หลังจากที่มีการ “เปิดถ้วยไฮโล” เผยให้เห็น “ลูกเต๋าวันยุบสภา” ปรากฏว่าคนไทยทั้งประเทศต่าง “แทงเต็ง” ระบุว่า “20 มีนาคม” จะเป็นวันยุบสภา ชัวร์

แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามรายการ “ไฮโลเปิดถ้วยให้แทง” โดยมี พ.ร.ก.ยุบสภาประกาศลงในราชกิจจานุเบกษาก็เป็นอันรู้กันทั่วหน้าว่า “วันชิงชัย ถ้วยฟีฟ่านาฏดนตรีไทย” ถ้ากกต.ไม่กำหนดเป็นวันอาทิตย์ที่ 7 พฤษภาคม ก็จะต้องเป็นวันอาทิตย์ที่ 14 พฤษภาคม แน่นอน

ดังนั้น นับจากวันนี้เป็นต้นไปจนถึงวันที่ประชาชนเข้าคูหาเลือกตั้ง ถือเป็น “โอกาสสุดท้าย” ที่พรรคการเมืองทุกพรรคและนักเลือกตั้งทุกคน “จะต้องซื้อใจประชาชนกลุ่มเป้าหมายให้สำเร็จ” ชนิด “เข้าคูหาเลือกตั้งแล้ว ต้องกาเบอร์ให้พรรคในดวงใจเท่านั้น”

“โอกาสสุดท้าย” นี้ ทุกพรรคการเมืองต่างจึงไม่มีพรรคพี่ไม่มีพรรคน้อง และไม่มีพรรคมิตรแท้อีกต่อไปใน “จิตสำนึก” จนกว่าตนจะได้ “ครองชัยชนะ”

ด้วยประการฉะนี้ “อดีตสองพรรคฝ่ายค้าน” ที่ต่างชูธงว่า “พรรคตนเป็นประชาธิปไตย” วันนี้ต่างจึงออกมา “เหยียบตาปลา” ของอีกฝ่ายจนบาดเจ็บสาหัส

เห็นได้จาก “ท่านทศกัณฐ์ แดนไกล” บิดาของท่านทายาทร่างเตี้ยแห่งพรรคสีแดง ได้ออกมา “ด้อยค่า” พรรคสีส้มแบบ “เจ็บแสบถึงกลางดวงใจ” ว่า “พรรคสีแดงคือพรรคประชาธิปไตยที่เหมาะสม แต่พรรคสีส้มเป็นพรรคประชาธิปไตยที่สุดโต่งหรือ เอ็กซ์ตรีม”

คำว่า “Extreme” นั้น แปลว่า “เกินสมควร คิดฟุ้งซ่านและขาดความเหมาะสมในทุกๆ ด้าน” ถือเป็นคำ “ด้อยค่าที่สุดเจ็บ” ระดับ “ตอกลิ่มเข้ากลางใจ” เลยทีเดียว

เท่านั้นละครับ “ท่านตี๋หมื่นล้าน ผมทรงเวตาล” ผู้ก่อตั้งพรรคสีส้ม ก็ “สวนหมัด” เข้าที่ปลายคางทศกัณฐ์ว่า “ถ้าพรรค
สีส้มสุดโต่ง งั้นก็แปลว่า สังคมแบบอังกฤษและแบบญี่ปุ่นก็จะต้องสุดโต่งในสายตาทศกัณฐ์”

ส่วน “น้าเจี๊ยบ” เจ้าของฉายา “เตี้ยหลังม็อบ” ก็ออกมา “ใช้ไม้หน้าสาม” ฟาดเข้าที่ “ทัดดอกไม้” ของทศกัณฐ์ด้วยการยืนยัน “พรรคสีส้มเท่านั้น เป็นพรรคเดียวที่เป็นประชาธิปไตยแท้”

ปรากฏว่า “มีสื่อจอมซนปากบุก ซุกปากบอน” บางรายออกมา “ตั้งข้อสังเกต” ว่า “หัวหน้ากลุ่มเส้นด้าย”ที่ลาจากพรรคสีส้มนั้น ได้เปิดเผยกับสื่อถึง “ระบบโปลิตบูโร” ในพรรคดังกล่าวจนพวกตนทนต่อไปไม่ไหว แล้วต้องโบกมือบ๊ายบาย

การออกมา “ด้อยค่าและราวีใส่กัน” ของสองพรรคฝ่ายค้านนั้น ถือเป็น “แค่น้ำจิ้ม” เท่านั้น

แท้จริงแล้ว นับแต่วันนี้จนถึงวันหย่อนบัตร การ “ตุ๊บตั๊บ” และการ “ด้อยค่า” คู่แข่งยังจะ “ตามมาอย่างสุดกระหน่ำ”

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม