และแล้วกิตติรัตน์ ณ ระนอง คนที่สาธารณชนรับรู้กันทั่วประเทศว่าเป็นคนการเมืองในสังกัดพรรคเพื่อไทย (แต่พรรคเพื่อไทยตะแบงว่ากิตติรัตน์ไม่ใช่คนของพรรคฯ) ก็ไม่ผ่านการตรวจสอบคุณสมบัติ จึงไม่สามารถเข้าไปรับตำแหน่งประธานคณะกรรมการธนาคารแห่งประเทศไทย (บอร์ดแบงก์ชาติ) โดยคณะกรรมการกฤษฎีกาแห่งชาติระบุว่ากิตติรัตน์ไม่มีคุณสมบัติครบถ้วนที่จะเข้าไปรับตำแหน่งประธานบอร์ดแบงก์ชาติ

กรณีนี้มีคำถามว่าทำไมผู้เสนอชื่อกิตติรัตน์ให้รับตำแหน่งดังกล่าวไม่ตรวจสอบให้ถี่ถ้วนและมีคำถามด้วยว่าทำไมคนที่พยายามดึงดันผลักดันให้กิตติรัตน์เข้าไปกินตำแหน่งดังกล่าวให้จงได้ ไม่ตรวจสอบคุณสมบัติของกิตติรัตน์ให้ดีก่อน และทำไมเมื่อมีผู้พยายามคัดค้านโดยยกเหตุผลว่ากิตติรัตน์ไม่เหมาะสมกับตำแหน่งประธานบอร์ดแบงก์ชาติ แล้วทำไมผู้ที่พยายามผลักดันกิตติรัตน์จึงไม่ฟังคำคัดค้านทัดทาน แต่ที่มากกว่านั้นคือทำไมกิตติรัตน์ไม่รู้ตัวเอง ทั้งๆ ที่กิตติรัตน์ต้องรู้ตัวเองเป็นอย่างดีว่าตนเองมีคุณสมบัติครบถ้วน และเหมาะสมกับตำแหน่งหรือไม่

รอดูต่อไปก็แล้วกันว่าเมื่อกิตติรัตน์พลาดตำแหน่งประธานบอร์ดแบงก์ชาติ รัฐบาลชุดล่าสุดที่พรรคเพื่อไทยมีอำนาจในฐานะแกนนำรัฐบาลจะผลักดันหรือหนุนส่งกิตติรัตน์ไปนั่งในตำแหน่งใดในฝ่ายการเมืองส่วนของพรรคเพื่อไทย เพราะในเมื่อเพื่อไทยพลาดหวังการส่งกิตติรัตน์ไปกินตำแหน่งประธานบอร์ดแบงก์ชาติ ก็จำเป็นต้องหาตำแหน่งการเมืองเพื่อปูนบำเหน็จให้จงได้

การที่เพื่อไทยจงใจส่งกิตติรัตน์ไปกินตำแหน่งสำคัญนี้ ก็น่าจะมีเหตุผลสำคัญในเรื่องการเข้าไปจัดการจัดแจงเงินในคลังหลวงให้เป็นไปตามความต้องการของพรรคเพื่อไทย รวมถึงจะเข้าไปมีอิทธิพลในการแต่งตั้งผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศไทยคนต่อไปที่จะเข้ารับตำแหน่งต่อจากเศรษฐพุฒิ สุทธิวาทนฤพุฒิ ที่จะพ้นจากตำแหน่งผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศไทยในช่วงเดือนกันยายน 2568

ถามอีกครั้งว่าพรรคเพื่อไทยไม่รู้จริงๆ หรือว่ากิตติรัตน์มีปัญหาเรื่องคุณสมบัติ โดยเฉพาะเรื่องที่กิตติรัตน์เพิ่งพ้นจากตำแหน่งการเมืองในฐานะที่ปรึกษาของนายกรัฐมนตรี สมัยที่เศรษฐา ทวีสินกินตำแหน่งนายกรัฐมนตรี แม้จะอ้างว่าเป็นตำแหน่งที่ไม่มีผลทางการเมือง แต่ก็ไม่มีใครยอมรับคำแก้ตัว และต้องไม่ลืมว่าการเป็นที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี ก็ย่อมเกี่ยวข้องกับอำนาจการเมืองไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ดังนั้น การเล่นคำว่าเป็นที่ปรึกษาของนายกรัฐมนตรี จึงเป็นเรื่องที่ฟังไม่ขึ้น และไม่มีวิญญูชนรายใดยอมหลงเชื่อเป็นอันขาด เพราะวิญญูชนรู้ดีว่าที่ปรึกษาของนายกรัฐมนตรีต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับอำนาจรัฐอย่างแน่นอน 

มีคำถามตามมาอีกว่า การจงใจเสนอชื่อกิตติรัตน์เป็นการกระทำแบบลักไก่ หรือเป็นการจงใจลองของกันแน่ พรรคเพื่อไทยอาจจะหลงเชื่อในอำนาจรัฐที่ตนเองกำลังยึดครองในกำมือ แล้วทระนงหลงตัวว่าเมื่อมีอำนาจรัฐ แล้วสามารถทำอะไรก็ได้ทั้งหมดทั้งปวงโดยไม่ต้องฟังคำทัดทานคัดค้านจากผู้อื่น เพราะเห็นว่าการมีอำนาจรัฐคือการมีอำนาจชี้นำและทำในสิ่งที่ตนเองต้องการได้โดยไร้ขอบเขต

อันที่จริงเรื่องนี้ หากแพทองธาร ชินวัตร นายกรัฐมนตรี จะแสดงความรับผิดชอบก็จะต้องออกมาขอโทษสังคม ในฐานะตนเองเป็นนายกรัฐมนตรี และการเสนอชื่อกิตติรัตน์ก็มาจากกระทรวงการคลังด้วย และกระทรวงการคลังก็คือกระทรวงที่มีรัฐมนตรีว่าการ และช่วยว่าการทั้งหมดมาจากพรรคเพื่อไทย

สาธารณชนยังไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นการแสดงความรับผิดชอบในกรณีนี้จากนายกรัฐมนตรี แต่ก็ไม่คาดหวังว่าจะเห็นการรับผิดชอบใดๆ จากนายกรัฐมนตรี เพราะหาความรับผิดชอบจากนายก
ร้ฐมนตรีไม่เคยได้