อิสรภาพดูเหมือนเป็นความต้องการในอันดับแรกๆ ของมนุษย์ที่อยากได้ นอกจาก...เงิน

เมื่อเร็วๆ นี้ผมไปเดินเล่นที่ร้านขายวัตถุโบราณแห่งหนึ่ง เห็นรูปปั้นบรอนซ์เป็นรูปเทพแห่งความอิสระในแนวคิดแบบตะวันตก เป็นรูปผู้ชายที่มีสรีระและสัดส่วนงดงาม มีปีกสยายที่บ่าสองข้าง ข้อมือข้างหนึ่งมีโซ่ตรวนที่ยังติดอยู่ แสดงให้เห็นว่าเทพองค์นี้คงสลัดโซ่ตรวนของการจองจำออกได้แล้วและขณะนี้กำลังเป็น...อิสระ

เห็นรูปสวย ความหมายดี จึงต่อรองราคาเล่นๆ คนขายก็ลดให้ จึงซื้อมาวางไว้ที่โถงทางเข้าห้องรับแขก เดินผ่านและมองทุกวัน คิดเตือนตัวเองเสมอว่าเราต้องให้อิสระกับตัวเองและคนอื่นให้มากขึ้น รูปปั้นนี้จึงให้ความหมายที่ดีกับชีวิตมาก คุ้มกับราคาแพงที่ซื้อมา

มนุษย์โหยหาอิสรภาพกันทั้งนั้น อยากปลดปล่อยตัวตนแท้ๆ ออกมา ไม่อยากอยู่ภายใต้เงื่อนไขใดๆ ไม่ว่าจะเป็นวัฒนธรรม กฎหมาย ประเพณี ค่านิยม ปมด้อยต่างๆ หรือความรู้สึกกดเก็บในใจบางอย่าง เช่น ความรักและห่วงใยที่เป็นเสมือนโซ่ตรวนพันธนาการจิตใจให้ไม่สามารถในการทำอะไรได้อย่างอิสรเสรี ต่างเรียกร้องอยากได้อิสรภาพ แต่พอได้มากๆ ก็ไม่ผูกพันกับใครไม่รักใคร ไม่ยึดสิ่งใดไว้ใกล้ตัว ทำให้เกิดภาวะเหงาและโดดเดี่ยวได้ง่าย มนุษย์จึงต้องรู้จักเลือกระดับความลึกของคำว่า “อิสรภาพที่อยากได้” นั้นให้พอเหมาะ ถ้ารู้สึกไม่มีอิสรภาพเลยจะรู้สึกอึดอัด แต่ถ้ามีมากไปก็จะไม่รักและ
ไม่แคร์ใคร ทำให้เหงาและรู้สึกโดดเดี่ยวได้

ผมนึกถึงผู้ทุกข์ที่มาปรึกษาหลายๆ คนบอกว่าตัวเองต้องอยู่กับปมด้อย มีภูมิหลังที่ไม่ดี หรือมีความลับที่เก็บเอาไว้ พร้อมทั้งสร้างภาพลักษณ์ขึ้นใหม่เพื่อปกปิดความด้อย มีความกลัวว่าคนอื่นจะรู้ความจริง เกิดเป็นความวิตกกังวล

ผมเคยบอกเขาไปว่าสิ่งที่คุณเก็บไว้เป็นความลับ ปมด้อย และรู้สึกวิตกกังวลนั้น จงปลดปล่อยไปเถิด โดยคิดว่าใครๆ ในโลกนี้เขารู้กันหมดแล้ว แต่เขาไม่ใส่ใจหรือพูดถึงหรอก เพราะเขาก็มีเรื่องและปัญหาส่วนตัวของเขามากมาย คนที่จะสนใจคุณจริงๆ มีไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ แล้วจะไปแคร์ทำไม จงยืดหน้าขึ้นแล้วเดินต่อไปอย่างคนที่ไม่มีความกลัวและกังวลดีกว่า

และถึงบัดนี้ผมได้คำตอบอีกอันหนึ่งว่าอิสรภาพที่แท้จริงคือการเป็นอิสระจากตัวตนที่แท้จริงของเรา อิสระจากใจที่ผูกมัดตัวเราอยู่กับอีโก้ของตัวเองและไปดึงเอาสิ่งอื่น คนอื่น สถานะอื่นๆ มาผูกติดเพื่อเสริมอีโก้ของเราให้มากขึ้น หรือมีอิสระจากการที่เราเอาตัวเอง อีโก้ของเราเอง ไปเสริมอีโก้ของคนอื่น สิ่งอื่น

นั่นคืออิสระที่แท้จริง เป็นอิสระที่มีมาตรฐานสูงขึ้น

คือ ต้องรู้จักปล่อยและวางความเป็นตัวตนของเรา อีโก้ของเรา ไม่นำคนอื่น สิ่งอื่น มาเสริมเป็นอีโก้ของเรา และไม่เอาตัวเองไปเสริมอีโก้คนอื่น

รู้จักปล่อยวางอีโก้ของตัวเองเสียด้วย

ถึงตอนนั้น...ฉัน ก็คือ ฉัน...และคุณ ก็คือ คุณได้จริงๆ

คุณจะรู้สึกได้รับอิสระที่คุณใฝ่หาได้...จริงๆ