พายเรือในอ่าง   ?

ตั้งแต่ 24 มิถุนายน 2475 มาจนถึงวันนี้ เราเสียเวลากับรัฐธรรมนูญเสียเป็นส่วนใหญ่  

รัฐธรรมนูญ คือกฎหมายสูงสุด เป็นกฎหมาย เป็นกฎเกณฑ์ เป็นหลักปฏิบัติ สำหรับปกครองประเทศ

แต่ละประเทศ มีกฎเกณฑ์ มีระเบียบ  มีกติกาอย่างนี้ไว้ ปฏิบัติ มีทั้งที่เป็นลายลักษ์อักษร คือเขียนกันไว้ชัดๆสำหรับนักการเมือง พรรคการเมือง หรือพลเมืองทั้งหลายประพฤติปฏิบัติ และมีบางประเทศ เขาไม่มีรัฐธรรมนูญที่เป็นลายลักษ์อักษร เขาใช้ขนบธรรมเนียม ใช้ประเพณีเป็นหลักในการประพฤติปฏิบัติ

ประเทศที่ใช้รัฐธรรมนูญที่ไม่มีลายลักษ์อักษร คืออังกฤษ

ประเทศที่ใช้รัฐธรรมนูญที่เป็นลายลักษณ์อักษรคือ ประเทศไทย เรานี่แหละครับ

เราจะทำเช่นเดียวกับอังกฤษได้ไหม เพราะอะไร ?

ไม่ได้หรอกครับ เพราะคุณภาพของนักการเมือง หรือว่าไปแล้วก็คุณภาพของประชาชนที่เลือกนักการเมืองต่างกัน

ของเรานักการเมืองหน้าด้าน เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ เยอะ

ถ้า ยอดธง ทับทิวไม้ นักเขียนคนสำคัญคนหนึ่งยังอยู่ ก็จะให้คำจำกัดความว่า “ชุ่ยเพียบพูนด้วยเล่ห์ โง่ และแสนทราม”

ทำไมหรือ ?

เพราะ มันจะเห็นแก่ตัว เห็นแก่พวก เอาแต่ประโยชน์ เอาแต่ได้ของมัน ถ้ามันสามารถกุมเสียงข้างมาก กุมกำลังทหาร กุมตำรวจ กุมข้าราชการไว้ในมือ ก็จะสร้างความฉิบหายให้กับประเทศชาติ ไม่ว่าจะเป็นนักการเมืองที่มาจากพลเรือน  ไม่ว่าจะเป็นพ่อค้า หรือไม่ว่าจะเป็นนักการเมืองที่มาจากเครื่องแบบ

มันเหมือนกันหมด คือ เลว ชั่วช้า ชุ่ย เพียบพูนด้วยเล่ห์ โง่และแสนทราม เหมือนกัน

เคยมีรัฐบาลที่มาจากพลเรือน มาจากการเลือกตั้ง มาจากประชาธิปไตยกันแล้ว มิใช่หรือ ที่มันใช้เสียงข้างมากในรัฐสภา เมื่อมันสามารถกุมเสียงข้างมากในสภาผู้แทนราษฎร แล้วใช้เงินกุมเสียงในวุฒิสภา เสียงข้างมากของมันก็สามารถออกกฎ ออกระเบียบ หรือแก้ไขกฎหมาย หรือ ใช้องค์กรอิสระเพื่อประโยชน์ของมัน

เป็นต้น ใช้กรรมการเลือกตั้ง ฟอกขาวให้นักการเมืองในกลุ่มของมัน  ใช้กรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริต ให้เป็นประโยชน์ ในการวินิจฉัย ตัดสิน เพื่อประโยชน์ของพวกมัน (นักการเมือง ทั้งที่มาจากการเลือกตั้ง และทั้งที่มาจากการปฏิวัติรัฐประหาร เหมือนกันทั้งนั้นแหละครับ)

ยกตัวอย่างให้ดูก็ได้ เช่นการรับจำนำข้าว  การเปลี่ยนแปลงการสัมปทาน  มาจนถึงการพิจารณา การยืมรถ ยืมนาฬิกา ฯลฯ

เมื่อเราใช้รัฐธรรมนูญที่เป็นลายลักษ์อักษร การเมืองเราก็ต้องดีกว่า ประเทศที่เขาใช้รัฐธรรมนูญแบบจารีต ประเพณีซิ  ?

ไม่เลย เพราะเหตุที่นักการเมืองของเรา ไม่ว่าจะมาจากที่ใด สายใด มาจากเลือกตั้ง หรือ ยึดอำนาจมา ล้วนแต่ ชุ่ย เพียบพูนด้วยเล่ห์ โง่ และแสนทราม เกือบจะทั้งนั้น  จึงสร้างกฎ ระเบียบ กติกา หรือเรียกสั้นๆว่า รัฐธรรมนูญเพื่อประโยชน์ของตัวเอง  ทั้งนั้น

นักการเมืองที่กุมอำนาจอยู่ ก็ต้องใช้กฎ กติกา เพื่อประโยชน์ของตัว ฝ่ายที่ไม่ได้อำนาจก็เป็นฝ่ายค้านไป ระหว่างเป็นฝ่ายค้านก็ต้องร้องขอแก้กฎ กติกา หรือรัฐธรรมนูญไป

ฝ่ายที่มีอำนาจจากรัฐธรรมนูญ ก็ฉวยโอกาส เมื่อมีอำนาจก็พยายามรักษาอำนาจไว้ให้ได้นานที่สุด ก็ต้องหาวิธีกุมอำนาจเอาไว้ ในสภาก็ต้องแจกกล้วย ต้องแบ่งผลประโยชน์ ต้องแบ่งตำแหน่ง แบ่งหน้าที่

เป็นเช่นนี้ทั้งตำแหน่งทางการเมือง ตำแหน่งราชการ ทั้งพลเรือน และทั้งที่ต้องใส่เครื่องแบบ

เราจึงได้เห็นรัฐมนตรีว่าการ หรือช่วยว่าการ บางคนหน้าโง่ แม่งก็ยังได้ตำแหน่ง

บางรัฐบาล ต้องปรับเปลี่ยน รัฐมนตรี 2 /3 เดือนที เพราะเฉลี่ยให้มันมีตำแหน่ง

การปรับเปลี่ยน ไม่ได้ดูที่ความรู้ความสามารถ แต่ให้มันเพราะมันกุมเสียง

ถ้ามันเลวร้ายจริงๆในสายตาประ ชาชน ให้ตำแหน่งมันไม่ได้ ก็ให้ตำแหน่งแก่ ผัวมัน เมียมัน น้องมัน หรือโคตรเหง้าคนใดคนหนึ่งของมัน

ไม่ได้เพื่อประโยชน์ของประชาชนเลย

เป็นเช่นนี้มานานปีดีดักแล้ว เป็นเช่นนี้ทุกรัฐบาล ทั้งที่มาจากการเลือกตั้ง หรือมาจากการรัฐประหาร

เราพายเรือในอ่างมาตลอด

สัปดาห์หน้าจะเขียน  เราจะพ้นจาก อ่าง หรือวังวนอันชั่วร้ายนี้อย่างไร ?

สำเริง  คำพะอุ