ไปไหนมาไหนเวลานี้มักได้ยินคำถามจากผู้คนแทบทุกอาชีพที่ถามคล้ายๆ กันว่า บ้านเมืองจะเป็นอย่างไรต่อไป หรือคำพูดที่ระบายความรู้สึกออกมาว่า ทำไมบริหารกันอย่างนี้ สี่ปีแล้วไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นกับประชาชนที่หาเช้ากินค่ำ จะตายมิตายแหล่กันหมดแล้วในขณะนี้
ได้ยินได้ฟังแล้วให้รู้สึกสงสารเขาอย่างมากเพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาถาม ช่างเหมือนกับคำกลอนที่เคยแต่งไว้แทบทุกอย่าง ดังนี้
“ผ่านไปแล้วสี่ปี ยังริบหรี่ แลรุบหรู่
ช่างหดหู่ ดูไปแล้ว ให้ใจหาย
ทั้งเรื่องเก่า เรื่องใหม่ ช่างวุ่นวาย
มีแต่เรื่อง ร้ายร้าย ย่างกรายมา
โดยภาพรวม ของประเทศ ทั่วเขตขันธ์
ยังพากัน ไร้ความสุข มีทุกขา
เศรษฐกิจ ตกสะเก็ด เล็ดน้ำตา
แม้ทำมา หากิน แทบสิ้นใจ
โดยเฉพาะ คนรากหญ้า หลากอาชีพ
ต้องปากกัด ตีนถีบ แทบไม่ไหว
แต่ละบาท แต่ละสตางค์ ช่างห่างไกล
น้ำตาไหล หยาดเหงื่อหยด จนหมดตัว
ระดับกลาง ระดับล่าง ก็ยังทุกข์
ยังไร้สุข ยังลำบาก มากถ้วนทั่ว
โดยเฉพาะ จิตใจ ที่ขุ่นมัว
เพราะยังมี อำนาจชั่ว อยู่รบกวน”
นี่คือคำตอบจากบทกลอนดังกล่าว เพราะภาวการณ์ต่างๆ ในบ้านเมืองขณะนี้ในภาพรวมแล้ว ประสบกันอย่างนั้นจริงๆ แม้กระทั่งเรื่องของความขัดแย้งระหว่างกันหรือ ความขัดแย้งไม่เห็นด้วยกับการใช้อำนาจของผู้บริหารในบางเรื่องบางราว ก็ดูจะขยายตัวมากขึ้น
ทำเรื่องตามใจชอบของอำนาจที่กำลังมีอยู่ในมือ
ไม่เข้าใจคำว่า “บ้านเมือง” และคำว่า“การเมือง” เพราะทั้งสองคำมีความหมายไม่เหมือนกัน
“บ้านเมือง” หมายถึงแผ่นดิน ที่อยู่ที่อาศัย และที่ทำมาหากินของประชาชนที่อาศัยอยู่ในบ้านเมืองนั้น ซึ่งประชาชนดังกล่าว ไม่ว่าใคร ต่างก็ต้องการมีความเป็นอยู่ที่ดี มีอาชีพที่ถนัดในการทำมาหากินบนพื้นฐานของความเป็นธรรม ภายใต้การบริหารจัดการของผู้มีหน้าที่
“การเมือง” เป็นเรื่องของการแสวงหาอำนาจ เพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจในการบริหารบ้านเมือง ไม่ว่าอำนาจนั้นจะมาจากระบอบหรือข้อกำหนดที่วางไว้หรือมาจากการรัฐประหารที่ได้อำนาจไปใช้จากการยึดด้วยกำลัง
การทำงานที่ดีและถูกต้องจึงต้องวางน้ำหนักไว้ที่เรื่องของบ้านเมืองให้ดีที่สุด อย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับ “การเมือง” ถ้าถือปืนเข้ามาใช้อำนาจ หรือคิดอ่านกันด้วยรูปแบบหรือวิธีการต่างๆ ในการ “สืบทอดอำนาจ” เพื่อจะอยู่กันให้ยาวออกไปอีก ก็ไม่สมควรกระทำ
เคยเรียน “วิชา-เรขาคณิต” กันมาแล้วทุกคน
ในวิชาเรขาคณิตดังกล่าว กำหนดให้มี “บทสร้าง”เพื่อนำไปสู่ “บทพิสูจน์” ตาม “สิ่งที่กำหนดให้” ตามโจทย์ของปัญหาที่ต้องแก้ไข
เมื่อได้อำนาจมาใช้ก็ต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าจะแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่มีอยู่ให้หมดไปให้ได้ ไม่ว่าจะได้อำนาจมาตามระบบของการเมืองการปกครอง หรือได้อำนาจมาจากปืน
“บทสร้าง” เป็นบทสำคัญในการทำงาน
ต้องรู้จักหา “บทสร้าง” ดีๆ อย่างมีเหตุผลมาใช้
เหมือนการสร้างบ้านเมือง ก็ต้องรู้จักเลือก“คนดี” มีความรู้ ตรงกับงานในหน้าที่ เข้าไปทำ
การนำคนที่ไม่ได้คัดสรร กลั่นกรอง ให้ดีมาทำงาน หรือสักแต่ว่าเป็นพวกเดียวกัน เป็นคนที่มาจากสถาบันเดียวกัน รุ่นเดียวกัน หรือเป็นรุ่นพี่รุ่นน้อง โดยไม่คำนึงถึงความรู้และประสบการณ์ในการทำงาน ให้ตรงกับหน้าที่การงานที่จะมอบหมายให้ทำ และเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องความประพฤติของบุคคลนั้นๆว่าเป็นอย่างไร เป็นผู้มีมลทินมัวหมองเกี่ยวกับความซื่อสัตย์ สุจริต อย่างใด หรือไม่ ซึ่งสิ่งต่างๆดังกล่าวนี้ เป็นสิ่งที่จะมีผลแห่งความเชื่อถือ ศรัทธา ของประชาชนว่าเป็นอย่างไร ทั้งสิ้น
ไม่ผิดอะไรกับวงดนตรี ที่มีผู้เล่นดนตรีแต่ละชิ้น แต่เข้าขากันไม่ได้ในการเล่น หรือการใช้เครื่องดนตรีซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นแล้ว นอกจากจะเป็นวงดนตรีที่เล่นไม่ไพเราะแล้ว ยังหนวกหู น่ารำคาญอีกด้วย
“สี่ปีที่ผ่าน ของการเล่นดนตรีวงนี้” เป็นอย่างไรนั้นหรือไม่อ่านคำกลอนข้างต้นนี้อีกครั้งจะรู้คำตอบ
น.ต.ประสงค์ สุ่นศิริ
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี