ความทุจริตคดโกงประพฤติมิชอบนั้น เป็นเรื่องที่มีความสำคัญอย่างยิ่งของชาติบ้านเมือง บางประเทศเคยสิ้นชาติมาแล้วเพราะเรื่องของเจ้าหน้าที่รัฐหรือผู้มีอำนาจรัฐ ในการบริหารบ้านเมืองในลักษณะของการฉ้อราษฎร์บังหลวง

ยิ่งมีอำนาจอยู่ในมือมากเท่าไร ถ้าเป็นคนไม่ดีแล้ว กระบวนการทุจริตคดโกงเพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์ที่ต้องการนั้น แม้ตนเองจะไม่ใช่ผู้ลงมือกระทำเองก็ตาม ก็จะพัฒนาการคดโกงผ่านระบบอุปถัมภ์จากคนรอบข้าง ซึ่งเห็นกันมากขึ้นในสมัยนี้ ซึ่งคนรอบข้างเหล่านี้แหละที่จะเป็นมือเป็นไม้ในการทุจริตฉ้อราษฎร์บังหลวง หาเงินทองมาประเคนให้เพื่อแลกเปลี่ยนกับตำแหน่งที่ที่ตนต้องการ หรือผลประโยชน์ที่ตนต้องการ

บ้านเมืองเราในขณะนี้เป็นอย่างนี้จริงๆ

ข้าราชการดีๆมีความรู้ มีความซื่อสัตย์สุจริต จงรักภักดีต่อแผ่นดินถูกกลั่นแกล้งสารพัดอย่าง ต้องถูกออก ถูกลงโทษอย่างไม่ถูกต้องชอบธรรม จนต้องเสียกำลังใจจำนวนมากจนไม่อยากทำอะไร

ผิดกับพวกเจ้าเล่ห์ทั้งหลายที่วิ่งเข้าหาและเกาะเกี่ยวอยู่กับผู้มีอำนาจ เพื่อประจบสอพลอป้อนคำหวานเอาอกเอาใจคนถืออำนาจ ขณะเดียวกันก็สอดส่ายหาช่องทางที่จะได้ผลประโยชน์เข้าตน และนำไปป้อนให้
ผู้มีอำนาจด้วยเพื่อให้เป็นที่พออกพอใจ

ผู้มีอำนาจในมือถูกแห่ห้อมไว้ด้วยคนสอพลอรอบข้างซึ่งในแต่ละวันได้ยินแต่เสียงแค่คนพวกนี้ ไม่เคยได้ยินหรือได้เห็นให้กว้างไกลไปจากนี้ บ้านเมืองของเราขณะนี้จึงตกอยู่ในสภาพของวังวนที่หาทางออกไปสู่ความแปลกใหม่ในทางก้าวหน้าไม่ค่อยได้ ในขณะเดียวกันที่ปัญหาต่างๆอันเป็นบ่อเกิดของความทุกข์ในวิถีชีวิตประจำวันของประชาชนส่วนใหญ่ยังคงอยู่ และเพิ่มขึ้น

ผู้มีอำนาจในมืออยู่ขณะนี้ต้องรู้จักมองให้รอบข้างตนด้วยว่า คนรอบข้างหรือใกล้ชิดที่ตนใช้สอยอยู่นั้นเป็นคนอย่างไร สังคมตำหนิหรือวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างไร ถ้าเป็นคนไม่ดีหรือคนทุจริตเจ้าเล่ห์จริงๆแล้วก็ต้องจัดการกับคนเหล่านี้ด้วยในทันที ไม่ว่าจะเป็นคนรุ่นเดียวกันที่ร่ำเรียนมาด้วยกัน หรือรุ่นพี่รุ่นน้องจากสถาบันเดียวกัน

และต้องจัดการก่อนที่จะไปเล่นงานคนอื่นข้างนอก

โดยเฉพาะพวกธุรกิจทุนสามานย์ใหญ่ๆที่วิ่งมาเกาะแจอยู่ข้างๆด้วยแล้ว ยิ่งต้องใส่ใจเป็นพิเศษ เพราะคนพวกนี้เข้ามาใกล้ชิด ทำตัวให้ดูดีช่วยนั่นช่วยนี่ก็จริง แต่ล้วนแฝงอยู่ด้วยผลประโยชน์ในการได้มาในสิ่งที่ตัวเองต้องการเสมอ เช่นต้องการสิทธิพิเศษในเชิงพาณิชย์การขายสิ่งของเครื่องใช้ การได้รับสัญญาทำงาน การได้รับเงินอุดหนุนจากรัฐ ตลอดจนได้รับจัดสรรสิทธิพิเศษในการผูกขาดในกิจการใดกิจการหนึ่ง

