ท้องถนนวันนี้... วันที่ไม่มีกล่องของขวัญ
ปีใหม่ใกล้เข้ามาแล้ว คิดถึงเหตุการณ์ในอดีตสมัยยังเป็นเด็กๆ นั่งรถที่ผู้ใหญ่ขับไปตามถนน ผ่านทางแยกต่างๆ ไม่ว่าแยกใหญ่หรือแยกเล็ก ที่มีเจ้าหน้าที่ตำรวจจราจรคอยอำนวยความสะดวกให้ผู้ขับขี่ด้วยการยืนโบกมือเรียกรถทางโน้นให้ไป ยกมือห้ามรถทางนี้ให้หยุด แม้บางแยกจะมีสัญญาณไฟจราจรอยู่แล้วก็ตาม
ภาพการทำงานอำนวยความสะดวกให้ผู้ใช้รถใช้ถนนอันน่ารักและอบอุ่นใจนี้ เกิดขึ้นพร้อมกับภาพผู้ขับขี่ยวดยานพาหนะพากันไขกระจกรถลงมาแล้วยื่นกล่องของขวัญเล็กๆ ให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ ซึ่งจะยกมือขวาขึ้นทำความเคารพผู้ให้พร้อมกล่าวคำขอบคุณ ก่อนนำกล่องของขวัญนั้นไปวางกองไว้ริมบาทวิถีบ้าง ใต้เสาสัญญาณไฟจราจรที่อยู่กลางถนนบ้าง เป็นกองพะเนินเทินทึกในแต่ละวันของช่วงเทศกาลส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่
ปัจจุบัน ภาพเหล่านี้ไม่มีให้เห็นอีกแล้ว
ท้องถนนวันนี้ ไม่มีกล่องของขวัญ
ไม่มีตำรวจจราจรคอยอำนวยความสะดวกมากเหมือนเมื่อก่อน จะเห็นตำรวจอยู่กันมากๆ ก็เฉพาะตอนตั้งด่าน หรือเวลามีขบวนเสด็จฯ
ที่เข้ามาปฏิบัติหน้าที่แทนตำรวจจราจร คือ จ่าเฉย กับ กล้องวงจรปิดไว้ถ่ายภาพส่งไปเรียกเก็บค่าปรับถึงที่บ้าน
ขับร้อยกว่ากิโลเมตรต่อชั่วโมงนิดหน่อย ก็มีใบสั่งไปถึงที่บ้าน ทั้งที่ในภาพจากกล้อง
วงจรปิดไม่มีรถเลยสักคัน ไม่ว่าจะซ้ายขวาหน้าหลัง วิ่งถนนว่างๆ ไม่มีรถ บางทีวิ่งบนทางหลวงระหว่างจังหวัด รถโล่ง ใครบ้างจะวิ่ง 90 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ?
เสียงจากสังคมเรียกร้องให้แก้ไขกฎหมายเกี่ยวกับพิกัดความเร็วให้เหมาะสม และสอดคล้องกับความเป็นจริงในปัจจุบันของถนนแต่ละสาย ก็ยังไม่เห็นมีใครขยับอะไร
และเจ้าหน้าที่ตำรวจจราจรก็ยังคงบังคับใช้กฎหมายข้อนี้อย่างเคร่งครัด ผ่านการทำงานของกล้องวงจรปิด แม้จะทราบว่าการบังคับใช้กฎหมายที่ดี ไม่ใช่การบังคับใช้อย่างเถรตรง หากต้องคำนึงถึงบริบทที่แวดล้อมอยู่
ถ้าเป็นห่วงอุบัติภัยบนท้องถนน น่าจะสนใจกวดขันจับกุมผู้ขับขี่ที่ขับแบบอันตราย แซงซ้ายป่ายขวา ปาดหน้าปาดหลัง ฝ่าไฟแดง ในตัวเมือง ที่เห็นกันมากมายอยู่ทุกวี่วัน แต่ไม่มีการจับกุม หรือไม่ก็ตรวจจับรถมอเตอร์ไซค์ที่ปล่อยให้ไฟท้ายดับแล้วไม่ยอมเปลี่ยน ทำให้คนขับรถตามมาในเวลาค่ำคืนที่ถนนมืดๆ มองไม่เห็น กว่าจะเห็นก็เบรคแทบไม่ทัน
รถที่มีพฤติกรรมการขับขี่อันตรายแบบนี้ มอเตอร์ไซค์ที่ไฟท้ายเสียแบบนี้ มีอยู่เกลื่อนเมือง ไม่เห็นมีใครจัดการอะไร ทั้งที่สิ่งเหล่านี้อันตรายเสียยิ่งกว่าการขับรถเร็วบนถนนโล่งเป็นไหนๆ
อาจเป็นเพราะจ่าเฉยแกวิ่งไล่รถพวกนี้ไม่ได้!
ครั้นจะวิ่งไล่จับรถพวกนี้เอง ก็เหนื่อยกว่าการส่งใบสั่งจากการบันทึกของกล้องวงจรปิดมากมายนัก
อย่างไรก็ดี ท้องถนนวันนี้ อาจมีเจ้าหน้าที่ตำรวจจราจรให้เห็นเป็นประจำบ้าง ซึ่งก็มักเป็นเจ้าหน้าที่ที่ยืนอยู่ตามมุมถนนริมทางแยกที่ผู้ขับขี่มองไม่เห็น แต่พอเลี้ยวเข้าไปแล้วก็จะพบพอดี เหมือนตอนเด็กๆ แอบเล่นจ๊ะเอ๋
ใครขับรถดีมีวินัยก็รอดไป ใครขับผิดเลนก็ถูกจับ แล้วกระบวนการตั้งข้อกล่าวหา และการออกใบสั่ง ก็เริ่มต้นตามครรลองของมัน
ที่พูดมาทั้งหมดนี้ ใช่ว่าตำรวจจราจรจะเป็นแบบนี้ทุกคน ที่ดีก็มี เพียงแต่คนดี ถ้าเสียงไม่ดัง คนเลวก็จะส่งเสียงกลบหมด
จึงเป็นหน้าที่ขององค์กรตำรวจเองว่าจะทำอย่างไร ให้เข้าไปนั่งในใจประชาชนให้ได้
วันนี้พูดเฉพาะการทำงานของตำรวจจราจรเท่านั้น ยังไม่ได้พูดถึงตำรวจหน่วยอื่น
เพราะการที่กล่องของขวัญหายไปจากท้องถนนในช่วงเทศกาลส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ เช่นนี้ ย่อมเป็นดัชนีชี้วัดอะไรบางอย่าง ว่าเกิดอะไรขึ้นกับวงการตำรวจที่ปฏิบัติงานบนท้องถนน
นี่ยังไม่ได้พูดถึง เรื่องตำรวจเครียด ยิงตัวตาย ซึ่งแต่ก่อนแทบจะไม่มี
และยังไม่ได้พูดถึง ความใฝ่ฝันที่หายไปของเด็กๆ ที่แต่ก่อน เมื่อถามว่า “โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร?” เด็กมักตอบอย่างใสซื่อว่า “อยากเป็นครู อยากเป็นทหาร อยากเป็นตำรวจ” เพราะในสายตาเด็ก ครูคือไอดอลที่พวกเขาสัมผัสได้ ทหารคือผู้กล้าหาญที่ปกป้องผืนแผ่นดิน ตำรวจคือคนดีที่ปราบโจรผู้ร้าย
ปัจจุบัน ลองไปถามเด็กๆ ดูสิ มีสักกี่คน ที่ใฝ่ฝันอยากเป็นตำรวจ
ณรงค์ฤทธิ์ ศรีรัตโนภาส
สำนักที่ปรึกษาร้อยชักสาม
4ธันวาคม2562
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี