กล่าวโดยรวมๆ ของบรรดาอาหารในชมพูทวีป จะมีลักษณะร่วมกันคือใช้เครื่องเทศ สมุนไพรและผักหรือผลไม้ ทั้งพืชผักที่ปลูกในประเทศอินเดียและจากที่อื่น โดยมากนิยมกินอาหารมังสวิรัติในหมู่ชนชาวอินเดีย ต่างจะเลือกสรรและพัฒนาเทคนิคการทำอาหารเกิดความแตกต่างกันไปในแต่ละภูมิภาค สะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายเหล่าประชากรของอินเดีย ซึ่งเชื่อว่าปัจจุบันแซงหน้าชาวจีนเป็นอันดับที่ 1 ของโลกไปเรียบร้อยแล้ว

ตามวัฒนธรรมกับความเชื่อของชาวฮินดู มีบทบาทต่อวิวัฒนาการของอาหารอินเดีย ด้วยความที่ประเทศอินเดียมีขนาดใหญ่ มีความหลากหลายของภูมิศาสตร์จึงส่งผลให้มีวิถีชีวิตและการกินอาหารอันแตกต่างของวัฒนธรรมท้องถิ่นและภูมิศาสตร์ อีกทั้งมีการผสมผสานกับวัฒนธรรมจากชาวมองโกลและยุโรป ทำให้เกิดอาหารที่มีเอกลักษณ์ของตนเอง รวมถึงการค้าเครื่องเทศระหว่างอินเดียและยุโรปเป็นตัวเร่งการค้นพบอินเดีย ทำให้เป็นอาณานิคมของชาวยุโรป จึงเกิดการผสมผสานระหว่างอาหารยุโรปกับอาหารอินเดียเกิดความหลากหลายมากขึ้น จนต่อมาอาหารอินเดียมีอิทธิพลต่ออาหารทั่วโลกโดยเฉพาะกับเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และหมู่เกาะแคริบเบียน

          จุดเด่นของอาหารอินเดียคือการใช้เครื่องเทศ  ซึ่งสั่งสมประวัติมายาวนานกว่า 7,000 ปี  เครื่องเทศชนิดที่รู้จักกันดีคือ มาซาล่า (Masala) เป็นเครื่องเทศหลายชนิดบดเป็นผงผสมกัน ให้กลิ่นรัญจวนอันเป็นเอกลักษณ์ ใช้ประกอบอาหารหลายชนิดหรือแม้กระทั่งนำมาโรยข้าว

บรรยากาศในร้าน

            ร้านนี้เป็นอาหารอินเดียสไตล์ปัญจาบ หรืออินเดียตะวันตกเฉียงเหนือ ซึ่งยังรักษาสูตรเดิมได้ในระดับหนึ่ง แต่มีการปรับปรุงให้ถูกปากคนไทยยิ่งขึ้น แค่เดินมาถึงหน้าร้านจะได้กลิ่นหอม จากเครื่องเทศโชยมา รสชาติไม่รุนแรงเกินไป

เมื่อได้ชิม ก็มีรสชาติที่ชัดเจนแต่ไม่ถึงกับฉุนเฉียวจนเกินไป เรียกได้ว่าปรุงออกมาได้รสกลมกล่อมกำลังพอดี เหมาะกับทั้งคนอินเดียเองและคนไทยทุกเพศทุกวัย เด็กกินได้ ผู้ใหญ่กินดี

เครื่องเทศต่างๆ

          เครื่องเทศที่สำคัญและใช้มากในอาหารอินเดีย มีพริกขี้หนู เมล็ดมัสตาร์ดสีดำ ยี่หร่า ขมิ้นชัน   เมล็ดเฟนเนล (Fennel Seed) ขิง ผักชี กระวาน อบเชย กานพลู และกระเทียม บดผสมกัน เรียกการัม มาซาล่า (Masala) เป็นเครื่องเทศเอนกประสงค์ ด้านสมุนไพรที่ใช้โดยทั่วไปคือใบกระวาน ใบผักชี ใบแฟนนูกรีก และใบสะระแหน่ ส่วนของหวานนิยมปรุงรสด้วยกระวาน หญ้าฝรั่น ลูกจันทน์เทศและกลิ่นกุหลาบ

