นับตั้งแต่โฮโมซาเปี้ยนรู้จักใช้ “เครื่องทุ่นแรง” ในการล่าสัตว์มาเป็นอาหาร แล้วพัฒนาต่อยอดมาถึงขั้นผลิตเป็นอาวุธ หรือ “เครื่องจักรสังหาร” ใช้เข่นฆ่ามนุษย์ด้วยกันอย่าง “โหดเต็มพิกัด” นับแต่วันนั้นมาถือได้ว่า โฮโมซาเปี้ยนได้ “จุดไฟสงคราม” ลุกโชนอย่างไม่รู้จักดับขึ้นบนพิภพแล้ว

“ไฟสงคราม” กลายเป็น “กีฬาอมตะ” ที่ผู้คนบนโลกต่างเล่นกันไม่รู้จักเลิก และโหยหาถวิลถึงไม่รู้จักเบื่อ

“ไฟสงคราม” มีทุกระดับและทุกไซส์ ตั้งแต่สงครามกระจอกไปจนถึง “มหาสงครามโลก”

“สงครามไซส์ S” เป็นสงครามระดับอำเภอและจังหวัดชายแดนที่ประชาชนทั้งสองชาติต่างขัดแย้งกันด้วยเรื่องจิ๊บ จิ๊บ แล้วใช้เครื่องจักรสังหารที่ไม่ร้ายแรงเข้าราวีใส่กัน รบกันแบบ “สงครามไฟไหม้ฟาง” แล้วต่างฝ่ายต่างเลิกรากันไป

“สงครามไซส์ M” เป็นสงครามระหว่าง 2 ชาติหรือ 2 เผ่าพันธุ์ที่ขัดแย้งกันด้วยเรื่องดินแดน หรือเรื่องผลประโยชน์ที่ต่างฝ่ายต่างยอมกันไม่ได้ เป็นสงครามที่ราวีกันชั่วครั้งชั่วคราว รบพุ่งกันไม่ยาวนาน และไม่ขยายขอบเขตกว้างขวาง ถ้าต่างฝ่ายต่างถอยกันคนละก้าวพักรบกัน ชั่วคราว พักยกกันชั่ววูบ หายเหนื่อยแล้วค่อยกลับมา“ทำสงครามกันใหม่”

“สงครามไซส์ L” ได้แก่ สงครามระดับ “ภูมิภาค” ที่คู่สงคราม ต่าง “มีพันธมิตร” ที่สนับสนุนการรบ ซึ่งอาจเป็นสงครามที่กินเวลายาวนาน ใช้เครื่องจักรสังหารอานุภาพรุนแรงถล่มกันอย่างกว้างไกล เป็นสงคราม “ดุเดือด ดุดัน และดุฉกรรจ์” ทั้งภาคเวหา ภาคพื้นดินและภาคมหาสมุทร ถือเป็นสงครามที่คู่กรณีต่าง “ยึดเป้าหมาย”ว่า “มึงต้องแพ้ กูต้องชนะ เจ๊ากันไม่ได้” อาจจะ “สงบศึกชั่วคราว” และ “มีสันติภาพชั่ววูบ” ไม่ช้าไม่นาน ต่างฝ่ายก็จะ “จุดไฟสงครามขึ้นมาอีกครั้ง”

“สงครามไซส์ XL” และไซส์ XXL” เคยเกิดขึ้นในโลกมาแล้ว 2 ครั้ง คือ สงครามโลกครั้งที่ 1 และสงครามโลก ครั้งที่ 2 ซึ่งเป็น “สงครามโหดทะลุเมฆและอำมหิตทะลุนรก” โดยโฮโมซาเปี้ยนต่างประจักษ์แจ้งกับ “ความเหี้ยมราวกับปฏิบัติการของอสูรซาตาน”ดังกล่าวมาเป็นอย่างดีและต่างร้องโอดครวญ จะไม่ให้สงครามไซส์ XXL กลับมาสร้างความวินาศสันตะโรให้โลกอีก

ที่สุดเป็นไง? แค่ผ่านไป 80 ปีเท่านั้น โฮโมซาเปี้ยนทั้งหลายต่างลืมรสชาติโหดอำมหิตของสงครามไซส์ XXL ทั้ง 2 ครั้ง แล้วกำลังโหยหาสงครามโซส์ XXL ยกกำลัง 5 อย่างสุดกระหน่ำ?