“มีอำนาจ ต้องฉลาด คอยรำลึก
เกิดสำนึก กับการ ทำงานใหญ่
ให้สำเร็จ ลุล่วง ตามตั้งใจ
จงอย่าได้ หิวอำนาจ ไม่สร่างซา”
แต่งเอง
แต่งกลอนบทนี้ให้กับใครก็ได้ที่ชอบหิวอำนาจ เพราะ “ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง” ดังที่พระพุทธองค์เคยสอนไว้ และความหิวที่ว่านี้มิได้จำกัดอยู่เฉพาะเรื่องการหิวอาหารเท่านั้น แต่ขยายวงกว้างออกไปในหลายๆเรื่อง โดยเฉพาะในเรื่องของความหิวเงินและหิวอำนาจ ซึ่งทำให้คนหิวอย่างนี้จะเป็นคนที่ไม่ค่อยจะมีจิตสำนึกในความถูกต้องชั่วดีอะไรทั้งสิ้น
บางคนมีเงินมีทองมากแล้วก็ยังไม่พอยังไม่หยุดที่จะหาเงินหาทองหาอำนาจให้มากยิ่งขึ้นไปอีก วิธีไหนที่ทำให้ได้มาในสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้ว แม้จะเป็นวิธีการที่ผิดกฎหมาย ผิดคุณธรรมความถูกต้องชั่วดีก็ไม่ใส่ใจ เอาความหิวดังกล่าวของตนเป็นตัวตั้ง แล้วเอาความหิวดังกล่าวเป็นตัวตั้ง เพื่อทำทุกสิ่งทุกอย่างในการระงับความหิวนั้น
ความหายนะล่มจมของส่วนรวมจะเป็นอย่างไรนั้น คนหิวอำนาจพวกนี้ไม่เคยนึกถึง แม้กระทั่งคำสอนของพระพุทธองค์ที่ว่า “ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง”ก็ไม่เคยมีอยู่ในหัวของตน คนอย่างนี้ถ้าไม่มีการรักษาให้ดี หรือรักษาให้ถูกโรคแล้ว ชีวิตจะต้องจบลงเพราะโรคอย่างนี้แน่นอน และจะเป็นการจบลงของชีวิตที่มีแต่คนบ้วนน้ำลายรด
จะเป็นคนใหญ่คับบ้านคับเมืองแค่ไหนมีอำนาจวาสนาแค่ไหน ตำแหน่งหน้าที่ไหน จะมีมาตรา 44 ในมือหรือไม่มี ก็ต้องจบลงด้วยโรคหิวอำนาจของตนทั้งสิ้น
บ้านเมืองของเราขณะนี้ยังมีคนที่เป็นโรคหิวอำนาจเพราะมีอำนาจอยู่ในมือ และไม่ต้องการให้อำนาจที่มีอยู่หมดไปได้ง่ายๆ ต้องหาเรื่องโน้นเรื่องนี้มาเป็นทางออกในการครองอำนาจของตนให้ยืดยาวออกไปตลอดเวลา ชี้นำคนไม่รู้เรื่องให้คล้อยตามก็มี ภายใต้การหนุนเชียร์ของบรรดาพวกประจบสอพลอที่มีอยู่รอบตัวก็มี บ้านเมืองของเราในยามนี้จึงยังคงวนเวียนอยู่กับเรื่องอย่างนี้ ก็เพราะเรื่องของความหิวในอำนาจของผู้มีอำนาจ
ใครจะทักท้วงอย่างไรไม่อยากฟัง ไม่อยากรับรู้
มีการซื้อขายตำแหน่งกันตรงนั้นตรงนี้ก็รีบปฏิเสธก่อน แทนที่จะเชิญผู้ที่บอกมาสนทนา สอบถาม และตรวจสอบอย่างจริงจังเพื่อหาทางแก้ไข หรือลงโทษ
สามปีที่ผ่านของการใช้อำนาจด้วยความหิว เป็นสามปีที่นานพอในการทำให้ผู้คนในบ้านเมือง