ข้าวเกรียบปาปาดัม (Papadum)

            อภินันทนาจากร้านเป็นจานแรกระหว่างรอมื้ออร่อย คือข้าวเกรียบกับซอสสะระแหน่ เป็นหนึ่งในของกินเล่นและอาหารเรียกน้ำย่อยที่มีรสมันเค็ม ชวนกระตุ้นน้ำลาย แป้งแผ่นบางกรอบนี้แปรรูปจากแป้ง ข้าวบด ถั่วบดชนิดต่างๆ เช่น เลนทิล ถั่วลูกไก่ และถั่วดำ ทำเป็นแผ่นบางแล้วนำมาทอดหรือปิ้งให้กรอบ เนื้อสัมผัสที่กรอบช่วยให้เจริญอาหาร

ปานีปูรี (Pani Puri)

ของว่างกินเล่นของอินเดีย ปานี หมายถึง น้ำ หรือน้ำซอส เป็นชื่อเรียกของอินเดียทางตอนใต้ แต่ทางเหนือจะเรียกว่า “Golgappe” และความหมายของชื่อจะแยกออกเป็น 2 อย่างคือ ปูรี หมายถึง แป้งสาลีทอดกรอบ ที่เป็นส่วนประกอบหลักซึ่งมีลักษณะกลมพองและข้างในกลวง ให้เคาะส่วนหัวแตกเป็นช่อง แล้วบรรจุเครื่องเคียง คือ มันฝรั่งต้ม หัวหอม ถั่วชิกพี ฯลฯ ตักใส่ในตัวแป้งทอดซึ่งจะมีรสเปรี้ยว เผ็ดนิดหน่อย เค็ม และมัน ในตอนท้ายจะมีกลิ่นหอมใบสะระแหน่กับใบยี่หร่า รับรองว่าอร่อยถูกใจแน่นอน

ถั่วต่างชนิดที่ร่วมใช้ปรุงอาหาร

          ได้แก่ถั่วบดชนิดต่างๆ เช่น เลนทิล ถั่วลูกไก่ และถั่วดำ

ข้าวบัสมาตี (Basmati)

            ข้าวของอินเดียจะมีลักษณะเรียวยาว เรียกว่า ข้าวบัสมาตี (Basmati) เม็ดข้าวเมื่อหุงแล้วเป็นเม็ดยาวร่วน มีรสชาติหอมใช้กินเป็นข้าวสวยขาวนุ่ม

นาน (Nan)กระเทียม

ชาวอินเดียส่วนมากนิยมกินคาร์โบไฮเดรตเป็นแผ่นแป้งสุก ทั้งแบบปิ้ง แบบนาบกระทะ และแบบทอด จำพวกโรตี (Roti) จาปาตี (Chapati) พารัตทา (Paratha) นาน (Nan) และปาปัด (Papad) ด้วยการฉีกจิ้มกินกับแกงต่างๆ

ข้าวหมก

            ชาวเหนือโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแถบแคชเมียร์จะนิยมใช้เครื่องเทศมาซาลา หญ้าฝรั่น (Saffron) ซึ่งเป็นเครื่องเทศที่มีราคาสูงในการประกอบอาหาร ในขณะที่ชาวใต้นิยมใช้กะทิ และพริกในการปรุงอาหาร อาหารชาวใต้จึงค่อนข้างเผ็ด มีทั้งข้าวหมกไก่ ข้าวหมกแพะ ที่นี่ปรุงเนื้อแพะได้นุ่ม ปราศจากกลิ่นสาบใดทั้งสิ้น

ไก่ย่างเทนดูรี

เนื้อไก่หมักด้วยนมเปรี้ยวและเครื่องเทศมาซาลา (หัวใจของอาหารอินเดียหลากหลายเมนู) รวมทั้งขิงกระเทียม เสียบเหล็กย่างบนเตาถ่านจนแห้ง รายการคล้ายกันอีกอย่างคือ ไก่ติกก้า ไก่ย่างอีกชนิดหนึ่งที่ขลุกขลิกกว่า ก็ใช้มาซาลาอยู่ในส่วนผสมอาหารของอีกหลายประเทศ ปากีสถาน เนปาล บังคลาเทศ พม่า ศรีลังกา และแถบตะวันออกกลางอีกด้วย หากจะบอกว่ามาซาลาถูกนับว่าเป็นผงวิเศษของอาหารอินเดียก็คงจะไม่เกินไปเพราะหลายเมนูนั้นจะไม่สมบูรณ์ถ้าขาดมาซาลา อาจจะกล่าวได้ว่าหากไก่ย่างทันดูรีได้บีบน้ำมะนาวสดสักหน่อย จะเป็นความเลอรสของคนทั้งโลก

แกงเนยแพะ

อาหารของชาวอินเดียมีความแตกต่างไปตามพื้นที่ โดยชาวเหนือนิยมใช้เนยใส (Ghee) ในการประกอบอาหาร สีสันที่แดงจัดจ้านได้จากมะเขือเทศมากกว่าพริก รสชาติของอาหารเหนือจึงไม่เผ็ดร้อนมากนัก แต่จะหอมเครื่องเทศ อย่างไรก็ตาม ชาวอินเดียโดยทั่วไปนิยมอาหารรสเผ็ดมากกว่ารสจืด

แกงคีมาหรือแกงกุรุหม่า

            แกงกุรุม่าอินเดียเป็นแกงอีกประเภทหนึ่งที่ชาวไทยดัดแปลงมาตั้งแต่กลางสมัยอยุธยา กล่าวกันว่าเริ่มจากตุรกีแพร่มาที่อินเดีย ปากีสถาน ราวพุทธศตวรรตที่ยี่สิบจะมีความข้นมากกว่าแกงอื่นอยู่หน่อยหนึ่ง ให้รสสัมผัสที่แตกต่างออกไป

            มักจะใช้ไก่ถอดกระดูก ประกอบไปด้วยเครื่องเทศสดที่มีความหอมมันเนย เนื้อแกงจะค่อนข้างมีความข้นกว่าแกงประเภทอื่น เนื้อแพะก็นิยมเอามาทำแกงนี้

ร้านอาหารอินเดียที่ตกแต่งสไตล์ป่าดิบชื้น ร่มรื่นเย็นสบาย ได้กลิ่นเครื่องเทศอบอวลเล็กน้อย ใครที่เป็นมือใหม่ลองกินอาจจะยังไม่ชิน แต่ถ้าเป็นคนรักอาหารอินเดีย จะหลงรักเลยทีเดียว

ภายในร้าน

มุข - วาส

หลังมื้ออาหาร ก่อนกลับบ้านมีชุดมุข - วาส ให้ตักเอง ซึ่งหมายถึงสมุนไพรที่ใช้ดับกลิ่นปาก ที่จะขาดไม่ได้เลยและเป็นวัตถุดิบหัวใจหลักนั่นก็คือ น้ำตาลกรวด เมล็ดเฟนเนล (Fennel Seeds) ที่เรารู้จักกันดีนั่นก็คือ เทียนข้าวเปลือก ให้รสหอมเย็นหวานสดชื่น ซึ่งเป็นภูมิปัญญาจากชาวอินเดียโบราณ ให้ลูกค้าตักหรือหยิบใส่มือ สำหรับเคี้ยวล้างปาก ซึ่งดับกลิ่นปากได้ดี และช่วยลดกรด ช่วยการย่อยอาหาร

Flavours of India

84 ซอยลาซาล 58 แขวงบางนา เขตบางนา กรุงเทพฯ

เปิด: 11.00 - 22.00 น

โทร : 09-7051-4964

ที่จอดรถ : มี

พิกัด : https://g.page/flavoursofindia_bangkok?share

เว็บไซต์ : https://www.facebook.com/flavoursofindiabangkok/

ถ่ายภาพ มีรัติ รัตติสุวรรณ