จากจังหวัดลำปางเราเดินทางเข้าจังหวัดเชียงใหม่ทางด้านอำเภอฝาง นอกจากมีแหล่งท่องเที่ยวที่สวยงาม เช่น ดอยอ่างขาง บ่อน้ำพุร้อนฝาง แล้วยังเป็นที่ตั้งโรงงานผลิตอาหารสำเร็จรูป  “ดอยคำ” ตามแนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศรฯ เพื่อแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของราษฎรจากการกดราคาของพ่อค้าคนกลาง ที่นี่เป็นโรงงานที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมและชุมชน มีลำธารที่ใสสะอาด และต้นไม้นานาชนิด บรรยากาศร่มรื่นผ่อนคลาย อีกทั้งเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์โรงงานหลวงที่ ๑ (ฝาง)  แต่น่าเสียดาย วันที่เราไปเยือนพิพิธภัณฑ์ยังปิด เนื่องจากสถานการณ์โควิด โอกาสหน้าคงได้มารีวิวความน่าสนใจของที่แห่งนี้

เมื่อถึงอำเภอฝางแล้ว ได้กินอาหารที่ถือเป็นสัญลักษณ์ของอำเภอคือ สุกี้ยูนนาน แต่เมื่อนับจำนวนสมาชิกในทริป 3 คน กับขนาดหม้อใบมหึมาที่เต็มไปด้วยเครื่องสุกี้มากมาย ทั้งไข่ม้วน ไก่ดำ แฮมยูนนาน หมูชุบแป้งทอด น้ำซุปปรุงรสได้กลมกล่อมด้วยสูตรเฉพาะ รวมไปถึงเห็ด และผักนานาชนิดวางซ้อนกันกว่า 10 ชั้น เราคงไม่สามารถกินได้เป็นแน่แท้ ชุดเล็กที่สุดที่เคยกิน ตอนมาปีก่อน มีสมาชิก 6 คนก็ยังยอมแพ้

สุกี้ยูนนาน (ขอขอบพระคุณ ภาพประกอบ จาก FB บ้านดินเล่าจาง)

รู้สึกท้องร้องจึงออกตามหาอาหารเย็น ขับรถชมเมืองไปทางถนนโชตนาสะดุดตากับป้าย ข้าวต้ม 1 บาท ร้านรวงดูเข้าที เลือกอาหารเย็นเป็นร้านนี้แล้วกัน

บังอร ข้าวต้ม 1 บาท

อยู่ที่ 190 ถ.โชตนา ตำบลเวียง อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ เมนูที่ติดฝาผนังร้านมีมากกว่า 100 อย่าง มีลูกค้าจองเกือบเต็มทุกโต๊ะ

หน้าร้านพี่บังอร

หมูสับผัดหนำเลี้ยบ

หอมกลิ่นกระทะ ผัดปรุงรสได้กลมกล่อมไม่เค็มจัด หนำเลี้ยบเป็นพืชในตระกูลมะกอก ดองมาในน้ำเกลือ มีประโยชน์ช่วยบำรุงสมอง

ไส้ตัน

ไส้ตัน คือส่วนมดลูกของหมู และจะบวมเต่งเฉพาะในหมูตัวเมียที่ใกล้มีประจำเดือนเท่านั้น  ร้านยำได้ถึงรสครบเครื่องยำ ไม่มีกลิ่นสาบของไส้ตันให้รำคาญใจ

ไชโป๊วผัดไข่

เมนูเบสิกที่ดูเหมือนผัดง่าย แต่วิธีการผัดและรสชาติไม่เหมือนกัน บางเจ้าจะผัดหวานเจี๊ยบ แถมมันย่อง สูตรของพังเดือนเจียวหอมแดงให้หอม แล้วตอกไข่ลงไปก่อน จึงตามด้วยไชโป๊ว ปรุงรสหวานนำ (ไชโป๊วสมัยนี้ไม่ต้องปรุงหวานเพิ่ม เพราะเขาดองหวานมากขึ้นทุกวัน ไชโป๊วเค็มกลับกลายเป็นของหายาก) ปิดท้ายด้วยการหยอดหัวกะทิสักเล็กน้อย ช่วยให้พุ้ยกับข้าวต้มได้คล่องคอขึ้นเท่าตัว

ปลาช่อนผัดขึ้นฉ่าย

ชิ้นปลาทอดมาได้กรอบกำลังกิน ช่วงนี้ ขึ้นฉ่ายที่กรุงเทพฯ ราคาแรงมาก แต่ที่ร้านบังอรคิดจานนี้ 60 บาทเท่านั้น คุณสมบัติขึ้นฉ่ายช่วยดับกลิ่นคาวปลาได้สนิท

คะน้าปลาเค็ม

ทอดปลาเค็มให้หอม จึงเอาผักคะน้าอ่อนกำลังกิน ติงว่าสาดน้ำมันหอยมากไปหน่อย

ผักบุ้งไฟแดง

อีกหนึ่งอย่างของเมนูข้าวต้มพื้นๆ สำหรับทดสอบฝีมือพ่อครัวได้อย่างดี ดูเหมือนง่าย หากแต่ต้องโหมไฟแรงใส่ผักพร้อมกระเทียมเต้าเจี้ยว ควงตะหลิวพลิกสองตลบ ได้ผัดผักบุ้งได้สีสวย รสชาติกลมกล่อม กุ๊กหัดใหม่มัวแต่คั่วจนสีผักคล้ำแถมเหนียวอีกต่างหาก

อย่างไรก็ตามราคาข้าวต้มถ้วยละ1 บาท ข้าวสวยถ้วยละ 5 บาท ถูกและดี อาหารมาเร็ว รสชาติดี ร้านพี่บังอรนี้เหมาะกับกินแก้หนาว อีกทั้งทางร้านรับทุกโครงการของรัฐบาล

นงลักษณ์ ลาบขม

จากฝางมุ่งหน้าสู่ตำบลเมืองคอง หมู่บ้านเล็ก หลังดอยหลวงเชียงดาว มาถึงเชียงดาวของกิ๋น ที่พลาดไม่ได้ คือ ลาบควายและข้าวขาหมู

ร้านลาบควายที่เชียงดาว เห็นดาษดื่นในตำบลเล็กๆ ที่ยังคงความงดงามของอดีต

ลาบดิบ

รักจะกินเนื้อดิบ ต้องกินเนื้อที่เชือดมาสดๆ เนื้อยังเต้นกระตุก เข้าปากจะได้ความหวานตามธรรมชาติ  ผู้ไม่นิยมเนื้อควายได้สอบถามจากผู้ลิ้มรสแล้วบอกอร่อย แต่รสจะขมจัดกว่าลาบดิบใส่น้ำดีที่สั่งกินกันในกรุงเทพฯ ผักที่แม่ค้ายกมาทั้งถาด ชิมแล้วขมสยบมารทุกชนิด ถ้าขมมาก มีลูกตะไคร้ เม็ดมะแขว่น กระเทียม พริก ทุกชนิดนำไปดองกับน้ำปลา โดยเฉพาะลิ้นฟ้าหรือเพกาซึ่งเคยเข้าใจว่าเป็นผักบุ้ง พอลองชิมเข้าปาก ต้องรีบกลืนทันที รสขมจัด รีบดื่มน้ำตามเข้าไป เพราะคิดเสียว่าหวานเป็นลม ขมเป็นยา

ผ้าขี้ริ้วสดและถ้วยน้ำดี

ผ้าขี้ริ้วถ้าล้างได้สะอาดหมดจดหมดกลิ่น ก็กรุบกรอบได้อีกมิติความอร่อย ผสมลาบดิบได้รัญจวนลิ้น 

ส้าดิบ

เฮาะแฮะกับแม่ค้าถามว่าส้าคืออิหยัง ได้ความว่าเป็นการปรุงเหมือนลาบทั่วไป มีหอมใหญ่เป็นส่วนประกอบ เนื้อที่นำมาส้า เป็นเนื้อแดงไม่ติดมัน

ลาบหมูสุก

ใครที่ไม่ถนัดเนื้อดิบและเนื้อควาย โดยอ้างว่าไม่ใช่แดร็กคูล่า ก็มีลาบหมูสุกให้เลือก ด้วยรสที่กลมกล่อม มีแคบหมูกระเทียมเจียวโรยหน้า

อ่อมเนื้อ

อ่อมทางเหนือ รสชาติคล้ายแกงเผ็ด หากแต่ไม่มีกะทิ กำซาบรสกลมกล่อม หอมกลิ่นชวนเคลิบเคลิ้มจากบรรดาสมุนไพรพื้นบ้าน

จิ้นส้มหมกไข่

จิ้นส้ม หรือแหนม นำไปคลุกเคล้ากับไข่ นำไปย่างหรือนึ่งสักครู่ ได้ความหวานของไข่  เปรี้ยวของแหนม กินง่าย หมดในพริบตา เพียงชั่วเคี้ยวหมากแหลก ชูรสให้ลาบขมหวานขึ้น

จากลาบเหนือลำแต๊ๆ มาถึงข้าวขาหมู ในเชียงดาวมีร้านที่เป็นที่นิยมอยู่หลายร้าน แต่ร้านที่ตั้งใจไปชิมยังไม่เปิด จึงไปชิมร้านครัวเชียงดาวนี้แทน

ครัวเชียงดาว

ร้านดูโล่ง โปร่งสบาย และเคยเป็นร้านที่รับรองลูกค้าได้มากกว่า 100-200 คน เป็นแน่

ขาหมูคากิ เนื้อ หนัง

 เปื่อยนุ่ม กำลังดี รสชาติหวาน หอม ไม่แพ้ร้านดังในกรุงเทพ ฯ 

ต้มมะระ

ช่วงอากาศหนาวได้น้ำซุปมะระ รสไม่ขมจัด ช่วยแก้เลี่ยนจากเหล่าอาหารมันๆ ได้ดี

ต้มจับฉ่าย

ร้านข้าวต้มทั้งประเทศ ไม่พลาดต้องโชว์ต้มจับฉ่ายในหม้อหรือกะละมังอุ่นร้อนตลอด ร้านนี้ต้มได้ไม่ผิดหวัง หวานน้ำต้มกระดูก ดูเหมือนต้มง่าย แต่รสชาติขึ้นอยู่กับพ่อครัวแม่ครัวคนปรุง

หมั่นโถว

เห็นแต่แรกดูหนังถลอกไม่น่ากินนัก มีข้อสังเกตว่าชาวจีนตามดอย เช่น ดอยแม่สะลอง นึ่งหมั่นโถวได้นุ่มเนื้อแน่นจนขอยกให้เป็นสุดยอดในแดนดิน จับคู่เข้ากันได้ดีกับขาหมูได้ดุจดังคู่ตุนาหงันต้องมนต์เสน่ห์ มีอรรถรสในราคาย่อมเยา

ก่อนกลับกรุงเทพฯ ขอปิดท้ายด้วยร้านข้าวต้มซี่โครงหมูเยาวราช อยู่ในตัวเมืองเชียงใหม่ แถวถนนช้างม่อย แนะนำให้ลองชิมหมูกรอบจานนี้ รับรองไม่ผิดหวัง หนังกรอบจนสะท้านใจ เนื้อนุ่ม เนื้อเยอะกว่ามัน หั่นชิ้นพอดีคำ กินเปล่าก็ดีหรือจะจิ้มซีอิ๊วหวานก็เข้าท่า ร้านเริ่มเปิดตอน 6โมงเย็น เป็นเสน่ห์ของการเดินทางแวะชิมร้านในพื้นที่แบบไม่คาดหวัง ได้ครื้นเครงในหัวใจเพิ่มอรรถรสมื้ออาหารเย็นของคุณได้หลายเท่าตัว

ปล. อาหารต่างๆ ที่ได้ไปชิมมา เป็นร้านข้างทางธรรมดาๆ ที่คนเดินดินกินข้าวแกงเป็นประจำ สามารถลองลิ้มชิมรสได้ทุกมื้อ เป็นความคิดเห็นและรสนิยมส่วนตัว ไม่มีสแตนด์อิน ไม่มีสลิงใด ๆ นะคะ

เรื่องและภาพโดย ดวงเดือน รัตติสุวรรณ