เมื่อเด็กอยากทำดี เราต้องช่วยกันส่งเสริมอย่างเต็มที่สุดกำลัง แต่ถ้าหากเด็กทำสิ่งที่เป็นเรื่องแก่แดด ไม่เหมาะไม่ควรไม่ดีไม่งาม เราต้องเปิดใจคุยกับเขาด้วยความเมตตา ต้องใช้ความอดทน อดกลั้น แล้วค่อยๆ ชี้ให้เขาเห็นด้วยตัวของเขาเองว่า สิ่งที่เขาคิดจะทำหรือลงมือทำไปบ้างแล้วนั้นไม่ใช่สิ่งดีงามแต่มันคือสิ่งที่บั่นทอน ทำลายทำร้ายตัวของเขาเองในวันนี้และในอนาคต และมันคือสิ่งทำลายชาติบ้านเมืองในบั้นปลาย

การชี้หน้า แล้วตะคอกใส่โดยบอกว่าเด็กทำผิดแล้วยังใช้อารมณ์กราดเกรี้ยวใส่เด็ก หรือลงโทษเด็กด้วยความรุนแรง จะยิ่งทำให้เด็กไม่รับฟัง ไม่ใคร่ครวญ แล้วจะยิ่งทวีความดันทุรังมากยิ่งๆ ขึ้นไป เพราะเด็กยังไม่มีความคิด ยังไร้วิจารณญาณยังแยกแยะไม่ได้ว่าสิ่งใดดี สิ่งใดเลว สิ่งใดผิด สิ่งใดถูก หากเด็กแยกแยะได้ว่าสิ่งใดถูก สิ่งใดผิดได้แล้ว นั่นก็ไม่ใช่เด็ก

ปรากฏการณ์ที่เด็กไทยจำนวนหนึ่งออกมาชูสามนิ้ว แล้วเรียกร้องให้กระทำการอันไม่สุภาพ ไม่บังควรต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ ดังที่กำลังบังเกิดในขณะนี้ เป็นเรื่องที่ผู้ใหญ่ต้องใจเย็นต้องอดทน แล้วต้องคุยกับเด็ก ต้องพยายามเข้าใจว่าลึกๆ แล้วเด็กต้องการความเด่นดัง ต้องการให้ผู้ใหญ่ยอมรับ ต้องการให้คนอื่นๆ เห็นว่าพวกเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว และต้องการให้คนอื่นๆ เข้าใจว่าพวกเขามีความรับผิดชอบต่อบ้านเมือง

การที่เด็กสนเรื่องราวการบ้านการเมืองเป็นเรื่องที่เราต้องสนับสนุนพวกเขาต่อไป  เพราะนั่นคือเครื่องบ่งชี้เบื้องต้นว่าเด็กมีความสนใจต่ออนาคตของประเทศชาติ และต่อตัวของเขาเอง และเขาจะต้องเข้ามารับผิดชอบอนาคตของบ้านเมืองสืบต่อจากผู้ใหญ่รุ่นก่อนหน้าเขา แล้วผู้ใหญ่ก็ต้องสืบค้นให้ลึกซึ้งว่าเหตุใดเด็กๆ บางกลุ่มจึงออกมาแสดงอาการดังปรากฏ เขาแสดงออกเพราะเขาเชื่อแบบนั้นจริงๆ หรือแสดงออกเพราะเป็นลัทธิเอาอย่าง หรือแสดงออกเพราะถูกมอมเมาจากคน จากเครื่องมือบางชนิดในระบบการสื่อสารของบ้านเรา  

คนทุกคนที่มีลูกมีหลานในยุคนี้ เคยตั้งคำถามกับตัวเองบ้างไหมว่า ทุกวันนี้คุณให้เวลา ให้ความรัก ให้ความอบอุ่นกับลูกหลานของคุณดีพอแล้วหรือยัง คุณมีเวลาอบรม บ่มเพาะ กล่อมเกลาลูกหลานของคุณด้วยข้อมูลที่ดีงาม ที่เป็นประโยชน์ต่อการก่อกำเนิดแนวความคิดต่างๆ เมื่อเขาเติบใหญ่ขึ้นดีพอแล้วหรือยัง คุณแสดงพฤติกรรมทรามๆ อะไรให้เขาได้ซึมซับบ้างหรือไม่ หรือว่าคุณปล่อยให้เขาอยู่กับสื่อ ไร้สาระ
ไร้ปัญญามาโดยตลอด

หากพ่อแม่ ญาติพี่น้องให้ความรักกับลูกหลานอย่างเพียงพอ ความรัก ความเมตตา ความอบอุ่นจากครอบครัวจะเป็นเกราะกำบังความคิดที่ดีที่สุดให้กับลูกหลานในยามที่เขาเติบโตเป็นวัยรุ่นและเป็นผู้ใหญ่ แต่หากพ่อแม่ ญาติพี่น้องแสดงพฤติกรรมทรามและสามานย์ให้ลูกหลานประจักษ์ แถมยังปล่อยให้พวกเขาอยู่กับสื่อเลวทราม ไร้รสนิยม ไร้จรรยาบรรณ แล้วมิหนำซ้ำยังปล่อยให้เขาได้รับการถ่ายทอดความคิดที่แสน
ชั่วช้าจากคนสอนหนังสือไม่ว่าจะในระดับใดๆ ก็ตามแล้ว พ่อแม่จำพวกนั้นก็ต้องยอมรับว่าคุณคือผู้ที่ปล่อยให้ลูกหลานของคุณเดินลงนรก แล้วกลายเป็นผู้ทำลายล้างความดีงามของสังคมของคุณและของเขาเองในที่สุด

ขอย้ำว่าเด็กก็คือเด็ก เด็กจะดีหรือเลว จะฉลาดหรือโง่จะมีความรับผิดชอบต่อตัวเองและต่อสังคมหรือไม่นั้น ทั้งหมดอยู่ที่การอบรมบ่มเพาะ และการกล่อมเกลาจากพ่อแม่ จากครอบครัว จากโรงเรียน จากสถานการศึกษา จากสังคมที่อยู่รอบล้อมตัวเขา จากกลุ่มเพื่อน และจากระบบสื่อสารมวลชนในสังคม

ลองย้อนกลับมาพิจารณาให้ลึกซึ้งอีกครั้งหนึ่งดีไหมว่าเหตุใดเด็กและเยาวชนจำนวนหนึ่ง ซึ่งเขาคือลูกหลานของประเทศไทย จึงมีพฤติกรรมไม่เหมาะสม อะไรคือต้นเหตุของปัญหา ปัญหาอยู่ที่ตัวเด็กและเยาวชนจริงๆ หรือ หรือว่าปัญหามันมาจากพ่อแม่และผู้ปกครองเด็ก แล้วทุกคนก็โยนความผิดให้เด็ก ขอยืนยันว่าเด็กและเยาวชนที่ได้รับความรัก ความอบอุ่นและคำอบรมสั่งสอนที่ดีงามจากครอบครัวอย่างเพียงพอ จะไม่มีวันเป็นคนเลวเป็นอันขาด