ประเทศไทยยุคนี้ต้องเรียกว่า เอากระเป๋ารถเมล์มาขับเครื่องบินโดยสารเจ็ทจัมโบ้ที่มีสมรรถนะสูง เพื่อนำพาคนไทยเกือบ 70 ล้านคนบินไปสู่สถานีปลายทาง“มีกิน-มีใช้-มีเกียรติ-มีศักดิ์ศรี” ซึ่ง 9 เดือนบนเก้าอี้นายกรัฐมนตรีของ“แพทองโพย” ในฐานะกัปตันเครื่องบินโดยสารลำนี้นั้น มิอาจบังคับเครื่องบินได้

ขืนปล่อยให้อยู่ในตำแหน่งต่อไป เครื่องบินก็มีแต่จะดำดิ่ง“ปักหัวโหม่งโลก” เพราะนอกจากตัวนายกรัฐมนตรีซึ่งเป็นกัปตันจะไม่ประสีประสาแล้ว รัฐบาลมีก็เหมือนไม่มี เนื่องจากไม่มีหัวมีหางที่แท้จริง หากแต่คนกุมอำนาจสั่งการในการบริหารราชการแผ่นดิน กลับกลายเป็นอดีตนักโทษโกงบ้านกินเมืองชื่อ“ทักษิณชินวัตร” ที่ไม่มีกฎหมายใดๆ รองรับ

เวลานี้เศรษฐกิจของประเทศย่ำแย่ใครก็รู้ ชาวบ้านร้านตลาดนั้นรู้ดี เพราะประสบด้วยตนเอง สินค้าข้าวของราคาตกต่ำ ทำมาค้าขายฝืดเคือง เงินทองได้มาไปเร็ว อยู่กินลำบาก ขณะที่ภาพรวมภาพใหญ่ นักท่องเที่ยวต่างชาติมีจำนวนลดลง คนตกงาน โรงงานอุตสาหกรรมปิดตัวอย่างต่อเนื่อง จากขนาดเล็กในปี 2567 ที่ปิดตัวมากกว่า100 แห่งต่อเดือน ก็เริ่มขยายมาสู่ขนาดกลางและขนาดใหญ่ในปีนี้

ขณะที่หนี้ครัวเรือนของประชาชนยอดท่วมหัว ดูจากตัวเลขไตรมาสแรกปี 2568 เมื่อสิ้นเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ยอดอยู่ที่​ 16.2 ล้านล้านบาท และหนี้สาธารณะมียอดกว่า12.08 ล้านล้านบาท  คิดเป็น 64.4 เปอร์เซ็นต์ของ GDP โดยก่อนหน้านี้ ดร.เศรษฐพุฒิสุทธิวาทนฤพุฒิ ผู้ว่าการแบงก์ชาติ ก็เพิ่งจะออกมาคาดการณ์ว่า เศรษฐกิจของไทยมีความไม่แน่นอนสูงมาก และว่าเมื่อมองไปข้างหน้า พายุกำลังจะมาถึง จากมาตรการทางภาษีของสหรัฐฯ ที่จะทำให้มีการชะลอการลงทุนภาคการผลิตและห่วงโซ่อุปทานธุรกิจในระยะยาว

สถานการณ์เศรษฐกิจหนักหนาถึงขนาดนี้แล้ว ผู้นำรัฐบาลอย่าง“แพทองโพย”ก็ยังไม่หือไม่อือ นั่นก็เพราะตนเองก็ไร้สมองที่จะรับรู้ได้ งานในหน้าที่ก็มีข้าทาสบริวารของบิดาทำแทนให้ งานหนักบนเก้าอี้นายกรัฐมนตรีของ“แพทองโพย” ก็คือ วันนี้จะแต่งตัวเฉิดฉายในการสวมใส่เสื้อผ้าและเครื่องประดับ“อวดรวย”ด้วยชุดอะไร และแบรนด์หรูราคาแพงจากประเทศไหน

สำคัญที่สุดก็คือ การพยายามปิดฟ้าด้วยฝ่ามือของของรัฐบาลพรรคเพื่อไทย ที่มิเพียงแต่จะไม่ยอมรับว่าเศรษฐกิจของประเทศมีแต่ด่ำดิ่งลงเท่านั้น หากแต่ยังออกข่าวโฆษณาชวนเชื่อหลอกชาวบ้านให้หลงเชื่อว่าเศรษฐกิจไม่ได้ย่ำแย่อันเป็นการบิดเบือนข้อเท็จจริง ซึ่งเป็นเรื่องถนัดของนักการพรรคเพื่อไทย และเป็น“ดีเอ็นเอ”ของเจ้าของคอก

ดังจะเห็นได้ล่าสุด นายเผ่าภูมิ โรจนสกุล รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการคลัง ให้สัมภาษณ์เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคมเมื่อวานนี้ว่า ภายใต้“รัฐบาลนายกฯแพทองธาร”บริหารเศรษฐกิจ ตั้งแต่เข้ารับตำแหน่งในไตรมาส 3 ปี 2567 GDP นั้น ไตรมาส 3 ปี 2567 โต 3.0เปอร์เซ็นต์ GDP, ไตรมาส 4 ปี 2567 โต 3.3 เปอร์เซ็นต์ GDP และไตรมาส 1 ปี 2568โต 3.1 เปอร์เซ็นต์ GDP

มิหนำซ้ำ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการคลังจากพรรคเพื่อไทย ยังคุยโม้โอ้อวดด้วยว่า การขยายตัวของ GDP มากกว่าร้อยละ 3 ติดต่อกัน 3ไตรมาสของรัฐบาล“แพทองโพย”นี้ แสดงถึง“โมเมนตัมทางเศรษฐกิจ”ที่ดี และนับเป็นครั้งแรกในรอบ 7 ปี โดยระบุว่า ประวัติศาสตร์ไทยมีเพียง 7ครั้งเท่านั้นที่เกิดขึ้น พร้อมทั้งยกหาง“นายใหญ่”เจ้าของคอกว่า “สถิติสูงสุดของประเทศเกิดขึ้นในรัฐบาลนายกฯทักษิณ ที่การขยายตัวของ GDP มากกว่าร้อยละ 3 ติดต่อกันถึง 22 ไตรมาส” และโยนลูกแบบพยายามคว้างงูให้พ้นคอว่า“เราเริ่มต้นได้ดี แต่เศรษฐกิจไทยกำลังเผชิญความไม่แน่นอนมากขึ้น จากนโยบายด้านการค้าและภาษี”

ในขณะที่ความเป็นจริงอีกด้านหนึ่งโดยสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.) ซึ่งเป็นหน่วยงานที่กำหนดกรอบทิศทางการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ ให้สอดคล้องกับยุทธศาสตร์ชาติและสภาพการณ์ทางเศรษฐกิจและสังคมโลก ตลอดจนมีหน้าที่ในการให้ข้อเสนอแนะ ให้คำปรึกษา และให้ความเห็นเกี่ยวกับการขับเคลื่อนการพัฒนาประเทศแก่รัฐบาล, มองเห็นนั้นต่างกันโดยสิ้นเชิงจากที่รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการคลังของพรรคเพื่อไทยให้สัมภาษณ์

ทั้งนี้ นายดนุชา พิชยนันท์ เลขาธิการสภาพัฒน์ ได้ออกมาเตือนคนไทยและภาคธุรกิจ ให้ใช้จ่ายอย่างระมัดระวัง และรอบคอบ เตรียมรับความเสี่ยงผลกระทบจาก“ภาษีทรัมป์”โดยได้แถลงเกี่ยวกับภาวะเศรษฐกิจไทยไตรมาสแรกของปี 2568 และแนวโน้มปี2568 เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคมที่ผ่านมาว่า “ผมอยากจะขอเตือนให้ภาคเอกชน ภาคอุตสาหกรรม และภาคธุรกิจต่างๆ เตรียมตัวรับผลกระทบที่เกิดขึ้นจากความผันผวนทางการค้าและเศรษฐกิจโลกในช่วงถัดไป ส่วนภาคประชาชนขอให้เตรียมความพร้อมการใช้จ่ายประจำวันให้รอบคอบมากขึ้น เพื่อให้ผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปให้ได้”

นอกจากนี้เลขาธิการสภาพัฒ์ยังได้ชี้ถึงการขยายตัวทางเศรษฐกิจไทยในไตรมาสแรกของปี 2568 ที่นายเผ่าภูมิโรจนสกุล ตัดตอนมาอ้างอิงบางส่วนว่า “เศรษฐกิจไทยในไตรมาสแรกที่ขยายตัว เป็นผลมาจากการเร่งนำเข้าสินค้าจากประเทศปลายทาง โดยในช่วงก่อนเดือนเมษายนดัชนีที่เกี่ยวข้องยังปรับตัวดี แต่กลับตกลงช่วงเดือนเมษายน ซึ่งระยะข้างหน้ายังไว้ใจไม่ได้ เพราะยังมีความไม่แน่นอนจากมาตรการการค้าระหว่างประเทศ ที่ยังมีความผันผวน และหาข้อยุติไม่ได้ โดยเฉพาะมาตรการภาษีของสหรัฐฯ แม้ตอนนี้จะผ่อนปรนลงแล้วส่วนหนึ่งก็ตาม”

ขอตบท้ายด้วยข้อคิดของ ดร.กอบศักดิ์ ภูตระกูล กรรมการรองผู้จัดการใหญ่ เลขานุการบริษัทและกรรมการบริหารธนาคารกรุงเทพ ซึ่งเป็นนักเศรษฐศาสตร์ผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาประเทศ อดีตรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี สมัยรัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ที่เขียนโพสต์ลงในเฟซบุ๊ก“กอบศักดิ์ ภูตระกูล” เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคมเมื่อวานนี้ โดยชี้ถึงปัญหาหลักของเศรษฐกิจไทยว่า ที่น่าวิตกกังวล ก็คือ การบริโภคภาคเอกชนอันเปรียบเสมือนเป็นเครื่องยนต์ขับเคลื่อนสำคัญที่จะช่วยผลักเศรษฐกิจไทย

ดร.กอบศักดิ์ ภูตระกูล วัย 56 ปี ซึ่งจบปริญญาเอกด้านเศรษฐศาสตร์มหภาค และเศรษฐศาสตร์ระหว่างประเทศ จากสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ (MIT)ประเทศสหรัฐฯ ชี้ว่า จากตัวเลขที่สภาพัฒน์แถลงนั้น การบริโภคภาคเอกชนที่ขยายตัวได้เพียง “+2.6 เปอร์เซ็นต์” ถือว่าน่ากังวลใจ

โดย“ดร.กอบศักดิ์ ภูตระกูล”ระบุว่า “เพราะปกติแล้ว การบริโภคภาคเอกชนจะมีขนาดประมาณ 55 เปอร์เซ็นต์ของเศรษฐกิจ เป็นแรงขับเคลื่อนสำคัญของเศรษฐกิจไทย จะคึกคักหรือไม่ ก็จะขึ้นกับว่าคนใช้จ่ายหรือไม่ ซึ่งตัวเลขนี้ควรจะขยายตัวได้ 5-6 เปอร์เซ็นต์ แต่ช่วง 4 ไตรมาสสุดท้าย ขยายตัวได้เพียงประมาณ 3 เปอร์เซ็นต์กว่าๆ ส่วนหนึ่งคงเป็นผลจากการที่เศรษฐกิจไทยไม่ค่อยโต และอีกส่วนคงมาจากการที่เราเป็นหนี้กันมาก มีหนี้ครัวเรือนสูง มีหนี้เสียเพิ่มขึ้น”

นอกจากนั้น “ดร.กอบศักดิ์ ภูตระกูล” เขียนไว้ในเฟซบุ๊ก ชี้ว่า“ตัวเลขที่ยิ่งน่ากังวลใจไปกว่านั้น ก็คือ การผลิตของภาคอุตสาหกรรม ภาคนี้ คือ ภาคที่สร้างรายได้หลักของประเทศ ล่าสุดมีสัดส่วนประมาณ 28 เปอร์เซ็นต์ของ GDP ในช่วงที่เราขยายตัวดีๆ ภาคนี้จะเป็นหัวหอก เป็นเครื่องยนต์ขับเคลื่อนสำคัญ ที่จะช่วยผลักเศรษฐกิจไทย ช่วงปี 2000-2007 (พ.ศ.2543-2550) ขยายตัวที่ +9.5เปอร์เซ็นต์ ช่วงปี 2010-2018 (พ.ศ.2553-2561) ขยายตัวที่ +4.1 เปอร์เซ็นต์ แต่ 5ไตรมาสสุดท้าย ขยายตัวเฉลี่ยเพียง +0.5 เปอร์เซ็นต์ เครื่องยนต์ดับ!!!! ส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่าอุตสาหกรรมไทยกำลังตกรุ่น โรงงานกำลังปิด หรือลดกำลังการผลิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มยานยนต์ที่กำลังอยู่ในช่วงการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ”

ทางออกของไทยที่“แพทองโพย” ซึ่งกำลังทำตัวเป็น“แม่ค้าขายผลไม้สด”อยู่ในอังกฤษและโมนาโกเวลานี้ ไม่น่าจะมีปัญญาพอที่จะตระหนักรู้ได้ จากข้อชี้แนะของ ดร.กอบศักดิ์ ภูตระกูล ก็คือ “ถ้าเราอยากเห็นเศรษฐกิจไทยคึกคักอีกรอบ นี่คือโจทย์สำคัญที่เราต้องแก้ให้ได้ แก้ปัญหาหนี้ครัวเรือน และสร้าง หรือผลัดใบภาคอุตสาหกรรมไทย ที่จะมาเป็นรายได้ใหม่ๆ ให้กับประเทศ ทดแทนการปิดตัวของโรงงานแบบเดิมๆ ถ้าเราแก้ไม่ได้ เศรษฐกิจไทยก็ยากจะกลับไปโตอย่างที่เราหวังกัน ถูกเพื่อนบ้านแซง หรือทิ้งไว้ข้างหลัง”

ถ้าคิดอย่าง“แพทองโพย”และรัฐบาลเพื่อไทย ก็คงคิดได้เฉพาะรายได้จาก“หวย-บ่อง-ซ่อง”เท่านั้น ที่จะทำให้เศรษฐกิจของประเทศกลับมาคึกคักอีกรอบ และไม่ถูกเพื่อนบ้านทิ้งไว้ข้างหลัง !

รุ่งเรือง ปรีชากุล