คนพวกนี้มีอยู่รอบข้างคนมีอำนาจขณะนี้ ไม่ใช่ไม่มี

โดยเฉพาะพวกที่ผูกขาดหากินตามสนามบินต่างๆ

อย่าเอาแต่โมโหโทโสเวลามีผู้ไปไต่ถามว่า ทำไมไม่จัดการกับคนนั้นคนนี้บ้าง ควรใช้สัมมาวาจาในการตอบ รู้จักพูดจาให้พอเหมาะพอดี เพราะคำพูดที่พอเหมาะพอดีนั้น เป็นคุณประโยชน์ทั้งแก่ตัวคนพูดและคนฟังไม่เกิดความเสื่อมใดๆทั้งสิ้น

การเกิดมาเป็นคน เพียงแค่การศึกษาหาความรู้สูงๆ เพื่อให้มีปัญญาในการทำมาหากินนั้น ยังไม่พอ เพราะยังไม่แน่ว่าจะหาความสุขจริงๆได้ ความรู้ที่มีอยู่ทั่วโลก เป็นความรู้ที่จะนำมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องในส่วนที่เป็นร่างกายเท่านั้น แต่ส่วนที่เป็นใจไม่มีอะไรไปเลี้ยง จะกลายเป็นผู้ป่วยทางใจไปโดยนึกไม่ถึง

การเป็นผู้มีสัมมาวาจานั้นเป็นมงคลแห่งชีวิต ผู้ใดไม่มีสัมมาวาจา ผู้นั้นมีแต่ความเสื่อม เป็นอัปมงคลที่ควรอยู่ให้ห่างไกล

จะอยู่ห่างไกลความอัปมงคลได้ต้องรู้จักพูดให้เป็น ไม่ใช่เอาแต่ความโมโหโทโส พูดจาดุดันเกรี้ยวกราดแสดงอำนาจอย่างที่ผู้คนทั้งหลายกำลังเห็นกันอยู่ในขณะนี้ จนถูกนำไปล้อเลียนในวงการต่างๆให้ดูเป็นที่น่าขบขัน

การรู้จักพูดให้เป็นนั้นต้องรู้จักสิ่งเหล่านี้

1. พูดเรื่องจริง ไม่ใช่คำพูดที่เสกสรรปั้นแต่ง ไม่บิดเบือนไปจากความจริง ถ้าบกพร่องก็ยอมรับว่าบกพร่อง จะแก้ไข

2. พูดด้วยคำสุภาพ ไม่เป็นคำหยาบ คำด่า ซึ่งฟังแล้วระคายหู เพราะเพียงแค่นึกก็ระคายใจ

3. พูดแล้วก่อให้เกิดประโยชน์ เป็นผลดีทั้งแก่คนพูดและคนฟัง ถึงแม้คำพูดนั้นจะจริงและเป็นคำสุภาพแต่ถ้าพูดแล้วไม่เกิดประโยชน์ กลับให้โทษ ก็ไม่ควรพูด

4. พูดด้วยจิตเมตตา อยากให้คนฟังมีความสุขมีความเจริญยิ่งๆขึ้นไป

5. พูดถูกกาลเทศะ แม้ใช้คำพูดที่ดี เป็นคำจริง เป็นคำสุภาพ เป็นคำพูดที่มีประโยชน์ และพูดด้วยจิตเมตตา แต่ถ้าผิดจังหวะ ไม่ถูกกาลเทศะ ผู้ฟังยังไม่พร้อมที่จะรับฟังในขณะนั้น จะก่อให้เกิดผลเสียได้

เพราะการพูดถูกเวลา (กาล) คือรู้ว่าเวลาไหนควรพูด เวลาไหนยังไม่ควรพูด ควรพูดนานเท่าไร ต้องคาดผลที่จะเกิดขึ้นไว้ด้วย

การพูดถูกสถานที่ (เทศะ) คือรู้ว่าอยู่ในสถานที่เช่นไร เหตุการณ์แวดล้อมเป็นอย่างไรจึงควรพูดหากพูดออกไปแล้วจะเกิดผลดีผลเสียอย่างไร ควรพูดผ่านสื่อ หรือพูดกับคนใดคนหนึ่ง หรือคณะใดคณะหนึ่งต้องรู้จักเลือก

น.ต.ประสงค์ สุ่นศิริ