความหรือผู้ถูกใส่ความเพียงอย่างเดียว

ดังนั้น แม้คนที่ถูกกล่าวหาว่าทำความผิด มาตรา 112 จะอ้างว่า ไม่เคยระบุเฉพาะเจาะจงถึงในหลวงรัชกาลที่ 10 หรือสมเด็จพระราชินีเลย แต่ถ้าพฤติการณ์ของพวกเขามีการกระทำที่บ่งชี้ได้ว่า มีเจตนาล้อเลียนเสียดสีที่เข้าข่ายการดูหมิ่น หมิ่นประมาทตามที่ระบุไว้ข้างต้น ยังไงเสียก็มีความผิดอยู่ดีเน้นย้ำว่า

องค์ประกอบความผิดเหล่านี้ ไม่ได้มีแต่เฉพาะความผิด มาตรา 112 เท่านั้น แต่ยังเป็นองค์ประกอบความผิดฐานดูหมิ่น หมิ่นประมาททั่วไปด้วย ยกตัวอย่างเช่น ดารานักแสดงบางคน ทำตัวเป็นผู้สนับสนุนม็อบหมิ่น จัดหารถตู้ บริหารงานการ์ด และส่งน้ำส่งอาหาร ต่อต้านมาตรา 112 แต่ในอีกด้านหนึ่งตัวเองยังมีการใช้กฎหมายอาญาฐานหมิ่นประมาทจัดการคนที่มาใส่ความตนเองจนเกิดการนำคดีขึ้นสู่ศาลนั่นเอง

จากรายละเอียดทั้งหมด สรุปได้ว่า ถ้าจะพูดถึงคนที่ถูกดำเนินคดี มาตรา 112 เราต้องพูดคุยกันในประเด็นที่ว่ามีการดูหมิ่น หมิ่นประมาท แสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ด้วยพฤติการณ์อย่างไร บุคคลเหล่านั้นจึงถูกดำเนินคดี มาตรา 112

ไม่ใช่ออกมาบิดเบือนว่า แค่ปราศรัยบนเวทีชุมนุมก็โดน มาตรา 112 อ่านแถลงการณ์หน้าสถานทูตก็โดน พิมพ์หรือแจกหนังสือก็โดน หรือแค่แต่งชุดไทยก็ถูกแจ้งความฐานผิด มาตรา 112

ส่วนในทางคดีนั้น ที่มีการพูดกันว่ากฎหมายมาตรา 112 ถูกใช้เป็นเครื่องมือทางการเมืองเพื่อกลั่นแกล้งกัน ในทางข้อเท็จจริงก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เนื่องจากคดี มาตรา 112 เป็นคดีที่มีความละเอียดอ่อน พนักงานสอบสวนเพียงคนเดียวไม่สามารถที่จะมีอำนาจสรุปสำนวนการสอบสวนได้เอง โดยสำนักงานตำรวจแห่งชาติจะมีการตั้งคณะกรรมการขึ้นมาเพื่อพิจารณาสำนวนก่อนส่งพนักงานอัยการฟ้องนั่นเอง

ทั้งหมดนี้ เป็นข้อเท็จจริงเกี่ยวกับ มาตรา 112 ซึ่งจริงๆ แล้วก็ไม่ได้ยากเย็นเกินทำความเข้าใจเลย

เพียงแต่คนที่ไม่ยอมเข้าใจก็น่าจะเป็นเพราะอคติส่วนตัว หรือต้องการยกเลิกมาตรา 112 ด้วยจุดประสงค์บางอย่างมากกว่า”

ข้อสังเกตเพิ่มเติม

จากข้อเขียนข้างต้น ทำให้คิดต่อไปได้อีกว่า คนที่พยายามบิดเบือนด้อยค่า “คดีมาตรา 112” นั้น น่ารังเกียจไม่น้อยไปกว่าคนที่เจตนากระทำผิดเลย

คนที่พยายามบิดเบือนด้อยค่าคดี 112 บางคนคือ คนขี้ขลาด ไม่กล้าทำ แต่พยายามแสวงหาประโยชน์ทางการเมือง

และไม่ได้มีความจริงใจกับคนที่ถูกดำเนินคดี 112 เลยแม้แต่น้อย เพียงแค่หวังใช้เป็นเครืองมือของตนเท่านั้นเอง

สารส้ม