“รู้เท่า” และ “รู้ทัน”
“รู้เท่า” ถึงเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น และ“รู้เท่า” ถึงการทำงานของผู้มีอำนาจและองค์กรต่างๆ ของบ้านเมืองว่าเป็นอย่างไร รู้ถึงผลที่เกิดจากการทำงานในสามปีที่ผ่านมาของคนเหล่านี้ว่าดีขึ้นกว่าเดิม หรือยังไม่ดี ไม่ถูกทิศถูกทาง นอกจากคำพูดคำโฆษณา
“รู้ทัน” คือรู้เท่าทันสถานการณ์และวิธีการของผู้ใช้อำนาจในองค์กรต่างๆ ของบ้านเมืองว่าเป็นอย่างไร ซึ่งต่อไปนี้คงไม่ยอมให้ถูกหลอก ถูกชักจูงให้คล้อยตามได้ง่ายๆ เพราะความเชื่อถือนั้นลดน้อยลงตามลำดับตามวันเวลาที่ผ่านไป
ขณะนี้เป็นอย่างนี้จริงๆ
ความระแวงสงสัยในหมู่ผู้คนในบ้านเมืองที่ได้รับผลกระทบจากปัญหาที่แก้ไขให้เขาไม่ได้ก็ดี ความเกลียดชังในพฤติกรรมของการทำงานและการแสดงออกของคนมีอำนาจก็ดี และความโกรธที่เพาะตัวตามมาและเกิดขึ้นเรื่อยๆ ก็ดี สิ่งต่างๆ เหล่านี้อย่ามองข้ามเป็นอันขาด เพราะจะทำให้มีปัญหากับผู้คนทั้งหลายในทางต่อต้านตามมา ไม่ช้าก็เร็ว
ต้องรู้ให้ทันในเรื่องดังกล่าว เพราะความตกต่ำในเรื่องความศรัทธาและความเชื่อถือของประชาชนนั้น จะทำให้ภาพรวมในภาพลักษณ์ของทหารของกองทัพต้องเปรอะเปื้อนไปด้วย เพราะผู้ถืออำนาจในการบริหารบ้านเมืองขณะนี้ส่วนใหญ่มาจากทหาร
ทหารดีๆในกองทัพที่ดีมีอยู่มากจะเสียกำลังใจและก่อให้เกิดผลสะเทือนแก่กองทัพในส่วนรวมได้
โดยเฉพาะในเรื่องของประชาชนแล้ว เป็นเรื่องที่ต้องใส่ใจให้มากในเรื่อง “การมีส่วนร่วม”
ในความคิดเห็นต่างๆในมิติต่างๆ ที่เกี่ยวข้องผูกพันอยู่กับชีวิตและการดำรงชีวิตประจำวันของพวกเขาในแต่ละวัน คือ ร่วมคิด ร่วมเรียนรู้ร่วมทำ ร่วมแก้ปัญหา และร่วมรับผล เพราะประชาชนเป็นเจ้าของอำนาจที่แท้จริงในระบอบการเมืองการปกครองประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข
เฉพาะอย่างยิ่งต้องระลึกอยู่ตลอดเวลาว่า
1. เงินเดือน
2. เงินประจำตำแหน่งหรือเงินตอบแทนอื่น
3. เบี้ยประชุม และเบี้ยเลี้ยง ค่าเดินทาง
ล้วนแล้วแต่เป็นเงินที่มาจากภาษีของประชาชนทั้งสิ้น ไม่นับรวมสิ่งของเครื่องใช้ต่างๆ ในที่ทำงาน และที่ติดมากับตำแหน่งหน้าที่ เช่น รถยนต์ประจำตำแหน่ง เป็นต้น ที่บางคนได้นำไปให้ลูกเมียที่บ้านใช้ด้วยซ้ำไป
หิวในอำนาจเกิดขึ้นเมื่อไรให้คิดถึงสิ่งเหล่านี้
น.ต.ประสงค์ สุ่นศิริ
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี