การให้เป็นสิ่งดี

ให้สิ่งใดก็มักจะได้สิ่งนั้นตอบแทน

การรู้จักให้เกียรติคนอื่น คุณก็จะได้รับการให้เกียรติกลับคืนมา นอกจากคนนั้นเป็นคนไร้เกียรติ ขาดจิตสำนึกที่ดี...ก็อภัยให้เขาไปเถิด

คนที่จะให้เกียรติคนอื่นได้จะต้องเป็นคนที่ตระหนักถึงความมีค่าของตนเองและผู้อื่น รู้จักถ่อมตน มีเมตตาจิตสูง จึงโน้มตัวมอบเกียรติให้คนอื่นได้

ซึ่งตรงข้ามกับคนที่ไม่รู้สึกว่าตัวเองมีค่า มีเกียรติจะอยากได้ความมีเกียรติ มีค่า จากคนอื่น จึงมักเย่อหยิ่ง เรียกร้อง วางเฉย ปึ่งชา หรือมีกิริยาที่ดูถูกคนอื่น

คนที่ให้เกียรติคนอื่นเป็นจะรู้จักพูดชมเชยผู้อื่นด้วยความจริงใจจากเบื้องลึกที่ไม่เสแสร้ง หรือทำโดยหน้าที่

รู้จักแสดงความสนใจ ใส่ใจ เวลาได้มีโอกาสพบปะพูดคุยกับผู้อื่น

และต้องรู้จักแสดงออกอย่างเสมอต้นเสมอปาลย มิใช่แบบฉาบฉวย ซึ่งคนจะดูออกว่าหน้าไหว้หลังหลอก

คนจะให้เกียรติคนอื่นได้ต้องรู้จักการถ่อมตัว เหมือนรวงข้าวที่มีเมล็ดข้าวที่อวบอิ่มเต็มรวง จะโน้มตัวลงต่ำอย่างน่ารักและมีค่าในน้ำหนักของตนเอง

คุณจะมองเห็นความมีค่าของคนอื่นได้ชัดเจนมากขึ้นเมื่อคุณถ่อมตน

คุณจะรู้สึกขอบคุณและภูมิใจที่ได้มีโอกาสได้รู้จักเขา

คุณจะมองเห็นทุกคนเป็น “ครู” ของคุณได้ในบทบาทที่แตกต่างกันไป ซึ่งคุณจะเลียนแบบอย่างได้ทั้งจากสิ่งดีที่เขามี และไม่เลียนแบบอย่างในสิ่งไม่ดีที่เขามีอยู่

ผมเคยได้พบคนจำนวนมากที่ให้เกียรติคนอื่นหรือชมเชยคนอื่นไม่เป็น รู้แต่วิธีจับผิดคนอื่นหรือชมเชยแบบขี้เหนียวคำชมและตามด้วยคำตำหนิ เช่น คุณเป็นคนดีพอสมควร เก่งพอสมควร...แต่....

หลังจากนั้นก็หาทางวิเคราะห์จับผิดหรือพูดถึงส่วนไม่ดีของเขาออกมา

คนเหล่านี้มักมาจากครอบครัวหรือสิ่งแวดล้อมที่ไม่รู้จักการให้ความรักแก่กัน มีแต่การจับผิด อิจฉาริษยา ไม่ชื่นชมกัน
ทำให้ขาดความรักพื้นฐาน (Basic Love) ทำให้รักคนอื่นไม่เป็น แต่อยากได้ความรักจากคนอื่น ซึ่งได้เท่าไรก็ไม่พอ เหมือนบ่อน้ำก้นรั่ว (Bottomless Pit)

ความรู้สึกที่ไม่ดีทั้งหลายเหล่านี้จะไปตกผลึกในจิตใต้สำนึก และจะแสดงออกมาเป็นส่วนหนึ่งของนิสัยที่
แท้จริงของเขา

เราจึงควรมาฝึกตนให้เป็นคนที่มีความรักมนุษย์และรู้จักให้เกียรติคนอื่นจะดีกว่า

คนที่รู้จักให้เกียรติคนอื่นเสมอแม้คนที่ต่ำต้อยกว่าจึงเป็นคนที่คุณค่าสูง ใครได้เห็นก็เกิดความเกรงใจและอยากให้เกียรติตอบ

เป็นคนน่ารักที่ใครๆ ก็รักได้สนิทใจครับ