เมื่อวานนี้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีและรมว.กลาโหม แถลงภายหลังการประชุมคณะรัฐมนตรี (ครม.) ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“สวัสดีนะครับสื่อมวลชนที่รักทุกท่าน ทั้งประชาชนที่รับฟังอยู่ทางบ้านด้วย”

ผู้สื่อข่าวถามว่า ในส่วนของนักลงทุนต่างประเทศที่นายกฯเคยคุยไว้ก่อนหน้านี้ หลังการเลือกตั้งได้มีปฏิกิริยาอะไรกลับมาหรือไม่?

พล.อ.ประยุทธ์ กล่าวว่า เขาก็ห่วงกังวลอยู่เหมือนกัน มันจะออกมาในรูปไหนอย่างไร เพราะหลายอย่างก็มีคนออกมาพูดเยอะแยะไปหมด จะทำตรงโน้นตรงนี้ มันก็เกิดการต้องทบทวนอีกทีเหมือนกัน ผมก็เป็นกังวลเรื่องนี้เพราะหลายๆ อย่างมันกำลังดีอยู่ในขณะนี้สิ่งที่รัฐบาลทำมาคือการแก้ปัญหาการลงทุนจากภายนอก เพราะภายในอยู่ในวงจรของเราอยู่แล้ว ซึ่งจะต้องมีการพัฒนาทั้งภายในและเอาคนลงทุนจากต่างประเทศมาลงทุนในประเทศ จะได้เป็นการเพิ่มรายได้จีดีพีของเราขึ้นมา ถ้าเราไม่พูดถึงการลงทุนต่างประเทศหรือเอาเขาเข้ามาน้อยลงไปมันก็กลายเป็นน้ำหนักอยู่ตรงนี้ ก็จะเป็นภาระเหมือนกัน หลายท่านคงฟังแล้วที่เขาไปพบปะเยี่ยมเยียนกัน อันนั้นเป็นสิ่งที่เขาคุยได้ เพราะไม่ใช่ส่วนราชการ

เมื่อถามย้ำว่า การให้ความมั่นใจกับนักลงทุนในระหว่างที่ยังไม่ตั้งรัฐบาลใหม่?

พล.อ.ประยุทธ์ กล่าวว่า ใครจะเป็นรัฐบาลใหม่ก็ต้องให้ความสนใจตรงนี้ด้วย ถ้ามันเสียหายขึ้นมา ก็พ้นหน้าที่ของผมไปแล้ว เพราะผมได้ทำไว้แล้ว

1. พลเอกประยุทธ์ ยังเป็นนายกรัฐมนตรีอยู่ก็จริง แต่เชื่อแน่ว่า หากแสดงบทบาทอะไรมาก ก็คงถูกฝ่ายที่กระสันจะเป็นรัฐบาลนั่นแหละ โจมตีเอาอีก

ณ เวลานี้ ฝ่ายกระสันจะเป็นรัฐบาลนั่นเอง ที่พึงสำเหนียก ว่าตัวเองยังไม่ทันได้มีอำนาจรัฐ แต่เที่ยวไปพูดจา ให้สัมภาษณ์ ขยายความคิดเรื่องต่างๆ ใหญ่โต

เพราะหากเป็นรัฐมนตรีคลังจริงๆ หรือเป็นนายกฯ จริงๆ การจะพูดเรื่องที่มีผลกระทบต่อเศรษฐกิจและความเชื่อมั่นทั้งหลาย จะต้องระมัดระวังมากกว่านี้

2. นายเฉลิมพร ตันติกาญจนากุล พิธีกรผู้สัมภาษณ์นางสาวศิริกัญญา ตันสกุล รองหัวหน้าพรรค หัวหน้าทีมเศรษฐกิจพรรคก้าวไกล ผู้มีชื่อได้รับการสนับสนุนจากพรรคก้าวไกลให้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง ในรายการจองลงทุนแมนและบิลเลียนมันนี่ กระทั่งมีคนดูแสดงความคิดเห็นในเชิงลบต่อคุณศิริกัญญา (ทั้งๆ ที่ เพจนี้คนเชียร์พรรคส้มติดตามเยอะมาก)

คุณเฉลิมพร ระบุบางตอนว่า

“....นั่งสัมภาษณ์คุณไหม-ศิริกัญญา มาเกือบสองชั่วโมง ตัดเป็นเนื้อหาออกมาเกือบๆ ชั่วโมงครึ่ง แต่ละท่านน่าจะได้ฟังกันบ้างแล้ว บางประเด็นก็น่าชื่นชม เช่นความกล้าเปลี่ยนแปลง แต่บางประเด็นก็ยังน่าเป็นห่วงและควรช่วยกันนำเสนอข้อสังเกต เพื่อหาทางออกที่ดีร่วมกัน

ผมว่าปัญหาหนึ่งของระบบความคิดด้านเศรษฐกิจของก้าวไกล คือการมองปัญหาความเหลื่อมล้ำแบบง่ายเกินไป คือมองเป็นการต่อสู้ระหว่างชนชั้นนายทุนกับกลุ่มผู้ใช้แรงงาน คนรวยกับคนจน ทั้งที่สังคมมันซับซ้อนกว่านั้นมาก ยังมีคนอีกมหาศาลที่ยืนอยู่ตรงกลาง ซึ่งมีแววจะโดนลูกหลงจากสงครามนี้ก่อนเพื่อน

เราต้องยอมรับก่อนว่าคุณภาพชีวิตของกลุ่มคนชั้นล่างในไทยนั้นแย่จริงและควรต้องแก้ไข แต่คำถามคือ how? การแก้สิ่งหนึ่ง กำลังทำให้เกิดปัญหาอีกอย่างตามมาหรือเปล่า?

เอาแค่เรื่องตลาดหุ้นก่อน เพราะเรื่องอื่นน่าจะพูดกันเยอะแล้ว ในตลาดนี้ มีคนรวยหมื่นล้าน แสนล้านอยู่จริง อันนี้เป็น fact แต่จากข้อมูลที่ก้าวไกลนำเสนอ ถ้าทั้งประเทศ มีคนที่ wealth มากกว่า 300 ล้านบาท แค่แสนคน แปลว่าในตลาดทุน ยังมีอีกเป็นล้านคนที่ไม่ใช่คนรวย (ถ้านับการลงทุนทางอ้อมอย่าง กบข. ประกันสังคม หรือ PVD และกองทุน
อื่นๆ น่าจะมีเป็นสิบล้านคน) แต่ส่วนใหญ่เป็นคนที่ทำงาน เสียภาษี อดออม และนำเงินมาลงทุน โดยหวังเพียงว่าตลาดหุ้น จะเป็นความหวังในการยกระดับฐานะหรือวางแผนเกษียณและถ้ากวาดตามองไปในสังคมไทยตอนนี้ นอกจากตลาดหุ้น เหลืออะไรอีกบ้างที่เป็นความหวังของชนชั้นกลางไทยได้อีก?

การจะเหมารวมว่านักลงทุนในตลาดหุ้นคือคนรวย อันนี้คือการเหมารวมที่ผิดมาก และตลาดหุ้นก็ไม่ใช่กระปุกหมูออมสิน ที่พออยากใช้เงินก็มาทุบเอาไปใช้ เพราะมันมีผลเสีย

แม้แรงงานและเกษตรกรคือรากฐานของประเทศ แต่ชนชั้นกลางคือคนขับเคลื่อนประเทศครับ คนกลุ่มนี้ คือฐานรายได้ภาษีของรัฐขนาดใหญ่ เช่นเดียวกับการเป็นผู้บริโภคหลักของเศรษฐกิจ ทำงานเก่ง ใช้เงินเก่ง ถ้าคนกลุ่มนี้ไม่โต ประเทศก็โตยาก แถมจะเปลี่ยนมากี่รัฐบาล คนกลุ่มนี้ก็ถูกลืมตลอด เพราะไม่รวยพอที่จะได้ประโยชน์จากรัฐ และไม่จนพอที่รัฐจะมาช่วยเหลือ ได้แต่ก้มหน้าดูแลตัวเองไปเงียบๆ

....ผมเห็นด้วยกับก้าวไกลว่าประเทศนี้ต้องการการเปลี่ยนแปลง และเข้าใจดีกว่าก้าวไกลก็แบกความกดดันจากสิ่งที่ประกาศหาเสียงเอาไว้ แต่ต้อง make sure ว่าการเปลี่ยน เปลี่ยนแล้วต้องดีขึ้น เพราะประเทศไม่ใช่ sand box ให้มาทดลองนโยบาย”

3. นายพิธาประกาศว่า จะเป็นนายกฯ ที่รับใช้ทั้งคนที่เลือกและไม่เลือกตนเอง ดังนั้น สมควรจะรับฟังเสียงสะท้อนเหล่านี้บ้าง

เพราะในโลกออนไลน์ ปรากฏข้อคิดความเห็นในด้านเศรษฐกิจของพรรคก้าวไกลอย่างมากมาย

แม้แต่ในเว็บไซต์ pantip (ซึ่งไม่ใช่กองเชียร์รัฐบาลปัจจุบันแน่นอน) ยังปรากฏการแสดงความคิดเห็นน่าสนใจ อาทิ

ความเห็นที่หนึ่ง

“ประเทศไทย ไม่ใช่สนามเด็กเล่น ไม่ใช่ที่ฝึกงาน

ไทยเรามีประชากร(ที่ส่วนใหญ่ยากจนและโง่) มากถึง 67 ล้านคน ที่มีหนี้ครัวเรือนสูงเป็นอันดับ 7 ของโลก

เป็นชาติที่เป็น“สังคมผู้สูงอายุที่ยากจน” ชาติเดียวในโลก (สังคมสูงอายุเกิดในประเทศพัฒนาแล้วที่ร่ำรวย เพราะชาติยากจนก็ตายเร็วแม้อัตราเกิดสูงมากแบบอินเดีย แต่ไทยเจือกมีบัตรทองชาติเดียวในโลก รักษาฟรีรักษาดี เลยไม่ตาย)

ในวันที่โลกกำลังแบ่งขั้ว วันที่อเมริกายิงนิวเคลียร์การเงินไปทั่วโลก (QE,QT,ดอกเบี้ย 0%, ดอกเบี้ยขึ้น 5% ในปีเดียว)

ทั้งโลกพร้อมจะพังลงอยู่แล้ว ไทยเราจะยืนอยู่ได้ไหม ยังต้องลุ้น

..... เราจะให้นักวิจัย(ที่เป็นอาจารย์ยังไม่ได้ด้วยซ้ำ) ขึ้นมาเป็นรัฐมนตรีคลัง ถือกระเป๋าตังค์คนไทยทั้งประเทศ?????????

กับภาครัฐบาลที่นโยบายรัฐสวัสดิการเว่อร์ๆ และทำลายการลงทุนทุกประเภท???

รู้ไหม สัปดาห์ที่ผ่านมา ต่างชาติขายหุ้นไทยมากๆ ... และขาย“พันธบัตรรัฐบาลไทย” วันเดียว 20,000 ล้านบาท(วันพุธ)

คุณคิดว่า เรากำลังเกิดอะไรขึ้น? ค่าเงินบาทกำลังเดินไปทางไหน?

ในวันที่ดอกเบี้ยขึ้น 5% ในปีเดียว และไทยมีหนี้ครัวเรือนสูงสุดอันดับต้นๆ ของโลก”

ความเห็นที่สอง

“คุณศิริกัญญา ตันสกุล ว่าที่รมว.กระทรวงการคลัง ถือเป็นคนรุ่นใหม่ที่น่าจับตา ปัจจุบันเธออายุแค่ 42 ปี ถ้าเธอได้นั่งตำแหน่งนี้จริงก็น่าจะเป็นรมว.คลังที่อายุน้อยมาก (ไม่แน่ใจว่าน้อยที่สุดหรือไม่)

นานมาแล้ว ภาพรมว.คลังในสายตาผมจะนึกถึงภาพผู้อาวุโสเปี่ยมประสบการณ์ เช่น สมหมาย ฮุนตระกูล บุญชู โรจนเสถียร วีรพงษ์ รามางกูร สุธี สิงห์เสน่ห์ โฆษิต ปั้นเปี่ยมรัษฎ์

หรือแมักระทั่งคนปัจจุบันอย่างคุณอาคม เติมพิทยาไพสิฐ

แต่ใช่ว่าประเทศไทยจะไม่เคยมีรมว.คลังอายุน้อยนะครับ เราเคยมี กรณ์ จาติกวณิช ในวัย 44 ปี ธารินทร์ นิมมานเหมินท์ ในวัย 47 ปี

แต่เป็น กรณ์ ที่เคยเป็น CEO ของ เจเอฟธนาคม มา 11 ปี และประธาน JP Morgan (ประเทศไทย) อีก 5 ปี ก่อนลงสนามการเมือง

แต่เป็นธารินทร์ ที่เคยเป็นผู้บริหารสูงสุดของธนาคารไทยพาณิชย์ (กรรมการผู้จัดการใหญ่)ตั้งแต่อายุ 39 ปี และเป็นอยู่ถึง 8 ปี ก่อนมารับตำแหน่งการเมือง

การเข้ารับตำแหน่งของคนรุ่นใหม่อย่างคุณศิริกัญญา จึงเป็นอะไรที่น่าจับตามองและเอาใจช่วยครับ

อายุน้อยไม่ใช่ปัญหา แต่คุณควรจะเคยพิสูจน์ตัวเองดัวยการบริหารองค์กรทางการเงินการคลังขนาดใหญ่มาก่อน

ในสายตาผมตลาดทุนยังไม่น่าจะตอบรับและยังไม่ถึงเวลาของเธอครับ เริ่มจากรมช.ก่อนมั้ย”

ความเห็นที่สาม

“มือไม่ถึงครับ อยู่กับ งานวิจัย ไม่เคยบริหาร เป็นชิ้นเป็นอัน ประสบการณ์ ที่เธอมีเป็นได้เพียงผู้ช่วย เพื่อศึกษางานอีกสักอย่างน้อย ก็ 2-3 ปี จึงจะพอมีสิทธิบริหารจริงได้

ประสบการณ์ด้านงานวิจัย จะมองหาจุดเด่น จุดด้อย จุดเปรียบเทียบได้ พูดเก่ง วิสัยทัศน์ อาจจะดี แต่ยังทำงานบริหารคลัง ไม่เป็น น่าจะไม่เข้าใจ ภาพรวมของเศรษฐกิจดีเลยด้วยซ้ำ เวลาอภิปราย อาจจะดูดี เวลาพูดในพรรค อาจจะดูฉลาด แต่ความจริง อาจจะเป็นเพราะ คนในพรรค เป็นคนหนุ่มสาว ไม่รู้เรื่องเลย อ้าปากค้าง คิดว่าเก่ง แต่ผมดูการสัมภาษณ์ การแสดงวิสัยทัศน์แล้ว ผู้หญิงคนนี้ ยังไม่เก่งพอ ต้องใช้เวลาเรียนรู้งานอีกอย่างน้อย ก็ 2-3 ปี แบบตั้งใจ จึงจะพอรู้เรื่องได้ ถ้าทางพรรคก้าวไกล เลือกเป็น รมต.คลัง ก็ไม่เหมาะสมครับ

ผมเชียร์ก้าวไกล นะครับ ก้าวไกล เป็นพรรคคนหัวก้าวหน้า ที่มีความตั้งใจ จะเข้ามาปัดกวาดระบบเผด็จการซ่อนรูป ที่ฝังตัวอยู่ ในองค์กรอิสระ ของกลุ่มอำนาจนิยม ที่โกง กินคอร์รัปชั่น แบบสุดๆ มา 9 ปี ทุนจีนเทา ทุนไทยเทา สว.ทรงเอ พ่อค้ายา ฯลฯ เดินกันเกลื่อน สภา

มีแค่พรรคนี้ พรรคเดียวที่มีความตั้งใจจริง ในการแก้ไข ปัญหา พูดหาเสียงอย่างไร ก็ทำ ตามที่หาเสียงแบบนั้น

มีแค่พรรคก้าวไกล พรรคเดียวที่เป็น ความหวังได้ แต่นโยบายที่ดี หลายๆอัน ก็มีอันที่เราต้องแย้งเหมือนกัน เพราะพวกเขาเป็นคนหนุ่มสาว ยังไม่เข้าใจ และมองโลกสวยเกินไป นโยบาย บางอัน ไม่ดี ต้องแย้ง ตำแหน่งรมต.คลัง คุณผู้หญิง ท่านนี้ไม่มีประสบการณ์ ไม่มีความรู้ความเข้าใจ ทางเศรษฐกิจ คิดแต่ในมุมรัฐสวัสดิการ ปล่อยให้เป็นรมต คลังมันจะเละ

รัก ได้ชอบได้ แต่หลง ไม่ได้อันไหนดี เราสนับสนุน อันไหน เป็นเฟคนิวส์ กลั่นแกล้ง เราช่วยต้าน แต่อันไหนไม่เข้าท่า เราก็ต้องแย้ง พรรคก้าวไกล ไปด้วย ไม่ใช่รักแบบไม่ลืมหูลืมตา เข้าข้างจน ไม่รู้ว่าอันไหนถูกอันไหนผิด

รมต.คลัง ควรจะไปเชิญคนที่มีความรู้ความสามารถ มีประสบการณ์ ยาวนาน มาเป็น รมต.คลัง แล้วให้คุณศิริกัญญา เป็น ผู้ช่วย ค่อยๆ เรียนรู้งาน ติดตาม คนเก่งๆ ไป แบบนี้ถึงจะไปไหว”

ความเห็นที่สี่

“พรรคนี้เขาไม่เน้นเรื่องเศรษฐกิจ เขาเน้นแต่ความเท่าเทียม สร้างงานเพิ่มไม่ได้ สร้างศักยภาพแรงงานเพิ่มไม่ได้ ก็หักคอขึ้นค่าแรงแบบไม่สนว่าภาคธุรกิจจะปรับตัวยังไง

ใครมีทรัพย์สินเกินสามร้อยล้าน ทั้งที่กว่าเขาจะสะสมความมั่งคั่งได้ ล้วนต้องทำงาน เก็บออม เสียภาษีบุคคลธรรมดาในอัตราสูงสุดมาแล้ว แต่พอเขามีทรัพย์สิน ก็ไปรีดภาษีมาอีก ไม่สนใจว่า มีรายได้จึงเสียภาษี แต่นี่ทรัพย์สินที่เขาสะสมเก็บออม กลายเป็นถูกรีดภาษีซ้ำ ทรัพย์สินที่เขามีนั้นก็เสียภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้างแล้ว แต่รวยเกินไป จึงถูกยึดอีก

ทลายทุนผูกขาด ความคิดมาจากค้าขายสู้เขาไม่ได้ ก็เลยเล่นว่าเขาผูกขาดซะเลย แทนที่จะสร้างให้ประเทศมีบริษัทใหญ่ๆ ที่สามารถจะสู้ต่างประเทศได้ กลับคิดบอนไซมันซะลดความสามารถในการแข่งขันระดับโลกลงซะ

จะได้เท่าเทียมกับกลุ่มแฟนคลับที่ไร้สามารถในการแข่งขันในระบบทุนนิยม

สิ่งที่ควรจัดการคือ จัดการการคอร์รัปชั่นที่มีทุกระดับ มันยากไป เล่นคนรวยง่ายกว่า ได้คะแนนเสียงจากแฟนคลับด้วย พวกนี้เขาเกลียดคนที่มีชีวิตดีกว่าเขา”

ความเห็นที่ห้า

“โดยส่วนตัว เราเลือกสส.ที่จะเปลี่ยนแปลง และพรรคที่รักษาความปลอดภัย และวางตัวเป็นกลางบนโลกสองขั้ว

และเราไม่เชื่อว่า พรรคเปลี่ยนแปลงจะตั้งรัฐบาลได้ .... เราให้ รปภ.ดูแลต่อ ยังดีกว่าเจือกทำนโยบายทำลายชาติ

โลกกำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ ... การไม่เปลี่ยนไปยืนในที่โง่ๆ ยังดีกว่า ..ไม่อยากเป็นยูเครนหรือเวเนซุเอลา”

ฯลฯ

นี่คือตัวอย่างความคิดเห็นและข้อท้วงติง ที่พรรคก้าวไกล โดยเฉพาะนายพิธา ลิ้มเจิรญรัตน์
ที่แสดงออกชัดเจนว่าอยากเป็นนายกรัฐมนตรี ควรนำกลับไปทบทวน พิจารณา รับฟัง

และต้องได้ยินเสียงของประชาชนที่คิดต่างจากตนเองด้วย

มิใช่ว่า ยังไม่ทันได้เป็นสส.ยังไม่ทันได้เป็นนายกรัฐมนตรี ก็คิดแบบเผด็จการเสียแล้ว

ประเทศไทยบนเวทีภูมิรัฐศาสตร์โลกยามนี้ ไม่ใช่สนามเด็กเล่น ไม่ใช่ที่ฝึกงานของใคร

สารส้ม