“สอย” เป็นคำไทยที่ไม่มีสัญชาติอื่นใดมาปนเจือ เป็นคำที่แปลได้อย่างตรงไปตรงมาว่า “การเก็บเกี่ยวผลไม้แบบหนึ่ง ด้วยการเอาไม้ยาวๆ ที่มีง่ามอยู่ตรงปลาย บิดเอาผลไม้ที่อยู่บนต้นสูงให้ลงมาจากต้นได้สำเร็จ”

แต่ในปัจจุบัน คำว่า “สอย” ได้ถูกนำมาใช้เป็น “สำนวนสุดหวือหวา” อย่างกว้างขวาง เช่น

ใน “นิติสงคราม” มักนำมาใช้กับ “นักเลือกตั้งศรีธนญชัย” ที่เป็น “ดาวจรัสแสง” ทั้งหลาย ให้กลายเป็น “ดาวร่วง” หรือ “ผีพุ่งไต้”อย่าง “เข็มขัดสั้น”

ใน “สงครามห้ำหั่นกันด้วยอาวุธ” คำว่า “สอย” เป็นปฏิบัติการจองเวรกับเหยี่ยวเวหาของศัตรู ด้วยการ “สอยนกเหล็ก” ด้วยอาวุธสงคราม จนเครื่องบินลำละหลายหมื่นล้านบาท กลายเป็น “อีแร้งชะตาขาด” ที่ร่วงจากฟ้า ลงมา “พบจุดจบ” ด้วยการโหม่งโลก เป็นต้น

ย้อนกลับมาที่ “นิติสงคราม” การ “สอยดาวจรัสแสง” ให้กลายเป็น “ดาวรุ่ง” เป็น “แฟชั่น” ที่ใช้ในการไล่ล่าอำนาจเกือบทุกประเทศทั่วโลก

ไม่ต้องดูอื่นไกล ประเทศอินทรีหัวขาว “ที่คุยโม้บันลือโลก” ว่า“ตูข้าคือต้นแบบประชาธิปไตยตัวพ่อ” แล้วมักจะ “ด้อยค่า” ชาติอื่นๆ เป็น “ประชาธิปไตยกล้วย ประชาธิปไตยต้มยำกุ้ง ประชาธิปไตยศรีธนญชัย และประชาธิปไตยสติแตก” อย่าง “สุดกระหน่ำ”

แต่ ณ วันนี้ “ต้นแบบประชาธิปไตยตัวพ่อ” ของคาวบอยชักปืนไว ก็ถูกชาติต่างๆ “ด้อยค่า” เป็น “ประชาธิปไตยเอาแต่ได้” และ “ประชาธิปไตยกูต้องเป็นขาใหญ่” ไปโน้น

ยิ่งการช่วงชิงอำนาจรัฐอย่างถึงพริกถึงขิงในวันนี้ ระหว่าง “สองผู้เฒ่าจอมมารพันธุ์อสูร” ก็ได้สร้าง “ประเพณี” ทำ “นิติสงคราม” แบบฮิตจะต้อง “สอย” คู่แข่งที่เป็น “ดาวจรัสแสง” ให้กลายเป็น “ผีพุ่งไต้” อย่างไม่ปรานี

ด้วยประการฉะนี้ “ท่านปากจู๋ เนคไทแดง” จึง “ถูกเล่นงานด้วย 37 ข้อหาดุฉกรรจ์” จนมีโอกาสเป็น “เหยี่ยวเวหา” ถูก “สอย” ร่วงไปตกอยู่ “ในคุก”

เหลียวมาดู “นิติสงคราม” ของนักการเมืองไทยบ้าง ณ. วันนี้ต่าง “สู้กัน” อย่าง “ดุเดือด ดุดันและดุฉกรรจ์”

ที่สุดของที่สุด “ดาวจรัสแสง” ทั้งหลาย จะมีใครบ้างที่จะกลายเป็น “ผีพุ่งไต้” คงต้องติดตาม “มหกรรมแห่งการสอย?”

โดยเฉพาะ “ดาวฤกษ์” ระดับ “ผู้นำจิตวิญญาณ” ของมนุษย์สามนิ้ว จะ “ถูกสอย” จน “โหม่งโลก” หรือไม่? แม้แต่โหรตาทิพย์ และหมอดูตาเห็น ก็ยังไม่กล้า “ฟันธง”

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม