ตัวละครในพงศาวดารสามก๊กมีมากมาย โดยมีตัวละครที่ “แซ่เตียว” มากที่สุด ชนิดไล่นิ้วนับแล้วเฉียดครึ่งร้อยเช่น

“เตียวหุย เตียวก๊ก เตียวโป้ เตียวเหลียง เตียวกี่เตียวชุน เตียวซุ่น เตียวกิ๋น เตียวต๋ง เตียวเหยียง เตียวสิ้วเตียวเจ เตียวเลี้ยว เตียวคับ เตียวอุ๋น เตียวเจียว เตียวหอมเตียวฬ่อ เตียวสง เตียวซก เตียวหยิม และเตียวโอย” เป็นต้น

“เตียว” เหล่านี้ มีทั้งระดับแม่ทัพ มีทั้งระดับขุนพลและมีทั้งระดับทหารเอก โดยสังกัดอยู่ทั้งฝ่ายโจโฉ ฝ่ายเล่าปี่และฝ่ายซุนกวน

นอกจากมีเตียวที่เป็นผู้ชายมากมายแล้ว ก็ยังมีอีก “สองเตียว” ที่เป็นหญิง หนึ่งคือ “นางเตียวเสี้ยน” หญิงงามกู้ชาติ ที่ใช้มารยาหญิงทำให้ “ลิโป้ฆ่าตั๋งโต๊ะ” จอมกังฉินจนสิ้นชีวิต

อีกหนึ่งคือ “นางเตียวเจ๋าซือ” ภรรยาม่ายแสนสวยของ “เตียวเจ” ผู้เป็นอาของ “เตียวสิ้ว” ที่ “โจโฉ”หลงเสน่ห์ชิงตัวมาเป็นนางบำเรอจนโจโฉถูกเตียวสิ้วล้างแค้น เล่นเอากองทัพโจโฉแตกยับเยิน โจโฉถูกเกาทัณฑ์พิษปักหลังจนเกือบตาย หลานชายที่ยุให้ชิงตัวนางเตียวเจ๋าซือมาเป็นนางบำเรอถูกฆ่า และลูกชายคนโตของโจโฉก็ต้องม่องเท้ง โจโฉสูญเสียครั้งใหญ่ เพราะ“สาวสวยแซ่เตียว”

ในบรรดาคน “แซ่เตียว” ทั้งหลาย มี “พี่น้องสามเตียว” ริอ่านทำตัวเป็นหน้าโจรโพกผ้าเหลืองได้แก่ “เตียวก๊ก เตียวโป้ และเตียวเหลียง” รวบรวมสมุนโจรจาก 10 หัวเมืองเที่ยวปล้นฆ่าทั่วอาณาจักรฮั่นอย่างมันมือ

หลังจากหัวหน้าโจร “เตียวทั้งสาม” ถูกปราบปรามจนสิ้นชีวิต โจรโพกผ้าเหลืองก็ยังไม่สูญพันธุ์ ยังมีเตียวกี่ เตียวชุน และเตียวฮ่องซุ่น ลูกน้องโจรตั้งตนเป็นหัวหน้า ออกปล้นฆ่าต่อไปอย่างฮึกเหิม

กว่า “โจรโพกผ้าเหลือง” จะถูกปราบให้ราบคาบลงได้แผ่นดินฮั่นยุค “พระเจ้าเลนเต้” ก็มีพลเมืองทั้งฝ่ายโจรและฝ่ายรัฐบาลตายไปหลายสิบหมื่น

สาเหตุที่โจรทั้งหลายถูกปราบยาก เพราะผลประโยชน์มากมายที่โจรทั้งหลายต่างได้อย่างอู้ฟู่นั่นเอง จึงไม่ยอมให้ใครมา “ทุบหม้อข้าว” ง่ายๆ

พูดถึง “หม้อข้าว” โจรโพกผ้าเหลือง ทำให้คิดถึง “คดีสำนักจานบิน” ที่ทางราชการ “จัดการยังไม่ได้” นั้นเพราะทั้งเจ้าสำนักจานบินและรองเจ้าสำนักทุกราย ต่างไม่ยอม“ยกธงขาว” ยังเล่นปาหี่กับทางการอย่างสนุกมือ

เหตุที่ยกธงขาวไม่ได้ เพราะทุกคน “กลัวหม้อข้าวถูกทุบ”

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม