ในระบบราชการของไทยเรามีเจ้าหน้าที่รัฐและพนักงานรัฐแบ่งออกเป็น 6 ประเภทใหญ่ๆ คือ ข้าราชการ ลูกจ้างของส่วนราชการ บุคลากรของรัฐวิสาหกิจ บุคลากรขององค์การมหาชน พนักงานของรัฐในส่วนราชการ และพนักงานราชการ เช่น

1. ข้าราชการ

- ข้าราชการการเมือง

- ข้าราชการประจำ

- ข้าราชการทหาร

- ข้าราชการฝ่ายพลเรือน

- ข้าราชการพลเรือนในมหาวิทยาลัย

- ข้าราชการครู

- ข้าราชการตำรวจ

- ข้าราชการอัยการ

- ข้าราชการตุลาการ

- ข้าราชการฝ่ายรัฐสภา ฯลฯ

- ข้าราชการส่วนท้องถิ่น

- พนักงานเทศบาล

- พนักงานส่วนตำบล

- ข้าราชการองค์การบริหารส่วนจังหวัด

- ข้าราชการกรุงเทพมหานคร

- พนักงานเมืองพัทยา

2. ลูกจ้างของส่วนราชการ

- ลูกจ้างประจำ

- ลูกจ้างชั่วคราว

3. บุคลากรของรัฐวิสาหกิจ

4. บุคลากรขององค์การมหาชน

5. พนักงานของรัฐในส่วนราชการ

6. พนักงานราชการ

ซึ่งทั้งหมดก็ถือเป็นบุคลากรที่ทำงานให้กับรัฐเพื่อรับใช้สังคมประเทศชาติตามนโยบายรัฐภายใต้กรอบกฎหมาย กฎเกณฑ์ ระเบียบกติกาต่างๆ และในการนี้ทุกคนก็จัดได้ว่าเป็นลูกจ้างของภาครัฐที่รับค่าตอบแทนในรูปของเงินเดือน และเมื่อเกษียณอายุราชการ หรือลาออกไปก่อนกำหนดเกษียณอายุ ก็จะได้รับบำเหน็จ บำนาญ ได้รับการดูแลในเรื่องสวัสดิการ ซึ่งตามหลักการแล้ว การได้รับการดูแลในเรื่องการรักษาพยาบาล และการได้รับการคุ้มครองในเรื่องสวัสดิการ หากเกิดกรณีทุพพลภาพหรือเจ็บป่วยถาวร ก็ควรจะได้รับการปฏิบัติดูแลอย่างทัดเทียมกันแต่ในกรณีของพนักงานหรือลูกจ้างชั่วคราวต่างๆ กลับมีความหมิ่นเหม่ต่อความไม่ต่อเนื่องของการจ้างงาน และการต้องเสี่ยงกับสภาวะการตกงานที่จะขาดการคุ้มครองช่วยเหลืออย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย

เมื่อสังคมโลก รวมทั้งสังคมไทยต่างก็มีความตระหนักกันดีในเรื่องความเหลื่อมล้ำ ความไม่เสมอภาค ความไม่ทัดเทียม เพราะการขาดโอกาสและการได้รับการปฏิบัติที่มีความลักหลั่น และทั้งโลกก็มุ่งที่จะแก้ไขปัญหาต่างๆ ดังกล่าวนี้

สำหรับประเทศไทยก็น่าที่จะเริ่มได้ที่ในแวดวงราชการทั้งหมดดังกล่าว เพราะมีสถิติตัวเลขจำนวนของบุคลากร มีงบประมาณและมีกองทุนบางกองทุนที่เกี่ยวข้องอยู่แล้ว ก็อยู่ในวิสัยที่จะทำให้ระบบค่าตอบแทนสมน้ำสมเนื้อกับความเหน็ดเหนื่อย กับความเสี่ยงของภารกิจและด้วยหลักคิดที่ว่า การได้เข้าถึงซึ่งการรักษาพยาบาลและการสวัสดิการต่างๆ นั้น ไม่ควรมีความลักหลั่นและมีการปฏิบัติเพียงเพราะมีชื่อตำแหน่ง และอำนาจหน้าที่ที่แตกต่างกัน หากแต่ควรที่จะให้มีความเสมอภาค ความทัดเทียม ไม่มีการเลือกปฏิบัติ เพราะทุกคนเป็นมนุษย์เหมือนกันเจ็บป่วยเหมือนกัน และอาจเจ็บป่วยหรือตกงานเพราะอุบัติเหตุ และฉะนั้นก็ควรจะได้รับการดูแลรักษาอย่างเต็มที่ ในฐานะมนุษย์ที่ทัดเทียมกัน ไม่ใช่กำหนดจากมุมมองและความนึกคิดของการมีตำแหน่งหน้าที่ที่แตกต่างกัน ดังนั้น บุคลากรของรัฐทุกประเภทจึงจะพึงต้องได้รับการปฏิบัติที่ทัดเทียมกันทั้งในเรื่องการรักษาพยาบาลและการบริการด้านสวัสดิการ

ก็หวังว่าพรรคการเมืองทั้งฝ่ายรัฐบาล และฝ่ายค้านจะให้ความสำคัญกับเรื่องนี้เพราะเมื่อบุคลากรของรัฐได้รับการดูแลอย่างดีและทัดเทียมกัน ก็จะเป็นกำลังใจและส่งเสริมความมั่นอกมั่นใจในการปฏิบัติหน้าที่ต่อสาธารณชนและประเทศชาติเป็นสำคัญ อีกทั้งก็จะทำให้บุคลากรของรัฐ โดยเฉพาะในระดับพนักงานและลูกจ้างนั้น ก็จะได้ไม่ต้องคงอยู่กับความน้อยเนื้อต่ำใจอีกต่อไป และมีความภูมิอกภูมิใจกับศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์

กษิต ภิรมย์

kasitfb@gmail.com